|
TELAFİ EDİCİ VERGİLENDİRME KAPSAMINA GİREN İŞİ YANINDA, TELAFİ EDİCİ
VERGİLENDİRME KAPSAMINA GİRMEYEN FAALİYETİ DE BULUNAN YÜKÜMLÜLER BU
FAALİYETLERİNİ AYRI AYRI İŞ YERLERİNDE, AYRI İŞLETMELER HALİNDE SÜR-
DÜRSELER DE TELAFİ EDİCİ USULDEN YARARLANAMAYACAKLARI HK.
Uyuşmazlık; tuhafiyecilik ve fırın işletmesinden dolayı gerçek usulde
katma değer vergisi mükellefi olan yükümlünün tuhafiyecilik faaliyetin
den dolayı 1985 Aralık dönemine ait katma değer vergisi beyannamesini
kanuni süresinde vermediği nedeniyle adına kesilen uslsüzlük cezasını;
Katma Değer Vergisi Kanununun 28.maddesinde, Katma Değer Vergisinin
nisbetinin vergiye tabi her işlem için %10 olduğu, Bakanlar Kurulu'nun
bu nisbeti temel gıda maddeleri için sıfıra kadar indirmeye yetkili bu
lunduğunun hükme bağlandığı ve bu yetkiye dayanılarak 84/8887 ve
85/8924 sayılı Bakanlar Kurulu kararları ile bu kararda sayılan diğer
gıda maddelerinin yanında ekmeğin de "sıfır" vergi nisbetine tabi tu-
tulduğu, aynı yasanın geçiş hükümlerine ilişkin geçici 1.maddesinin 1.
bendinde; Maliye ve Gümrük Bakanlığının perakende mal satışı ile uğra-
şan mükelleflerden belirleyeceği iş gruplarına veya sektörlere dahil
olanları telafi edici vergilendirme usulüyle vergilendirmeye yetkili
olduğunun belirtildiği, bu yetkiye dayanılarak 1.1.1985 tarihinden iti
baren telafi edici vergilendirme usulüne tabi olacak mükelleflerin ait
oldukları iş grupları ve sektörlerin 27.12.1984 tarihli ve 18618 sayı-
lı Resmi Gazetede yayımlanan 8 seri nolu Katma Değer Vergisi Genel Teb
liğinin I-A maddesinde sayıldığı, buna göre, 1-Bakkaliye emtiası satan
lar, 2-Kasaplar, 3-Balıkçılar, 4-Meyva ve Sebze satanlar, 5-B7feler,
6-Kuruyemişçiler, 7-Tuhafiyeciler, 8-manifaturacılar ve giyim eşyası
satanlar, 8-kavafiye ve Saraciye emtiası satanlar, 9-Oyuncakçılar 10-
İtriyat ve tuvalet malzemesi satanların telafi edici usulde katma de-
ğer vergisi mükellefi olduklarının kabul edildiği, aynı tebliğin 1-B
maddesinde "mükelleflerin telafi edici vergilendirme usulünden fayda-
lanabilmeleri için münhasıran yukarıda belirlenen iştigal konularına
giren malları satmaları gerektiği, bu malların yanında kapsama girme-
yen malları da satanların bu usulden faydalanamayacakları, ayrıca pera
kende mal satışı yanında ithalat, imalat, toptan satış ve hizmet işlet
meciliği yapanların telafi edici vergilendirme usulüne tabi olamıyacak
ları şeklinde belirlendiği, yine 11 seri nolu Katma Değer Vergisi Ge-
nel Tebliğinin telafi edici vergilendirme usulü başlıklı B/3.maddesin;
de; "Katma Değer Vergisi Kanununda vergi idaresine vergilendirme açı-
sından muhatap olarak kabul edilenler, işletme birimleri değil, vergi
konusuna giren işlemleri yapan gerçek ve tüzel kişilerdir. Bu nedenle
telafi edici vergilendirme kapsamına giren faaliyetler yanında, itha-
lat, imalat, toptan satış ve hizmet işletmeciliği yapan mükellefler bu
faaliyetleri, perakende satış yapan işyerlerinden ayrı işyerinde ve ay
rı işletmeler halinde sürdürseler bile telafi edici usulden faydalana-
mayacaktır." denildiği, bütün bu hüküm ve açıklamalardan bir gerçek ve
ya tüzel kişinin telafi edici vergilendirme kapsamına giren faaliyeti
yanında bu kapsama girmeyen mal satışlarının bulunması halinde veya pe
rakende mal satışı yanında ithalat, imalat, toptan satış ve hizmet iş-
letmeciliği yapması halinde ve hatta bu işleri ayrı işyerinde ve ayrı
işletmeler halinde sürdürseler bile telafi edici usulden faydalanamaya
caklarının açıkca anlaşıldığı, davada yükümlü telafi edici vergilendir
me kapsamına giren tuhafiye işi yanında telafi edici vergilendirme kap
samında bulunmayan aynı zamanda bir imalat işi olan fırın işletmecili-
ği yapmakta olduğundan bu işlerin ayrı işyerlerinde ve ayrı işletmeler
halinde sürdürülmüş olması halinde bile telafi edici vergilendirme usu
lünden faydalanamayacağının açık bulunduğu, aksine yönelik bu konudaki
davacı iddiasının yerinde görülmediği, bu nedenle katma değer vergisi
yönünden telafi edici vergilendirme usulü kapsamında olmayan yükümlü-
nün katma değer vergisi beyannamesi vermesinin zorunlu olduğu, bu du-
rumda 1985 Aralık ayında verilmesi gereken Katma Değer Vergisi Beyanna
mesini vermediği sabit olan davacının bu fiili 213 sayılı Kanunun 30/1
maddesine göre resen takdiri gerektiğinden aynı kanunun 352/1-1.madde-
sine göre vergi beyannamesinin verilmemiş olması fiiline dayalı iki
kat olarak kesilen usulsüzlük cezasında isabetsizlik görülmediği gerek
çesiyle onayan Vergi Mahkemesi kararının bozulması isteminden ibaret-
tir.
Dayandığı hukuki ve kanuni nedenlerle gerekçesi yukarıda açıklanmış bu
lunan mahkeme kararı, aynı gerekçe ve nedenlerle Dairemizce de uygun
görülmüş olup, temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar sözü geçen
kararın bozulmasını sağlayacak durumda bulunmadığından temyiz istemi-
nin reddine karar verildi.
(DAN-DER;SAYI:78-79) BŞ/YÖ
|