|
3065 SAYILI KANUNUN 17.MADDESİNİN 2/B FIKRASI UYARINCA KDV'DEN MUAF
OLAN VE 3065 SAYILI KANUNUN 8.MADDESİNE GÖRE DMO'DEN SATIN ALDIĞI
BİNEK OTOMOBİL NEDENİYLE KDV. MÜKELLEFİ OLMAYAN BAĞ-KUR GENEL MÜDÜRLÜ-
ĞÜNCE HAZİNEYE İNTİKAL ETTİRİLMEK ÜZERE DMO'NE ÖDENEN KDV.NİN İADESİ
İSTEMİYLE AÇILAN DAVADA HAK İHLALİ AÇIK İKEN BAĞKUR GENEL MÜDÜRLÜĞÜNÜN
KDV YÜKÜMLÜSÜ OLMADIĞI VE TAHSİL EDİLMEMESİ GEREKEN KDV İADESİNİN TAH-
SİLATI YAPAN VE MALI TESLİM EDEN DMO'NDEN ÖZEL HUKUK HÜKÜMLERİNE GÖRE
İSTENİLMESİ GEREKTİĞİNDEN BAHİSLE DAVANIN REDDİNDE YASAL İSABET BULUN-
MADIĞI HK.
Yükümlü kurumun hizmetinde kullanılmak üzere Devlet Malzeme Ofisi Bur-
sa Bölge Müdürlüğünden satın aldığı 5 adet binek otomobilden dolayı ö-
dediği katma değer vergisinden özel kanunları gereğince muaf oldukla-
rından bahisle red ve iadesi istemiyle açılan davayı; 3065 sayılı Kat-
ma Değer Vergisi Kanunu'nun 17. maddesinin 2. fıkrasının (b) bendinde,
1.fıkrasında belirtilen genel ve katma bütçeli daireler, il özel ida-
releri, belediyeler, köyler, bunların teşkil ettikleri birlikler, üni-
versiteler, döner sermayeli kuruluşlar, kanunla kurulan kurum ve kuru-
luşlar, siyasi partiler ve sendikalar, kanunla kurulan ve tüzel kişi-
liği haiz emekli ve yardım sandıkları, kamu menfaatine yararlı dernek-
ler, tarımsal amaçlı kooperatifler ve Bakanlar Kurulunca vergi muafi-
yeti tanınan vakıflara bedelsiz olarak yapılan her türlü mal teslimi
ve hizmet ifalarının katma değer vergisinden istisna tutulacağının
hükme bağlandığı, açıklanan bu hüküm karşısında, Bağ-Kur Genel Müdür-
lüğü kanunla kurulmuş ve tüzel kişiliğe haiz bir sosyal güvenlik san-
dığı olması sebebiyle madde kapsamına girmekte ise de, sözü edilen ku-
rumun 3065 sayılı yasanın 8/a maddesindeki hüküm karşısında mükellef
olmadığı, mükellefin işlemi yapan Devlet Malzeme Ofisi olduğu, dava
açma hakkının bulunmadığı, uyuşmazlığın vergi tahsilatı yapan ve mal
tesliminde bulunan müessese arasında özel hukuk hükümleri çerçevesinde
çözümlenmesi gerekirken idari yargı yoluna başvurulmasında isabet gö-
rülmediği gerekçesi ile reddeden Bursa Vergi Mahkemesinin 13.12.1994
gün ve 1994/1337 sayılı kararının; ilgili kanunda vergi mükellefi ola-
rak, mal teslimi ve hizmet ifasında bulunanlar gösterilmişse de asıl
mükellefin malı teslim alan veya hizmetten yararlananlar olduğu, vergi
yükünün nihai olarak malı alanın üzerinde kaldığı, 2577 sayılı İdari
Yargılama Usulü kanunu'nun 2. maddesinde açıklanan hüküm karşısında
dava açma haklarının bulunduğu, özel kanunları gereğince katma değer
vergisinden muaf oldukları iddialarıyla bozulması isteminden ibaret-
tir.
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 2. maddesi; idare-
nin işlem ve eylemlerinden dolayı menfaatleri ihlal edilenler ve hak-
arı muhtel olanlar tarafından idari davalar açılabileceği hükmünü ta-
şımakta, 31. maddenin 2 numaralı bendinde;bu kanun hükümleri saklı
kalmak üzere vergi uyuşmazlıklarında Vergi Usul Kanunu'nun ilgili hü-
kümlerinin uygulanacağı belirtilmektedir.
Katma Değer Vergisinin kendine özgü yapısından dolayı, yasanın
8 inci maddesiyle "mükellef" sıfatını taşıdıkları açıklanan, mal tes-
limi yapan satıcılar, alıcılardan tahsil ettikleri vergiyi, indirim
mekanizmasıyla belirlenen hesaplama tarzını da kullanarak hazineye ya-
tırmakta ve alıcılardan aldıkları katma değer vergisini kural olarak,
kestikleri faturalarda açıklıkla belirtmektedirler.
Dava konusu olayda, davacı Bağ-Kur Genel Müdürlüğü, Devlet Mal-
zeme Ofisi Bursa Bölge Müdürlüğünden satın aldığı 5 adet otomobile i-
sabet eden Katma Değer Vergilerinin, hazineye intikal ettirilmek üzere
Devlet Malzeme Ofisine ödemiş ve bu vergiden müstesna olduğu iddiasıy-
la davasını açmıştır. Davayı inceleyen Bursa Vergi Mahkemesi sayılı
kararıyla, davacı Kurumun bu vergiden yasa gereği müstesna tutulduğunu
tesbit etmekle beraber, vergi dairesi karşısında mükellef sıfatını ta-
şımadığı için ve açıkca kararında yazmamakla beraber dava ehliyetini
taşımadığı düşüncesiyle davanın reddine karar vermiştir.
Mahkemece, yasa gereği vergiden müstesna tutulduğu ve kendisin-
den Katma Değer Vergisi alınmaması gerektiği, karar gerekçesinde esa-
sen tesbit edilmiş bulunulan davacı Kurumun, açtığı dava ile aktüel
menfaat alakası bulunduğu, menfaatinin ihlal ve hatta hakkının muhtel
kılındığı açık iken, mükellef sıfatını taşımadığından bahisle davası-
nın reddine karar verilmesi ve böylece idare nezdindeki hakkını takip
edemez durumda bırakılması dava açma ehliyetini tesbit eden genel
şartlara aykırı düşmektedir.
Açıklanan nedenlerle temyiz isteminin kabulüne, Bursa Vergi
Mahkemesinin kararının bozulmasına karar verildi.
(MT/ES)
|