Danıştay Dördüncü Daire

Yabancı kurum vapur kaptanım temsilen Türkiye'de müteaddit muameler ifasına yetkili bulunan acentanın, daimi temsilci olarak kabulüyle, dar mükellefiyet konusuna alınması gerekir. 5422 sayılı Kurumlar Vergisi Kanunu'nun 45. maddesi aracılığıyla mükellefiyetin var olup olmadığının tayinine esas alınması gereken 195 sayılı Gelir Vergisi Kanunu'nun 8. maddesiyle Türk Ticaret Kanunu'nun 117. maddesi hükümleri karşısında, acente durumunda olanların başkaca şart aranmaksızın daimi temsilci sayılacağının kabulü gerekir. Sözü geçen 5422 sayılı Kurumlar Vergisi Kanunu'nun 19. maddesi, yukarıda belirtilen maddelerle birlikte incelendiğinde, Türkiye'de merkez veya şubesi olmayan yabancı kurumun vapur kaptanım temsilen Türkiye'de müteaddit muameleler ifasına yetkili bulunan acentenin, daimi temsilci olarak kabulü ve dar mükellefiyet mevzuuna alınmasının ve sağlanan kazancın vergilendirilmesinin zorunlu olduğu sonucuna varıldığından, salınan verginin terkininde isabet görülmemiştir. Davanın bu nedenle kabulü ile dava konuşu temyiz komisyonu kararının bozulmasına oybirliğiyle karar verildi (*). (*) Danıştay Dördüncü Daire'nin E.No: 1976/2327, K.No: 1976/192 ve 19.10.1976 tarihli karan da aynı yöndedir.