Danıştay Dördüncü Daire

Sermaye koyma borcunu yerine getirmeyen ortaklardan tahsil edilen temerrüt faizi şirketin ticari alacağıdır. İhtirazi kayıtla verilen beyanname üzerinden salınan gelir (stopaj) vergisin! tasdik eden Temyiz Komisyonu kararının, bozulması isteminden ibarettir. 5422 sayılı Kurumlar Vergisi Kanunu'nun birinci maddesinin son fıkrasında, kurum kazancının gelir vergisi mevzuuna giren gelir unsurlarından terekküp edeceği belirtilmiş, 193 sayılı Gelir Vergisi Kanunu'nun 37. maddesinin birinci fıkrasında her türlü ticari kazanç sayılacağı hükme bağlanmış bulunmaktadır. 6762 sayılı Türk Ticaret Kanunu'nun 3. maddesinde, 'Bu kanunda tanzim olunan hususlarla bir ticarethane veya fabrika yahut ticari şekilde işletilen diğer bir müesseseyi ilgilendiren bütün muamele fiil ve işler ticar işlerdir.' denildiğine göre aynı kanunun 407. maddesinde tanzim olunan, sermaye koyma borcunu zamanında yerine getirmeyen pay sahiplerinden tahsil edilecek temerrüt faizi alacağım ticari alacak saymak kanuni bir zorunluluk olduğundan, bunun kurum bakımından da gelir sayılması tabiidir. Bu nedenle davanın reddine oybirliğiyle karar verilmiştir.