|
EMTİA SATIŞI SÜRESİNDE MİKTARI BELLİ OLMAYAN, DÖNEM SONUNDA TOPTAN
ALINAN BİR GELİRİN İSKONTO OLARAK KABUL EDİLEREK KATMA DEĞER VERGİSİNE
TABİ TUTULMASININ MÜMKÜN OLMADIĞI HK.
Dayanıklı tüketim malları ticareti yapan yükümlü şirketin 1987 yılı
içerisinde mal aldığı firmalardan "ciro primi", "mübayaa iskontosu",
"bağlantı primi", "erken ödeme iskontosu", "fiyat farkı" gibi isimler
altında dekont karşılığı aldığı paraları beyan dışı bıraktığının ince-
leme raporu ile tespiti üzerine 1987/Aralık dönemi için salınan kaçak-
çılık cezalı katma değer vergisi ile kesilen kusur cezasını; 3065 sa-
yılı Katma Değer Vergisi Kanununun 1. ve 4.maddesinden bahisle uyuş-
mazlık konusu primler gibi primlerin ana firma ile satıcı firma ara-
sındaki bir sözleşmeden doğmakla birlikte bunların teslime ilişkin fa-
turalarda gösterilmesinin mümkün olmadığı, Katma Değer Vergisi Kanunu-
nun 25/a maddesinde yazılı olan iskontolar araısnda bulunmadığı, çe-
şitli adlarla elde edilen bu tür gelirlerin bir hizmetin karşılığında
ödendiğinin kabulü için, elde edenin kanunda tanımlanmış ve örneklen-
miş olan hizmetlerden birini yapması gerektiği, oysa emtiaların daha
fazla miktarda satışını gerçekleştirmenin, satıcı tarafından sadece
ana firmaya yapılan bir hizmet olmayıp kendi firmalarının emtia devir
hızını çoğaltan bir işlem olduğu, bu bakımdan, bu geliri veren firmaca
iskonto olarak adlandırılmasının dışında hiç bir şekilde iskonto olma-
dığı, ana firma tarafından satıcı firmaya teşvik pirimi veya ikramiye
olarak yapılan bir ödeme olduğu, yalnız başına katma değer vergisine
konu olamayacağı, öte yandan konu ile ilgili 26 seri No'lu Katma Değer
Vergisi Genel Tebliğinin 1.1.1988 tarihinde yürürlüğe girmiş olması
nedeniyle 1987 yılına ilişkin katma değer vergisi uyuşmazlıklarına uy-
gulanamayacağı, bu itibarla emtia satışı sırasında miktarı belli olma-
yan, bilahare dönem sonu itibariyle toptan olarak alınan bir gelirin,
emtianın satış bedelinde yapılan indirim anlamına gelen iskonto gibi
kabul edilip katma değer vergisine tabi tutulmasında mevzuata uyarlık
bulunmadığı gerekçesiyle terkin eden Edirne Vergi Mahkemesinin
10.11.1989 gün ve 1989/292 sayılı kararının bozulması istenilmektedir.
Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar mahkeme kararının bozulma-
sını sağlayacak durumda bulunmadığından temyiz isteminin reddine, ka-
rarın onanmasına karar verildi.
(DAN-DER; SAYI:89)
(MT/ES)
|