Dairesi
DEFTER VE BELGELERİN YANDIĞI MAHKEME KARARI İLE SAPTANAN YÜKÜMLÜNÜN
Karar No
2222
Esas No
5856
Karar Tarihi
21-05-1993
 
Dairesi
Karar Yılı
Karar No
Esas Yılı
Esas No
Karar Tarihi
DOKUZUNCU DAİRE
1993
2222
1992
5856
21/05/1993
 
KARAR METNİ

DEFTER VE BELGELERİN YANDIĞI MAHKEME KARARI İLE SAPTANAN YÜKÜMLÜNÜN
BELGELERİNİ İBRAZ EDEMEMESİ NEDENİYLE 213-30 MADDEYE GÖRE YAPILAN TAR-
HİYATTA MÜCBİR SEBEBİN VARLIĞI KABUL EDİLDİĞİNE GÖRE BEYANNAMEDE GÖSTE
RİLEN İNDİRİLMESİ GEREKEN KATMA DEĞER VERGİLERİNİN İNDİRİMİ GEREKTİĞİ
HK.

Dokumacılık faaliyeti ile iştigal eden yükümlü adi ortaklık adına 1987
Mart dönemi için vergi inceleme raporuna istinaden re'sen tarh edilen
katma değer vergisine karşı açılan davayı; 213 sayılı Vergi Usul Kanu-
nunun 13.maddesinde mücbir sebebin tanımlandığı, aynı yasanın 373.mad-
desinde mücbir sebeplerden birinin vukua geldiği malum ise veya teşvik
ve ıspat olunursa vegi cezası kesilmeyeceğinin hükme bağlandığı, yine
aynı yasanın 30.maddesinde re'sen vergi tarhının ve tarh sebeplerinin
açıklandığı, öte yandan 3065 sayılı Kanunun 29 ve 34.maddeleri hükümle
ri uyarınca katma değer vergisinin indirim konusu yapılabilmesi için;
indirim konusu yapılacak verginin fatura veya benzeri belgeler ile güm
rük makbuzunun üzerinde ayrıca gösterilmiş olmasının ve söz konusu bel
gelerin kanuni defterlere kaydedilmiş bulunmasının öngörüldüğü, olayda
yükümlünün ihtilaflı dönem defter ve belgelerinin yandığı mahkeme kara
rı ile saptandığından söz konusu belgelerin yükümlünün elinde bulundu-
ğu, bu durumda, vergi matrahının tamamen veya kısmen maddi delillere
dayandırılarak saptanmasına olanak bulunmadığından 213 sayılı kanunun
30.maddesinin 3.bendi gereğince olayda re'sen takdir sebebi bulunduğu-
nun kabulü gerektiği, ancak mükellefçe satın alınan mal ve hizmetler
nedeniyle ödenmiş bulunan katma değer vergilerinin indirim konusu yapı
labilmesi için, buna ilişkin belgelerin yükümlü tarafından ibraz edil-
mesi ve ödendiğinin ispat edilmesinin zorunlu olduğu gerekçesiyle, kıs
men kabul ederek yükümlünün ibraz ettiği faturalarda ödediği görülen
katma değer vergisini terkin etmek, bu miktarın idarece istenen katma
değer vergisinden tenzili sonucu kalan katma değer vergisini onamak
suretiyle değişiklikle onayan Vergi Mahkemesi kararının bozulması is-
tenilmektedir.

Vergi Dairesi temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı
İdari Yargılama Usulü Kanununun 49.maddesinin 1.fıkrasında belirtilen
nedenlerden hiçbirisine uymayıp vergi mahkemesince verilen kararın bo-
zulmasını gerektirir nitelikte görülmemiştir.
Yükümlü temyiz istemine gelince;

3065 sayılı Katma Değer Vergisi Kanununun, vergi indirimi başlıklı 29.
maddesinin 1.fıkrasında, mükelleflerin yaptıkları vergiye tabi işler
üzerinden hesaplanan katma değer vergisinden bu kanunda aksine hüküm
olmadıkça, faaliyetlelrine ilişkin olarak kendilerine yapılan teslim
ve hizmetler dolayısıyla hesaplanarak düzenlenen fatura ve benzeri ve-
sikalarda gösterilen katma değer vergisini indirebilecekleri hükme bağ
lanmıştır.

Olayda, ihtilaflı döneme ait kanuni defter ve belgelerin yanması nede-
niyle incelemeye ibraz edilmemesi sonucu ilgili dönem katma değer ver-
gisi beyannamesinde gösterilen indirime konu katma değer vergisinin ka
bul edilmeyerek, bu miktarın re'sen tarhedildiği anlaşılmıştır.

Tarhiyatın dayanağı vergi inceleme raporunda, mücbir sebebin varlığı
kabul edildiği halde ihtilaflı dönem katma değer vergisi beyannamesin-
de gösterilen indirilmesi gereken katma değer vergisinin kabul edilme-
mesi indirilmeyen katma değer vergisinin yükümlü üzerinde kalması sonu
cunu doğurur ki, bunun da vergi adaleti ve katma değer vergisinin yan-
sıtılabilirliği ilkesiyle bağdaştırılması mümkün değildir.

Buna göre, vergi mahkemesince re'sen tarhedilen verginin tamamen kaldı
rılması gerekirken, sadece yükümlü tarafından ibraz edilen faturalarda
ödendiği görülen katma değer vergilerine tekabül eden kısmının kaldı-
rılması, geriye kalan kısmının onanması yolunda verilen kararda yasal
isabet görülmemiştir.

Bu nedenle, vergi dairesi temyiz isteminin reddine, yükümlü temyiz is-
teminin kabulüne, Denizli Vergi Mahkemesinin 23.10.1991 gün ve 1991/
875 sayılı kararının bozulmasına, açıklanan hususlar dikkate alınarak
yeniden bir karar verilmek üzere dosyanın anılan mahkemeye gönderilme-
sine karar verildi.

KARŞI OY:

Yükümlünün temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler, usul ve esas ba
kımından yasaya uygun mahkeme kararının bozulmasını sağlayacak nitelik
te görülmediğinden yükümlünün temyiz isteminin de reddi gerektiği görü
şüyle aksi yönde verilen karara katılmıyoruz.

BŞ/SE

 
 
Ücretsiz üyelik
Şifremi Unuttum
USD
Euro
Üfe & Tüfe Oranlarını görmek için aşağıdaki excel ikonuna tıklayınız.

*Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK) verileridir.​

ÜFE & TÜFE
Endeks Arşivi

Excel Dokümanı
     
  Copyright ® 2013 Esenlik Yeminli Mali Müşavirlik Ltd. Şti. Web Tasarımı