|
PİŞMANLIK HÜKÜMLERİNE GÖRE VERİLEN BEYANNAMEDE BEYAN EDİLEN MATRAHA
VERGİ İSABET ETMEMESİ HALİNDE BAŞKACA BİR RE'SEN TAKDİR SEBEBİ BULUN-
MADIKÇA BEYANNAME VERİLMEMİŞ KABUL EDİLEREK RE'SEN CEZALI TARHİYAT YA-
PILAMAYACAĞI HK.
Uyuşmazlık; 1987 Aralılk ayı Katma Değer Vergisi beyannamesini pişman-
lıkla veren yükümlünün, beyan edilen matraha vergi isabet etmemesi ne-
deniyle beyanname verilmemiş sayılarak resen takdir yoluyla salınan
Katma Değer Vergisi, dahili tevkifat ve kesilen kaçakçılık cezasının
terkini istemiyle açılan davayı, 3065 sayılı Katma Değer Vergisi Kanu-
nununun 41.maddesinde, mükellef ve vergi kesintisi yapmakla sorumlu
tutulanların Katma Değer Vergisi beyannamelerini vergilendirme dönemi-
ni takip eden ayın 25.günü akşamına kadar ilgili vergi dairesine ver-
mekle yükümlü oldukları, 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 30.maddesinin
1.bendinde ise, vergi beyannamesinin kanuni süresinin sonundan başlaya
rak 15 gün geçtiği halde verilmemiş olması halinin resen takdir nedeni
olarak sayıldığı, kanunda yazılı süre içinde beyanname veren yükümlü-
ler görevlerini zamanında yerine getirmiş olduklarından haklarında tak
dire gidilmesinin mümkün olmadığı, aynı yasanın 371.maddesindeki hük-
mün, vergi kanunlarına aykırı, kısıtlı veya hatalı davranışlarını di-
lekçe ile birlikte kendiliğinden haber verenlere uygulanan bir hüküm
olduğu, bu maddenin pişmanlık duyan mükellefleri korumaya yönelik bu-
lunduğu, sözkonusu kanunda, pişmanlık hükümlerinden sadece kazançlı
beyanname veren mükelleflerin faydalanacağına dair bir hüküm bulunmadı
ğı, ayrıca zamanında beyanname vermediği halde zarar beyan eden veya
beyan edilen matraha vergi isabet etmemesi nedeniyle ödenecek vergisi
bulunmayan yükümlüler hakkında resen takdir hükümleri uygulanmadığı
halde, süresinden sonra pişmanlık hükümlerine göre beyanname veren ve
beyannamede indirim ve mahsuplar sonucu ödenecek bir vergi kalmaması
durumunda resen takdire gidilmesinin kanun koyucunun amacına ters düşe
ceği, dava konusu olayda, vergi usul kanununun 371.maddesine göre ver-
gikanunlarına aykırı davranışını anılan maddedeki hüküm içerisinde ken
diliğinden vergi dairesi müdürlüğüne haber verdiği anlaşılan davacı
hakkında başka bir resen takdir nedeni bulunmadıkça takdire gidilerek
vergi tarh edilmesinin ve ceza kesilmesinin yasal olmadığı gerekçesi
ile kabul ederek tarhiyatı terkin eden Vergi Mahkemesi kararının bozul
ması isteminden ibarettir.
Temyiz edilen Kayseri Vergi Mahkemesinin 23.2.1988 gün ve 1988/153 sa-
yılı kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49.maddesi
nin 1.fıkrasında sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisinin bulunmadığı
anlaşıldığından temyiz isteminin reddine, anılan mahkeme kararının
onanmasına karar verildi.
BŞ/SE
|