Danıştay Onüçüncü Daire

Yıllara yaygın inşaat ve onarım işlerinde zararların mahsubu yönünden zamanaşımı işin sonuçlandığı yıldan itibaren başlar. 5421 sayılı Gelir Vergisi Kanunu'nun 43. maddesinin ikinci fıkrasında; birden fazla takvim yılma sirayet eden ve mukavelenameye bağlı bulunan inşaat, onarma ve ulaştırma işlerinde geçmiş yıllara ait tarhiyatın düzeltilmesi bakımından zaman aşımının, işin neticelendiği tarihi takip eden yıldan başlayacağı belirtilmiş ve zarar mahsubu yönünden zamanaşımının başlayacağı tarih hakkında bir açıklık getirilmemiş ise de, bu hükmün zarar mahsubu için de uygulanması 193 sayılı Gelir Vergisi Kanunu'nun 88. maddesinin sevk amacına ve adalet esaslarına uygun olacağı, aksi halde 5 yıllık zamanaşımı süresinden daha fazla yıllara sirayet eden işlerde ilk yıllara ilişkin olarak ortaya çıkan zararların mahsubu olanağı kalmayacağı cihetle bu görüşün dışında bir yorumun adalet esaslarına uymayacağı açık bulunduğundan, aksi yönde verilen kararda isabet görülmemiştir. Bu nedenle davanın kabulü ile dava konuşu kararın bozulmasına oybirliğiyle karar verildi.