|
213 SAYILI VERGİ USUL KANUNUNUN 30 UNCU MADDESİNİN 3 ÜNCÜ FIKRASINDA DEFTERLERİN VERGİ İNCELEMESİ YAPMAYA YETKİLİ OLANLARA İBRAZ EDİLMEMESİ RE'SEN TAKDİR NEDENİ OLARAK BELİRTİLDİĞİNDEN BİR KISIM FATURALARIN İPTAL EDİLMEK ÜZERE İBRAZ EDİLMEMESİNİN RE'SEN TAKDİR NEDENİ OLARAK KABUL EDİLEMEYECEĞİ HK.
Temyiz Eden : ... Elektronik Gereçler Ticaret Limited Şirketi
Vekili : Av. ...
Karşı Taraf : Beşiktaş Vergi Dairesi Müdürlüğü/İSTANBUL
İstemin Özeti : Davacı şirketin adres nakli sebebiyle vergi dairesine verdiği dilekçe nedeniyle kullanılan belgeler istenilmiş, ibraz edilmemesi üzerine katma değer vergisi beyannamesinde gösterilen matrah ile kurumlar vergisi beyannamesindeki gelir miktarını kararlaştırmak suretiyle re'sen takdir olunan matrah üzerinden 1994 yılı için kurumlar vergisi, gelir (stopaj) vergisi salınmış, fon payı hesaplanmış, ağır kusur cezası kesilmiştir. İstanbul 9. Vergi Mahkemesi 23.10.2003 günlü ve E:2001/1634, K:2003/2483 sayılı kararıyla; davacı şirket tarafından işyeri olarak kullanılan adresde, kendilerinin faaliyeti terk etmeleri üzerine ... Pazarlama Anonim Şirketinin faaliyete geçtiği, ancak mal sahibinin kendileriyle yapılan kira kontratını yeni kurulan şirkete devrini kabul etmemesi nedeniyle hiçbir ticari faaliyeti olmayan ve binayı kullanmayan şirketin kira masrafını fatura ederek ... Pazarlama Anonim Şirketi'ne devrettiklerinin ileri sürüldüğü, davacı şirketin aylık olarak verdiği katma değer vergisi beyannamelerinde gösterilen miktarların ... Pazarlama Anonim Şirketi'ne fatura edilen kira bedelinden kaynaklandığı ve katma değer vergisi beyannamelerinde ödenecek katma değer vergisi hesaplanırken ilgili dönemlere ait indirim hakkı tanıyan katma değer vergisinin olmadığı görüldüğünden fatura edilen kira faturasının davacı şirketin gayrimenkul sermaye iradı olarak kira gelirini oluşturduğu ve bu tutarın kurumlar vergisi beyanına dahil edilmesi gerektiği gerekçesiyle davayı reddetmiştir. Davacı şirket, kira geliri dikkate alınırken aynı miktar kira giderinin gider olarak dikkate alınmadığını ileri sürmekte, kararın bozulmasını istemektedir.
Savunmanın Özeti : Yasal dayanaktan yoksun bulunan temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmuştur.
Tetkik Hakimi H.Gül Yılmaz'ın Düşüncesi : Davacı şirketin işyerinin nakli sırasında bir kısım faturayı ibraz etmemesi nedeniyle takdir komisyonu kararına dayanılarak tarhiyat yapılmıştır. Her ne kadar takdir komisyonu kararında re'sen takdir nedeninin 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 30 uncu maddesinin 4 üncü fıkrası olduğu belirtilmişse de dosya içeriğinden re'sen takdir nedeninin aynı maddenin 3 üncü fıkrası olduğu anlaşılmakta olup, bu fıkra uyarınca defterlerin ibraz edilmemesi re'sen takdir nedeni olarak gösterildiğinden olayda re'sen takdir nedeninin bulunmadığı ve mahkeme kararının bozulması gerektiği düşünülmektedir.
Danıştay Savcısı İbrahim Erdoğdu'nun Düşüncesi : İdare ve vergi mahkemelerince verilen kararların temyizen incelenerek bozulabilmesi için, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49 uncu maddesinin birinci fıkrasında belirtilen nedenlerin bulunması gerekmektedir.
Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, söz konusu maddede yazılı nedenlerden hiçbirisine uymadığından, isteminin reddi ile temyiz edilen Mahkeme kararının onanmasının uygun olacağı düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Dördüncü Dairesince gereği görüşüldü:
213 sayılı Vergi Usul Kanununun 30 uncu maddesinin 1 inci fıkrasında re'sen vergi tarhı, vergi matrahının tamamen
veya kısmen defter kayıt ve belgelere veya kanuni ölçülere dayanılarak tespitine imkan bulunmayan hallerde takdir komisyonları tarafından takdir edilen veya vergi incelemesi yapmaya yetkili olanlarca düzenlemiş vergi inceleme raporlarında belirtilen matrah veya matrah kısmının üzerinden verginin tarh olunması şeklinde tanımlanmış, aynı maddenin 2 inci fıkrasının 3 numaralı bendinde de bu kanuna göre tutulması mecburi olan defterlerin hepsi veya bir kısmı tutulmamış veya tasdik ettirilmemiş olması veya vergi incelemesi yapmaya yetkili olanlara herhangi bir sebeple ibraz edilmemesi hali re'sen takdir nedeni olarak belirtilmiştir.
Davacı şirket 5.11.1997 tarihinde bağlı bulunduğu Vergi Dairesine verdiği dilekçede şirket merkezinin nakledileceğini bildirerek nakil işlemlerinin yapılmasını istenmiştir. Nakil işlemlerinin yapılması için davacı şirketin kullandığı belgeler incelenmiş ve düzenlenen tutanakta bir kısım faturanın ibraz edilmediği saptanmıştır. Bu durumun, Vergi Usul Kanununun 30 uncu maddesi uyarınca re'sen takdiri gerektireceği belirtilerek takdir komisyonu kararına dayanılarak tarhiyat yapılmıştır.
Davacının, işyerinin nakli sırasında istenmesine rağmen bir kısım faturayı vergi dairesine ibraz etmemesi nedeniyle takdire sevk işlemi yapılmış ise de, yukarıda belirtilen kanun maddesinde bu kanuna göre tutulması gereken defterlerin herhangi bir sebeple vergi incelemesi yapmaya yetkili olanlara ibraz edilmemesinin re'sen takdir sebebi sayıldığı açıklanmış, sadece bir kısım faturanın iptal edilmek üzere ibraz edilmemiş olması ise tek başına re'sen takdir nedeni olarak kabul edilmemiştir. Dolayısıyla, dava konusu olayda re'sen takdir nedeni bulunmadığından davayı reddeden mahkeme kararı nda isabet görülmemiştir.
Bu nedenlerle, İstanbul 9. Vergi Mahkemesinin 23.10.2003 günlü ve E:2001/1634, K:2003/2483 sayılı kararının bozulmasına 2.6.2004 gününde oybirliğiyle karar verildi.
BŞ/ÖEK
|