|
TACİR OLDUĞU VERGİ İDARESİNCE DE KABUL EDİLEN KİŞİNİN DÜZENLEDİĞİ FA-
TURANIN, MÜSTAHSİLDEN ALINAN TARIM ÜRÜNÜNÜN GİZLENMESİ AMACIYLA KULLA-
NILDIĞININ DÜŞÜNÜLEMEYECEĞİ HK.
Yükümlünün müstahsilden satın aldığı kütlü pamuğu gerçeğe aykırı fatu-
ralarla belgelendirerek haksız katma değer vergisi indirimi yaptığı
görüşüyle adına, Kasım 1986 dönemine ilişkin olarak kaçakçılık cezalı
katma değer vergisi ve dahili tevkifat salınmıştır.
Bu tarihyata karşı açılan davayı inceleyen Adana 1.Vergi Mahkemesi
K:1990/1524 sayılı kararıyla; inceleme raporundaki tespitleri yetersiz
görerek tarhiyatı kaldırmıştır.
Vergi dairesi müdürlüğünün temyiz istemini inceleyen Danıştay Yedinci
Dairesi 3.2.1994 günlü ve E:1991/1065, K:1994/424 sayılı kararıyla;
yükümlüye fatura düzenleyen 16 kişi nezdinde yapılan araştırmalarda,
bu kişilerin tacirin asgari vasıflarına sahip olmadıkları, ticari faa-
liyetlerinin süresi ve sermaye durumları itibarıyla saptanan ölçüde
ticaret yapmalarının mümkün olmadığı, vergi ödevlerini gereği gibi ye-
rine getirmedikleri, beyannamelerini ya hiç vermedikleri ya da kesilen
faturalarla kıyaslanamayacak kadar düşük miktarlar beyan ettikleri,
beyan edilen bu miktarların da ödenmediği, temel amaçlarının şeklen
yükümlü olup fatura ticareti yapmak olduğu, bu durumun vergi dairele-
rince anlaşılması üzerine çoğunun yükümlülüğünün re'sen terkin edildi-
ği, çoğunun bildirdikleri adreslerin sahte çıktığı, bir kısmının ger-
çeğe aykırı belge düzenlediğini itiraf ettiği görüldüğünden, ifadele-
rin genel nitelikte olduğu savına karşın, bu kişiler gerçek anlamda
mal alım satımıyla uğraşmadığından yükümlüye pamuk satmalarının da
mümkün olmadığının anlaşıldığı, bu nedenle, faturaları düzenleyenlerin
vergi yükümlüsü olması, faturaların biçim yönünden yasaya uygun bulun-
ması, tarımsal ürünlerin borsada tescili, sevk irsaliyesi düzenlenme-
si, ürün bedellerinin çekle ödenmesi gibi işlemlerin faturaların ger-
çek bir alım satıma dayandığını kanıtlayıcı nitelikte bulunmadığı ge-
rekçesiyle kararı bozmuştur.
Bozma kararına uymayan Adana 1.Vergi Mahkemesi 6.9.1994 günlü ve
E:1994/826, K:1994/583 sayılı kararıyla; inceleme raporu ve ekindeki
tespitlerin 213 sayılı Yasanın 3.maddesinde öngörülen türde delil ni-
teliği taşımadığı, bir faturanın sahte olduğu sonucuna ulaşılabilmesi
için tek yanlı beyan ve tespitlerin yeterli olmadığı, alım satıma iliş
kin belgelerin objektif biçimde değerlendirilmesi ve bedellerin kime
hangi yollarla ödendiğinin araştırılması gerektiği, 1986 yılında dava-
cıya kütlü pamuk satan kişilerden ..., ..., ..., ... ve ...'nun firma
adı belirtmeden, genel olarak sahte fatura verdiklerini beyan ettikle-
ri, ... adresinde bulunamadığı, ...'in ise alışlarını sahte faturayla
belgelendirmesi nedeniyle, davacıya verdikleri faturaların sahte kabul
edildiği, buna karşılık, ..., ..., ..., ..., ... ve ...'un inceleme
raporuna ekli ifadelerinde gerçekten kütlü pamuk ticareti yaptıklarını
beyan ettikleri, davacıya kütlü pamuk satanlardan bir kısmının sahte
fatura verdiklerini beyan etmelerinin adlarına yapılacak cezalı tarhi-
yattan kurtulma amacına yönelik olduğu, adresinde bulunamayanlarla
alışlarını sahte faturalarla belgeleyenlerin bu eylemlerinin, davacıya
sahte fatura verdiklerini göstermeyeceği, defter tutup beyanname veren
sattığı ürünlerin bedellerini çekle tahsil eden vergi yükümlülerinin
sahte fatura verdikleri yolundaki beyanlarının inandırıcı ve gerekçi
olmadığı esasen çeşitli zamanlarda, çeşitli olaylarla ilgili olarak
alınan bu ifadelerin, davacıyla ilgili olmadığı, Mahkemeye bir klasör
içinde sunulan belgelerden; satın alınan kütlü pamuklar için düzenle-
nen sevk ve taşıma irsaliyelerinde, satıcının ve taşıyanın ad ve soya-
dı ile taşıtın plakasının yazıldığı, ürün bedellerinin ada yazılı çek-
lerle ödendiği anlaşıldığından, sahte olduğu ileri sürülen faturaların
gerçeği yansıttığı sonucuna varıldığı gerekçesiyle davanın kabulü yo-
lundaki ilk kararında direnmiştir.
213 Sayılı Vergi Usul Kanununun 2365 sayılı Kanunla değişik 3.madde-
sinde vergilendirmede vergiyi doğuran olay ve bu olaya ilişkin işlem-
lerin gerçek niteliğinin esas olduğu kurala bağlandığından, vergilen-
dirme ile ilgili belgelerin biçimsel kurallara uygun düzenlenmiş olma-
sı, olayın gerçek niteliğinin araştırılmasına ve sonucuna göre işlem
yapılmasına engel değildir. Bu tür belgelerin gerçeğe aykırı veya içe-
riği yönünden yanıltıcı olduğu usulen geçerli başka kanıtlarla ispat-
lanabilir.
Yükümlünün uyuşmazlık konusu dönemde fatura aldığı kişilerle ilgili
olarak yapılan tespitler, ... dışında bu kişilerin gerçekte tacir ol-
madıklarını ve şeklen vergi yükümlülüklerini tesis ettirip ihtiyaç du-
yanlara belli bir bedel karşılığında fatura sağladıklarını ortaya koy-
maktadır. Dolayısıyla, faturaların biçimsel kurallara uygun olması,
sevk irsaliyesi ve çek düzenlenmesi, borsada tescil yapılması gibi iş-
lemler, faturalarda gösterilen emtianın gerçekten faturaların düzenle-
yicisi görünen kimselerden satın alındığını kanıtlamaya yeterli değil-
dir. Esasen, gerçeğe aykırı fatura gibi sevk irsaliyesi düzenlenerek
de işlemlere gerçek görüntüsü verilebileceği için kimi kişilere çekle
ödeme yapılıp, tahsil edilen paranın geri alınması da mümkün olmakta-
dır. 5590 sayılı Yasanın 52.maddesine göre borsada tescil, kural ola-
rak üzerine tescil yükümlülüğü düşen tarafın başvurusu üzerine gerçek-
leştirilen beyana dayalı bir işlem olduğundan, tescil konusu emtianın
gerçekten satın alındığına kesin bir kanıt sayılamaz.
Uyuşmazlık konusu dönemde yükümlünün gerçeğe aykırı fatura aldığı ile-
ri sürülen kişilerden ... dışındakilerle ilgili tespitlerin değerlen-
dirilmesinden, müstahsilden satın alınan pamuğun bu kişilerden sağla-
nan faturalarla belgelendirildiği ve bu faturalarda yer alan ancak,
gerçekte ödenmeyen katma değer vergisinin indirim konusu yapılmasıyla
da vergi kaybına yol açıldığı sonucuna varılmıştır. ...'nin ise, tacir
olduğunun dosyada mevcut 27.1.1986 tarih ve 12 nolu tahakkuk fişiyle
vergi dairesince de kabul edildiği ve adı geçen hakkındaki tesbitlerin
bu dosyada vergisi uyuşmazlık konusu yapılan dönemle ilgili olmadığı
anlaşılmaktadır.
Bu durumda, ...'den alınan faturalarda yer alan katma değer vergisinin
inceleme raporunda indirimi kabul edilmeyen vergi miktarından düşüle-
rek, tarhiyatın değişiklikle onanması gerekirken tamamen kaldırılma-
sında yasaya uygunluk görülmemiştir.
Açıklanan nedenlerle, vergi dairesi müdürlüğünün temyiz isteminin ka-
bulüyle Adana 1.Vergi Mahkemesinin K.1994/583 sayılı direnme kararının
bozulmasına karar verildi.
KARŞI OY:
İnceleme raporunda uyuşmazlık konusu dönemde yükümlünün gerçeğe aykırı
fatura aldığı ileri sürülen ... de dahil 16 kişi ile ilgili tespitle-
rin değerlendirilmesinden, müstahsilden satın alınan pamuğun bu kişi-
lerden sağlanan faturalarla belgelendirildiği ve bu faturalarda yer
alan ancak gerçekte ödenmeyen katma değer vergisinin indirim konusu
yapılmasıyla da vergi kaybına yol açıldığı sonucuna varıldığından,
tarhiyatın kaldırılması yolundaki direnme kararında yasaya uygunluk
görülmediğinden, temyiz isteminin kabulü gerektiği görüşü ile kısmen
kabulü yolundaki çoğunluk kararına katılmıyoruz.
(DAN-DER; SAYI:92) (MT/ES)
|