|
GERÇEĞE AYKIRI OLDUĞU SAPTANAN FATURALARIN, VERGİ USUL KANUNUNDA ÖNGÖ-
RÜLEN BİÇİMSEL KURALLARA UYGUN DÜZENLENMİŞ OLMASININ BU FATURALARDA
YER ALAN VE GERÇEKTE ÖDENMEYEN KATMA DEĞER VERGİSİNİN İNDİRİM VE İADE-
SİNDE OLANAK SAĞLAMAYACAĞI HK.
Çiğit alımlarına ilişkin bir kısım faturaların gerçeği yansıtmaması
nedeniyle, söz konusu faturalarda yer alan katma değer vergisinin ve
imalatla ilgisi bulunmayan giderlere isabet eden katma değer vergisi-
nin haksız olarak iade alındığı saptanarak, 1988 yılının Mart dönemine
ilişkin olarak yükümlü kurum adına kaçakçılık cezalı katma değer ver-
gisi salınmıştır.
Tarhiyata karşı açılan davayı inceleyen Adana 2.Vergi Mahkemesi
19.12.1990 gün ve 1990/1826 sayılı Kararıyla; Maliye Bakanlığınca mü-
teselsil sorumlulukla ilgili olarak katma değer vergisi yönünden her-
hangi bir düzenleme bulunmadığından, bu kurala dayalı olarak tarhiyat
yapılamayacağı, yükümlü kurum alışlarının borsaya kayıtlı olduğu ve
karşılığının ödendiğinin belgelerle kanıtlandığı gerekçesiyle tarhiya-
tı kaldırmıştır.
Vergi Dairesi Müdürlüğünün temyiz istemini inceleyen Danıştay
Yedinci Dairesi 17.12.1993 gün ve 1993/5947 sayılı Kararıyla; dosyada
mevcut inceleme raporu, eki tutanaklar, karşıt inceleme raporları ile
diğer belgelerin incelenmesinden, yükümlü şirketin uyuşmazlık dönemin-
de çiğit alımında bulunduğu şahıs ve firmaların; defter ve belgeleri-
nin kaybolduğunu ileri sürerek incelemeye ibraz etmemeleri, mal alınan
şahıs ve firmaların sahte fatura düzenlemeleri, belirli bir iş yerle-
rinin bulunmaması ve gösterilen adreslerde başkalarının faaliyette bu-
lunması, naylon fatura düzenlemekten dolayı haklarında Cumhuriyet Sav-
cılığına suç duyurusunda bulunulması, düzenledikleri faturaların sahte
olduğunu ifade etmeleri, ayrıca, 1988 Nisan döneminde ... ve ... 'a
ait iki adet uçak biletine ilişkin katma değer vergisinin ve 1988 Ma-
yıs döneminde Marsa personelinden ... 'nin eşyalarının nakli için öde-
nen nakliye bedeline ilişkin katma değer vergisi ile ...'ya ait deniz
teknesinin halat ve motorin masraflarına ait katma değer vergisinin i-
ade konusu yapıldığının tespit edilmesi karşısında, yükümlü şirketin
çiğit alımları ve bu alımlara ilişkin düzenlenen faturaların gerçeği
yansıtmadığı, dolayısıyla kanunun öngördüğü anlamda bir katma değer
vergisi ödemesinin söz konusu olmadığı sonuç ve kanaatına varıldığı
gerekçesiyle, mahkeme kararını bozmuştur.
Bozma kararına uymayan Adana 2.Vergi Mahkemesinin 1994/305 sa-
yılı Kararıyla; naylon fatura düzenlediği ileri sürülen şirket ve ki-
şilerin davacı kurumla ilgili ifadelerinin bulunmadığı, inceleme ele-
manınca, paravan olarak kullanıldığı belirtilen kişilerin, kimlere
sahte fatura, kimlere mal karşılığı gerçek fatura verdiğinin araştı-
rılmaması nedeniyle incelemenin eksik yapıldığı, yükümlü kurumun çiğit
alışlarının gerçek olduğunun, borsa alım-satım beyannamesi, ödeme mak-
buzu ve banka yazıları ile kanıtlandığı, buna göre, anılan kişilerin
yükümlü kuruma yaptıkları satışların gerçek olduğu ve usule uygun fa-
tura düzenledikleri, bu durumda, faturalarda yer alan katma değer ver-
gisinin iade konusu yapılması gerektiği, temel gıda maddelerinin ima-
latı ile ilgili bulunmayan katma değer vergilerinin uyuşmazlık dönemi-
ne ait olmadığı gerekçesiyle, davayı kabul ederek, katma değer vergisi
ve kaçakçılık cezasının kaldırılmasına karar verilmiştir.
Direnme kararı vergi dairesi müdürlüğü tarafından temyiz edil-
miş ve inceleme raporlarındaki tespitler esas alınarak yapılan cezalı
tarhiyatın yasaya uygun olduğu ileri sürülerek bozulması istenmiştir.
Kurum adına salınan kaçakçılık cezalı katma değer vergisinin
kaldırılması yolundaki vergi mahkemesi ısrar kararı temyiz edilmiştir.
213 sayılı Vergi Usul Kanununun 2365 sayılı Kanunla değişik 3
üncü maddesinde, vergilendirmede vergiyi doğuran olay ve bu olaya i-
lişkin işlemlerin gerçek niteliğinin esas olduğu kurala bağlandığın-
dan, vergilendirme ile ilgili belgelerin biçimsel kurallara uygun dü-
zenlenmiş olması, olayın gerçek niteliğinin araştırılmasına ve sonucu-
na göre işlem yapılmasına engel değildir.
Yükümlü şirketin uyuşmazlık konusu dönemde çiğit aldığı kişi-
lerle ilgili olarak yapılan tespitlerden; defter ve belgelerin kaybol-
duğu ileri sürülerek incelemeye ibraz edilmediği, alış belgelerini dü-
zenleyenlerin belirli bir iş yerlerinin bulunmadığı, gösterilen adres-
lerde başkalarının faaliyette olduğu, ekonomik durumlarının bu işi yü-
rütebilecek çapta olmadığı, gerçeğe aykırı fatura düzenlemekten hakla-
rında Cumhuriyet Savcılığına suç duyurusunda bulunulduğu ve mal alınan
bu kişi ve firmaların sahte fatura düzenledikleri anlaşılmaktadır.
Birbirini doğrulayan bu ifadelere dayanılarak yapılan bu tespitler, bu
kişilerin gerçekte tacir olmadıkları halde şeklen vergi yükümlülükle-
rini tesis ettirip, ihtiyaç duyanlara belli bir bedel karşılığında fa-
tura sağlamayı alışkanlık haline getirdiklerini göstermektedir. Dola-
yısıyla faturaların biçimsel kurallara uygun olması, ödemelere ilişkin
olarak çek düzenlenmesi ve borsada bu malların tescilinin yapılması
gibi işlemler, faturalarda gösterilen emtianın gerçekten faturaların
düzenleyicisi görünen bu kişilerden satın alındığını kanıtlamaya ye-
terli değildir.
Bu durumda, gerçek bir mal satımı bulunmadığı için katma değer
vergisi ödemesinin varlığından da söz edilemeyeceğinden, hukuka aykırı
olarak alınan katma değer vergisi iadesi üzerinden uygulanan tarhiya-
tın kaldırılması yolundaki direnme kararında yasaya uygunluk görülme-
miştir.
Açıklanan nedenlerle, vergi dairesi müdürlüğünün temyiz istemi-
nin kabulüyle Adana 2.Vergi Mahkemesinin 1994/305 sayılı direnme kara-
rının bozulmasına karar verildi.
(MT/ES)
|