|
İHRAÇ KAYDIYLA SATILAN MAL YASAL KOŞULLARA UYGUN OLARAK İHRAÇ EDİLDİK-
TEN SONRA ALICININ MALI KABUL ETMEMESİ SONUCU GERİ GÖNDERMESİ ÜZERİNE
KATMA DEĞER VERGİSİ DE ÖDENDİĞİ HALDE TECİL EDİLEN VERGİYE % 50 FAZLA-
SIYLA GECİKME ZAMMI UYGULANMASINDA İSABET BULUNMADIĞI HK.
Yükümlü şirketin, ihracatçı firmaya sattığı malların bir kısmının iade
edilmesi sonucu geri gelen mallara isabet eden Katma Değer Vergisine
yüzde elli fazlasıyla uygulanan gecikme zammının tahsili amacıyla a-
dına 1991 yılı Ocak ve Nisan dönemleri için ödeme emri düzenlenmiştir.
Adana 1. Vergi Mahkemesinin 16.9.1993 gün ve 1993/907 sayılı kararıy-
la; 3065 sayılı Katma Değer Vergisi Kanununun 11/1-C maddesi hükmü
karşısında, ihraç kaydıyla teslim edilen malların ihraç edildikten
sonra geri gelmesi halinde tecil edilen Katma Değer Vergisinin normal
vade tarihinden verginin ödendiği tarihe kadar geçen süre için geçikme
zammının % 50 fazlasıyla birlikte istenilmesinde yasaya aykırılık bu-
lunmadığı gerekçesiyle ödeme emri onanmıştır. Yükümlü şirket temyiz
dilekçesinde, ihraç olunan mallardan bir kısmının alıcı firma tarafın-
dan sipariş şartlarına uyulmadığı gerekçesiyle iade olunduğu, vergi
dairesince, iade edilen mallarla ilgili ihracat sırasında ödenmeyen
Katma Değer Vergisine gecikme zammı uyguladığını, oysa malın tamamının
zamanında ve yasaya uygun bir şekilde ihraç edildiğini, sebep ve konu-
su aynı olan uyuşmazlıklarla ilgili Adana 2. Vergi Mahkemesinde açtık-
ları davaların anılan mahkemece kabul edilmesine karşın Adana 1. Vergi
Mahkemesince davanın reddedildiğini, ihraç edilen mallardan bir kısmı,
alıcı firma tarafından iade edildiğinden, vergisi ödenmek suretiyle
ithalinin yapıldığını öne sürerek kararın bozulmasını istemektedir.
Uyuşmazlık, ihraç kaydıyla satılıp ihraç edilen ve sonradan a-
lıcı tarafından bir kısmı satıcıya iade edilen emtianın ithali üzerine
evvelce tecil edilen Katma Değer Vergisinin zamanında ödenmediğinden
bahisle % 50 fazlası ile hesaplanan ve vergi aslına dönüştürülen ge-
cikme zammının tahsili amacıyla tanzim ve tebliğ olunan ödeme emrinin
iptali istemiyle açılan davayı; 3065 sayılı Kanunun 11. ve 6183 sayılı
Kanunun 51 maddesi hükümleri uyarınca yapılan işlemde usulsüzlük bu-
lunmadığı gerekçesiyle reddeden Vergi Mahkemesi kararının temyizen in-
celenerek bozulması istemine ilişkindir.
3065 sayılı Katma Değer Vergisi Kanununun 11. maddesine 3297
sayılı Kanunla eklenen (c) bendinin birinci fıkrasında, ihraç edilmek
şartıyla imalatçılar tarafından kendilerine teslim edilen mallara ait
katma değer vergisinin, ihracatçılar tarafından ödenmeyeceği ve mükel-
leflerce tahsil edilmeyen ancak ilgili dönem beyannamesinde beyan edi-
lecek olan bu verginin, vergi dairesince, tarh ve tahakkuk ettirilerek
tecil olunacağı, ikinci fıkrasında, söz konusu malların ihracatcıya
teslim tarihini takip eden ay başından itibaren üç ay içinde ihraç e-
dilmesi halinde, tecil edilen verginin terkin edileceği, üçüncü fıkra-
sında ise, ihracatın yukarıdaki şartlara uygun olarak gerçekleştiril-
memesi halinde, tecil olunan verginin tahakkuk ettirildiği tarihten i-
tibaren 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkındaki Kanunun
51. maddesine göre belirlenen gecikme zammının % 50 fazlasıyla tahsil
olunacağı hükme bağlanmıştır.
Olayda, ihraç kaydıyla satılan malın Kanunun aradığı şartlara
uygun olarak ihraç edildiği ihtilafsız olduğu gibi ihraç kaydıyla sa-
tılan malın ihraç edilmesinden sonra bir bölümünün istenilen nitelikte
olamaması nedeniyle alıcı tarafından iadesi üzerine, Katma Değer Ver-
gisi Kanununun 16 ıncı maddesi uyarınca iade edilen kısma ilişkin Kat-
ma Değer Vergisinin ödendiği hususu da dosyadaki belgelerden anlaşıl-
maktadır.
Bu durumda, ihraç edildikten sonra belirlenen nitelikte olmama-
sı nedeniyle alıcı tarafından iade edilen emtianın ihraç kaydıyla tes-
limine rağmen yasada belirlenen sürede ihracatı gerçekleştirilmemiş
bir emtia gibi kabulü sonucunda ödeme emri düzenlenmesinde ve bu ödeme
emrinin vergi mahkemesince onanmasında yasal yönden isabet görülmemiş-
tir.
Açıklanan nedenlerle, yükümlü şirket temyiz isteminin kabulü
ile, yeniden bir karar verilmek üzere Adana 1. Vergi Mahkemesinin
16.9.1993 gün ve 1993/907 sayılı kararının bozulmasına karar verildi.
(DAN-DER; SAYI:90) (MT/ES)
|