|
MİLLİ EĞİTİM MÜDÜRLÜĞÜNE YAPILAN BİLDİRİMLER, İLAN EDİLEN DERS ÜCRETLERİ VE ŞİRKET YETKİLİSİNİN MADDİ DELİL NİTELİĞİ TAŞIYAN İFADESİ DOĞRULTUSUNDA DERSHANE İŞLETMECİLİĞİ YAPAN DAVACI ŞİRKET ADINA YAPILAN TARHİYATI KALDIRAN MAHKEME KARARINDA, HUKUKA UYGUNLUK GÖRÜLMEDİĞİ HK.
Temyiz Eden : ? Vergi Dairesi Müdürlüğü
Karşı Taraf : ?
İstemin Özeti : Dershane işletmeciliği yapan davacı şirketin 1998-1999 öğretim dönemine ilişkin hesaplarının sınırlı olarak incelenmesi sonucu düzenlenen inceleme raporuna dayanılarak 1998 yılı için adına re'sen salınan ağır kusur cezalı kurumlar vergisi ve fon payı ile kesilen özel usulsüzlük cezasını; inceleme raporunda ve eki tutanakta davacı şirketin uyuşmazlık konusu dönemde bazı öğrencilere fatura düzenlenmediğinin ya da eksik düzenlendiğinin tespit edildiğinden bahsedildiği, ancak kimler için fatura düzenlenmediğinin, hangi kanıtlara dayanılarak saptandığının açıkça ortaya konulmadığı, karşıt incelemeye gidilmeden, sadece Milli Eğitim Müdürlüğüne gönderilen listelerle dershane kayıt formlarına itibar edilerek fatura düzenlenmediği yolunda bir saptamada bulunulmasının vergi incelemesinden güdülen amaçla bağdaşmadığı, piyasa şartlarına bağlı olarak önceden ilan edilen ücretlerin altında ücret alınmasının her zaman mümkün olduğu, inceleme elemanınca ifadesine başvurulan şirket yetkilisinin olaydan çok sonra tahmin ve kanaate dayanan ifadesinin re'sen takdir nedeninin varlığının tespiti için yeterli olmadığı, bu durumda olayda re'sen takdir nedeninin sabit bulunmadığı, varsayıma dayalı hesaplama yöntemleriyle tespit olunan matrah farkının da re'sen takdir nedeni olarak kabulü mümkün olmadığından yapılan cezalı tarhiyatta ve kesilen özel usulsüzlük cezasında hukuka uygunluk bulunmadığı gerekçesiyle kaldıran İçel İkinci Vergi Mahkemesinin 31.10.2001 gün ve E:2001/495, K:2001/801 sayılı kararının; matrahın doğru olmadığının somut delillerle yükümlü tarafından kanıtlanması gerektiği ileri sürülerek bozulması istemidir.
Savunmanın Özeti : Savunma verilmemiştir.
Tetkik Hakimi : Filiz Gürmeriç
Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar Vergi Mahkemesi kararının bozulmasını sağlayacak durumda bulunmadığından, temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.
Savcı : Zerrin Güngör
Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49. maddesinin 1. fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp Vergi Mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında, anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir.
Açıklanan nedenle temyiz isteminin reddi ile vergi mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Üçüncü Dairesince işin gereği görüşülüp düşünüldü:
Vergi Usul Kanununun vergi kanunlarının uygulanması ve ispatı düzenleyen 3'üncü maddesinin (B) bendinde; vergilendirmede vergiyi doğuran olay ve bu olaya ilişkin muamelelerin gerçek mahiyetinin esas olduğu ve yemin hariç her türlü delille ispatlanabileceği öngörüldükten sonra vergiyi doğuran olayla ilgisi doğal ve açık olmayan tanık anlatımının kanıtlama aracı olarak kullanılamayacağı, ekonomik ticari ve teknik gereklere uygun düşmeyen veya olayın özelliğine göre olağandışı ve alışılmamış bir durumun iddia eden tarafından kanıtlanması gerektiği kurala bağlanmıştır.
Davacı şirketin yasal kayıtlarına göre 1998-1999 öğretim yılında ilköğretim ve üniversiteye hazırlık bölümlerinde öğrenim gören 128 öğrenci için elde edilmesi gereken hasılat, İlçe Milli Eğitim Müdürlüğüne bildirilen öğretim dönemindeki bölümler itibarıyla toplam ders saati ile ilan edilen ders saati ücretleri esas alınmak suretiyle katma değer vergisi dahil 18.924.000.000 lira olarak hesaplanmıştır. Davacı şirket yetkilisinin, 625 sayılı Özel Öğretim Kurumları Kanunu gereği öğretim döneminde %5 oranında öğrenciye ücretsiz eğitim verildiği, öğretmen çocuklarına, kardeş öğrencilere, eski öğrencilere, ücretini peşin ödeyenlere liste fiyatından %15-20 indirim yaptıkları, kesilmeyen faturalara ait tahsilatın, Eylül 1998 döneminden başlamak üzere 8 eşit taksitte yapıldığı yolundaki ifadesi doğrultusunda hesaplanan % 20 indirim tutarı ile %5 kontenjan düşülmek suretiyle elde edilmesi gereken hasılat belirlenmiştir. Kayıtlarda gösterilen hasılat ile tespit edilen hasılat tutarlarının katma değer vergisi dahil tutarları karşılaştırıldığında bir kısım hasılatın kayıt ve beyan dışı bırakıldığının görülmesi üzerine bulunan matrah farkı üzerinden tarhiyat yapılmıştır.
Davacı şirketin yasal kayıtları, İlçe Milli Eğitim Müdürlüğüne yapılan resmi bildirimler, ilan edilen ders ücret saatleri ve şirket yetkilisinin maddi delil niteliği taşıyan ifadesi doğrultusunda yapılan vergilemede hukuka aykırılık görülmediğinden tespitlerin varsayıma dayalı olduğu kabul edilmek suretiyle tarhiyatın kaldırılması yolunda verilen karar davacı tarafından dava dilekçesinde ileri sürülen iddiaların ispat edilememiş olması da dikkate alındığında hukuka uygun düşmemiştir.
Açıklanan nedenlerle temyiz isteminin kabulü ile İçel İkinci Vergi Mahkemesinin 31.10.2001 gün ve E:2001/495, K:2001/801 sayılı kararının bozulmasına, 492 sayılı Harçlar Kanununun 13'üncü maddesinin (j) bendi parantez içi hükmü uyarınca alınması gereken harç dahil olmak üzere yargılama giderlerinin yeniden verilecek kararda karşılanması gerektiğine 17.3.2003 gününde oyçokluğuyla karar verildi.
KARŞI OY
Dayandığı kanuni ve hukuki gerekçeler karşısında, temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar vergi mahkemesi kararının bozulmasını gerektirecek nitelikte olmadığından temyiz isteminin reddi gerektiği görüşüyle bozma kararına katılmıyorum.
(DAN-KAR-DER; SAYI:5)
BŞ/ÖEK
|