|
HAYVAN YETİŞTİRİCİLİĞİ YAPAN VE CANLI HAYVAN ALIP SATTIĞINA DAİR HAK-
KINDA BİR TESPİT BULUNMAYAN YÜKÜMLÜ 193 SAYILI KANUNUN 12.MADDESİNE
GÖRE KÜÇÜK ÇİFTÇİ SAYILARAK 3065 SAYILI YASANIN 17/4-B MADDESİ GERE-
ĞİNCE KDV.DEN MUAF OLDUĞUNDAN, BEYANNAME VERİLMEDİĞİ GEREKÇESİYLE KE-
SİLEN USULSÜZLÜK CEZASININ YERİNDE OLMADIĞI HK.
Dava, canlı hayvan ticareti yaptığı kabul edilen ve katma değer vergi-
si beyannamesi vermeyen yükümlü adına 1986 yılı için kesilen usulsüz-
lük cezasının kaldırılması isteğiyle açılan davayı; uyuşmazlığın Ela-
zığ'ın Alatarla Köyünde ikamet eden yükümlünün küçük çiftçi muaflığın-
dan yararlanan bir hayvan yetiştiricisi mi yoksa canlı hayvan ticareti
yapan bir tüccar mı olduğuna ilişkin bulunduğu, Malatya İli hudutları
içindeki Hanımın çiftliği mevkiinde bulunan bir besi damında 100 adet
bir yaşında dişi ve erkek karışık koyunu bulunduğuna dair düzenlenen
tutanağa istinaden canlı hayvan ticareti yaptığı ve katma değer vergi-
si beyannamesi vermediği belirtilmek suretiyle adına 213 sayılı Vergi
Usul Kanununun 352.maddesi uyarınca usulsüzlük cezası kesildiğinin
dosyanın incelenmesinden anlaşıldığı, sözü edilen tutanakta, hayvan
yetiştiriciliği yaptığı ve köyündeki kuraklık nedeniyle Malatya İli
sınırları içine gidildiği iddiasında bulunan yükümlünün canlı hayvan
alıp sattığı yolunda bir tespitin bulunmadığının görüldüğü, 193 sayılı
Gelir Vergisi Kanununun 10.maddesinde küçük çiftçilerin Gelir Vergi-
sinden muaf olduğunun belirtildiği, 12.maddesinde de, 250 adede kadar
küçükbaş hayvanı olan hayvan yetiştiricilerinin küçük çiftçi sayıldı-
ğının açıklandığı, sözü edilen hükümlere göre 100 adet küçükbaş hayva-
nı olan yükümlünün küçük çiftçi sayılacağı açık bulunduğundan 3065 sa-
yılı Katma Değer Vergisi Kanununun 17.maddesinin "Diğer İstisnalar"
başlığını taşıyan 4.bendinin (b) fıkrası hükmü uyarınca katma değer
vergisine tabi tutulamayacağı ve kesilen usulsüzlük cezasının da isa-
betsiz olduğu gerekçesiyle kabul eden Vergi Mahkemesi kararının bozul-
ması isteğinden ibarettir.
Temyiz edilen Elazığ Vergi Mahkemesinin 14.12.1987 gün ve 1987/483 sa-
yılı kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49.madde-
sinin 1.fıkrasında sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisinin bulunmadı-
ğı anlaşıldığından temyiz isteminin reddine, anılan mahkeme kararının
onanmasına karar verildi.
(DAN-DER; SAYI:88)
(MT/SE)
|