|
KEREVİTİN TEMEL GIDA MADDESİ SAYILMADIĞI HK.
1986 yılı işlemleri incelenen yükümlü kooperatif adına 1986 yılı Eylül
dönemine ilişkin olarak salınan kaçakçılık cezalı katma değer vergisi
ile dahili tevkifatın kaldırılması istemiyle açılan davada; 3065 sayı-
lı Katma Değer Vergisi Kanununun 1.maddesinde ticari, sınai, zirai
faaliyet ve serbest meslek faaliyeti çerçevesinde yapılan teslim ve
hizmetlerin katma değer vergisine tabi olduğunun hükme bağlandığı,
8.maddesinde katma değer vergisi mükellefinin, mal teslimi ve hizmet
ifası hallerinde bu işleri yapanlar olarak tanımlandığı, 28.maddesinde
katma değer vergisi oranının vergiye tabi her işlem için % 10 olduğu
ve Bakanlar Kuruluna bu oranı artırma ve indirme yetkisi verildiğinin
belirtildiği, olayda kerevit satışı yapan yükümlü kooperatifin, satış
bedeli üzerinden katma değer vergisi hesaplamadığı ve beyan etmediği-
nin nezdinde yapılan incelemeyle saptandığı, anılan yasa maddesiyle
Bakanlar Kuruluna verilen yetki çerçevesinde alınan kararlarda kerevi-
tin düşük oranda vergileneceği yolunda bir kayda rastlanmadığı ve ke-
revitin temel gıda maddesi de sayılmadığı açık olduğundan, salınan
katma değer vergisinde isabetsizlik bulunmadığı, ancak matrah farkı
tamamen yükümlü defter ve belgeleri incelenerek belirlendiği ve vergi
kaybına neden olan eylem vergi kaçırma kastıyla yapılmadığından olaya
kusur cezası uygulanması icap ettiği, öte yandan ilgili yıl kurumlar
vergisi beyannamesi verilerek kurumlar vergisinin ödendiğinde ihtilaf
bulunmadığından, peşin bir ödeme niteliğinde olan ve cari yılı kurum-
lar vergisine mahsup edilmesi gereken dahili tevkifatın, cari yıl geç-
tikten sonra mahsubu olanağı kalmadığından istenmesinin vergi mükerr-
erliğine sebebiyet vereceği, kesilen cezanın da yasal olmadığı gerek-
çesiyle kaçakçılık cezalı katma değer vergisini, cezayı kusura çevire-
rek değişiklikle onayan, kaçakçılık cezalı dahili tevkifatı da kaldı-
ran Konya Vergi Mahkemesinin, 27.5.1991 gün ve 1991/574 sayılı kararı-
nın, yükümlü tarafından, kerevitin temel gıda maddesi sayılması gerek-
tiği; vergi dairesince ise katma değer vergisine kesilen cezanın ve
salınan cezalı dahili tevkifatın yerinde olduğu ileri sürülerek bozul-
ması istenilmektedir.
Temyiz dilekçelerinde taraflarca ileri sürülen iddialar, mahke-
me kararının kaçakçılık cezalı katma değer vergisi ile dahili tevkifa-
ta aslına ilişkin kısmının bozulmasını sağlayacak nitelikte görülme-
miştir.
Dahili tevkifata kesilen kaçakçılık cezasına gelince;
Olayın niteliği itibarıyla, yükümlü hakkında kaçakçılık cezası-
na ilişkin hükümlerin uygulanmasında isabet bulunmamakta ise de, dahi-
li tevkifatın zamanında tarh ve tahakkuk ettirilmemesi sonucu vergi
zıyaı meydana geldiği kuşkusuz olduğundan, cezanın kusura çevrilmesi
gerekirken tamamen kaldırılması yerinde görülmemiştir.
Açıklanan nedenlerle, mahkeme kararının kaçakçılık cezalı katma
değer vergisi ve dahili tevkifat aslına ilişkin kısmına yönelik taraf-
lar temyiz istemlerinin reddine, bu kısmın onanmasına, vergi dairesi
temyiz isteminin dahili tevkifata kesilen ceza yönünden kabulü ile ka-
rarın bu kısmının bozulmasına, onanan kısım için hüküm altına alınan
vergi ve ceza tutarı üzerinden binde dört oranında ve 60.800.-(Altmış-
binsekizyüz) liradan az olmamak üzere hesaplanacak nispi karar harcın-
dan, vergi mahkemesince karara bağlanan harcın mahsubundan sonra kalan
harç tutarının mükelleften alınmasına, bozma kararı üzerine mahkemece
yeniden verilecek kararla birlikte yargılama giderleri de hüküm altına
alınacağından, bu hususta ayrıca hüküm tesisine gerek bulunmadığına
karar verildi.
(MT/ES)
|