|
İÇKİ SERVİSİ YAPILAN KAFETERYALARIN 27.10.1993 TARİH VE 93/4932 SAYILI
KARARNAME EKİ III SAYILI LİSTENİN (B) BÖLÜMÜNÜN 5.SIRASINDA SAYILAN
EĞLENCE YERLERİNDEN OLMADIĞI DOLAYISIYLA İÇKİ SERVİSİ YAPILAN KAFETER-
YALARDA VERİLEN HİZMETLERE % 23 KATMA DEĞER VERGİSİ ORANININ UYGULANA-
MAYACAĞI HK.
Yükümlü adına vergi inceleme raporuna dayanılarak 1994 yılı tüm aylar
için tarh edilen kaçakçılık cezalı katma değer vergisinin terkini is-
temiyle açılan davayı; tarhiyatın dayanağı olan inceleme raporunun in-
celenmesinden, içki servisi yapılan bir kafeterya işleten yükümlünün
işyerinde müşterilerine sunduğu fıçı bira, meşrubat ve şaraplarla il-
gili olarak hasılat yönünden randıman hesabı yapıldığı ve bu hesaplar
sonucunda bir kısım hasılatın eksik gösterildiği ileri sürülerek bulu-
nan matrah farkı üzerinden cezalı katma değer vergisi tarhiyatının ö-
nerildiği, yükümlü tarafından, anılan raporda biranın fıçı, şarabın
şişe olarak, meşrubatın kasa halinde alındığı, firenin gözönünde bu-
lundurulmadığı, oysa firenin hesaba katılması halinde hasılat farkının
düşük olacağı ileri sürüldüğünden, mahkemelerince, Alanya Ticaret ve
Sanayi Odasından fire oranının sorulduğu, gönderilen cevabi yazıda, O-
da Meclisinin ... tarihli kararında, fıçı biranın bardak olarak satıl-
ması halinde 33 cc bardak kullanılırsa, bir fıçının 130-140 bardak 50
cc bardak kullanılırsa 90-100 bardak bira çıkacağı, kırılma, dökülme,
dolum ve servis aşamasında % 10 fire vereceği, meşrubat satışlarında %
5, şaraplarda % 2 fire olacağının belirtildiği, yükümlünün işyerinde
fıçı biralar için büyük bardak (50 cc) kullanıldığı gözönünde bulundu-
rularak bir fıçı biradan 90 bardak bira çıktığını kabulle, fire oranı
da düşülerek fark matrahın 322.940.773.-TL. olduğu, inceleme raporun-
da, kafeterya ruhsatı ile çalışan ve içki servisi yapılan işletme için
93/4932 sayılı Kararname uyarınca % 23 oranında katma değer vergisinin
uygulanması gerektiğinin belirtildiği, anılan Kararnamenin 1.maddesin-
de, 22.12.1992 tarihli 92/3896 sayılı Kararnamenin birinci maddesinin
(d) bendinde yer alan vergi oranının % 23 olarak belirlendiğinin ifade
edildiği, 92/3896 sayılı kararnamenin 1.maddesinin (d) bendine bağlı
III sayılı tarifede yer alan (B) bölümünün 5.sırasında, birinci sınıf
(içkisiz olanlar hariç) ve daha üst sınıf lokantalar, gazinolar, bar,
pavyon, gece kulübü, taverna, diskotek, dansing ve benzeri eğlence
yerlerinde verilen hizmetler % 20 vergiye tabi iken 1.11.1993 den iti-
baren % 23'e çıkarıldığı, aynı konuda 11.3.1994 tarihinde yayımlanan
94/5350 sayılı kararname ile 1.sınıf lokantaların (içkili) bu kapsam-
dan çıkartılıp kalan eğlence yerlerinin % 23 nispete tabi olacağının
belirtildiği, ödevli her ne kadar çay bahçesi (cafe-bar) işletmekte ve
kafeterya ruhsatı ile çalışmakta ise de yukarıda anılan hizmet işlet-
meleri gibi içki servisi yapması nedeniyle benzer işletme (bar) kap-
samında kabul edilmesi ve % 23 vergiye tabi olması gerektiği, kesilen
kaçakçılık cezasına gelince; matrah farkı yükümlünün defter kayıtla-
rından bulunduğu için kaçakçılık kastının varlığından söz edilemeyece-
ğinden olaya kusur cezası uygulanmasının icabettiği gerekçesiyle kıs-
men kabul ederek verginin ... liralık bölümünü tasdik edip fazlasını
terkin eden, kaçakçılık cezasını kusur cezasına çeviren Antalya Vergi
Mahkemesinin ... tarih ve ... sayılı kararının, vergi dairesi tarafın-
dan, cezalı tarhiyatın yasal olduğu, yükümlü tarafından ise, vergi
mahkemesince hükmedilen matrah farkına itirazının olmadığı, ancak iş-
letmesine % 23'lük katma değer vergisi oranının uygulanamayacağı ileri
sürülerek bozulması istenilmektedir.
Uyuşmazlık, kafeterya işleten yükümlünün 1994 yılına ait defter
ve belgelerinin incelenmesi sonucunda düzenlenen vergi inceleme rapo-
runa dayanılarak 1994 yılı tüm aylar için tarh edilen kaçakçılık ceza-
lı katma değer vergisini değişiklikle onayan vergi mahkemesi kararının
bozulması istemine ilişkin bulunmaktadır.
Vergi dairesinin temyiz delikçesinde öne sürdüğü iddialar, ver-
gi mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler
karşısında anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemiş-
tir.
Yükümlü temyiz istemine gelince; dava dosyasının incelenmesin-
den, kafeterya ruhsatıyla çalışan ve içki servisi yapılan bir işletme
işleten yükümlü hakkında düzenlenen vergi inceleme raporuyla bulunan
fark matrah üzerinden 27.10.1993 tarih ve 93/4932 sayılı Kararname u-
yarınca % 23 oranında katma değer vergisi uygulanmak suretiyle dava
konusu cezalı verginin salındığı, vergi mahkemesinin de yaptığı ince-
leme ve araştırma sonucu bulduğu matrah farkına % 23 katma değer ver-
gisi oranının uygulanmasını uygun görerek tarhiyatı tadilen tasdik et-
tiği, yükümlünün ise vergi mahkemesince bulunan matrah farkına bir i-
tirazının olmadığı, ancak işletmesinde yapılan mal ve hizmet teslimle-
rinde % 23 katma değer vergisi oranının uygulanamayacağını ileri sür-
düğü anlaşılmaktadır.
27.10.1993 tarih ve 93/4932 sayılı Kararname eki III sayılı
listenin (B) bölümünün 5.sırasında, birinci sınıf (içkisiz olan hariç)
ve daha üst sınıf lokantalar, gazinolar, bar, pavyon, gece kulübü, ta-
verna, diskotek, dansing ve benzeri eğlence yerlerinde verilen hizmet-
lerin %23 oranında vergiye tabi olduğu belirtilip, aynı konuda
11.3.1994 tarihinde yayımlanan 94/5350 sayılı Kararname ile birinci
sınıf ve daha üst içkili lokantalar bu kapsamdan çıkarılıp, kalan eğ-
lence yerlerinde verilen hizmetlere % 23 katma değer vergisi oranının
uygulanacağı belirtilmiştir.
Bu düzenlemelerden anlaşılacağı üzere % 23 katma değer vergisi
oranına tabi işletmeler maddede sayılan ve bunlara benzer nitelikte
eğlence yerleridir. Bir işletmede içki servisi yapılması başlı başına
o işletmeye eğlence yeri olma niteliği vermez. Uyuşmazlık konusu iş-
letme, içki servisi de yapılan bir kafeterya olup, bu nitelikteki yer-
lerin adı geçen kararnamede sayılan işletmelere benzer "eğlence yerle-
ri" kapsamına girdiği kabul edilemez. Bu durumda yükümlünün işletme-
sinde yapılan teslimler için % 23 katma değer vergisi oranının uygu-
lanması gerektiğine dair mahkeme kararında yasal isabet görülmemiştir.
Açıklanan nedenlerle, vergi dairesi temyiz isteminin reddine,
yükümlü temyiz isteminin kabulü ile ... Vergi Mahkemesinin 7.5.1996
tarih ve 1996/262 sayılı kararının bozulmasına, karar verildi.
(MT/ES)
|