|
BİR ANONİM ŞİRKETİN VERGİ BORCUNDAN DOLAYI BU ŞİRKETE ORTAK OLAN BAŞKA BİR ŞİRKETİN SORUMLU TUTULAMAYACAĞI HK.
Temyiz İsteminde Bulunan: Beyoğlu Vergi Dairesi Başkanlığı - İSTANBUL
Karşı Taraf : ? Reklamcılık Anonim Şirketi
İstemin Özeti : ? Eğitim Sanat ve Kültür Hizmetleri Anonim Şirketi'nin ödenmeyen vergi borçlarının tahsili amacıyla bu şirketin kanuni temsilcisi olduğu belirtilen davacı şirket adına 213 sayılı Kanunun 10 ve 6183 sayılı Kanunun mükerrer 35. maddeleri uyarınca düzenlenen ödeme emirlerinin iptali istemiyle açılan davayı; 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 10. maddesinde, tüzel kişilerin mükellef veya vergi sorumlusu olmaları halinde bunlara düşen ödevlerin kanuni temsilcileri tarafından yerine getirileceği, kanuni temsilcilerin bu ödevleri yerine getirmemeleri yüzünden mükelleflerin veya sorumluların varlığından tamamen veya kısmen alınmayan vergi ve buna bağlı alacakların, kanuni ödevleri yerine getirmeyenlerin varlıklarından alınacağının, Türk Ticaret Kanunu'nun 317. maddesinde de, anonim şirketlerin, idare meclisi tarafından idare ve temsil olunacağının belirtildiği, madde hükümlerinden, tüzel kişiliğe sahip şirketlerin ödenmeyen veya bu şirketten tahsili olanaksız hale gelen amme alacaklarının tüzel kişiliği temsil edenlerin mal varlığından alınacağının anlaşıldığı, tüzel kişiliğe sahip şirketleri idare ve temsile selahiyet yetkisinin tüzel kişiliğin gerçek kişilerine ait olacağının açık bulunduğu, Türk Ticaret Kanununun 323. maddesinde, idare meclisinin, şirketi temsile selahiyetli kimseleri, tescil edilmek üzere ticaret siciline bildirmek zorunda olduğunun belirtildiği, bu hükümlere göre, bir anonim şirketin vergi borcundan dolayı, şirkete ortak olan başka bir tüzel kişiliğin, Vergi Usul Kanununun 10. maddesi uyarınca sorumlu tutulup, 6183 sayılı Kanun hükümlerince adına ödeme emri düzenlenerek takip edilmesinin mümkün olmadığı sonucuna varıldığı, bu durumda, davacı şirketin diğer bir şirketin kanuni temsilcisi olması sözkonusu olamayacağından ödeme emirlerinde isabet görülmediği gerekçesiyle kabul eden İstanbul 7. Vergi Mahkemesi'nin 26.11.2004 tarih ve E:2004/761, K:2004/2291 sayılı kararının; düzenlenen ödeme emirlerinin yasal olduğu ileri sürülerek bozulması istenilmektedir.
Savunmanın Özeti : Savunma verilmemiştir.
Danıştay Savcısı Yakup Kaya'nın Düşüncesi: İdare ve vergi mahkemelerince verilen kararların temyizen incelenerek bozulabilmesi için, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49 uncu maddesinin birinci fıkrasında belirtilen nedenlerin bulunması gerekmektedir.
Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, söz konusu maddede yazılı nedenlerden hiçbirisine uymadığından, istemin reddi ile temyiz edilen Mahkeme kararının onanmasının uygun olacağı düşünülmektedir.
Tetkik Hakimi Güneş Kurtoğlu Karacık'ın Düşüncesi: İleri sürülen iddialar usule ve hukuka uygun Vergi Mahkemesi kararının bozulmasını gerektirecek nitelikte bulunmadığından, temyiz isteminin reddi gerekeceği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince işin gereği görüşüldü:
Dayandığı hukuki ve kanuni nedenlerle gerekçesi yukarıda açıklanan Vergi Mahkemesi kararı, aynı gerekçe ve nedenlerle Dairemizce de uygun görülmüş olup, temyiz istemine ilişkin dilekçede ileri sürülen iddialar, sözü geçen kararın bozulmasını sağlayacak durumda bulunmadığından, temyiz isteminin reddine ve kararın onanmasına 12.4.2006 tarihinde oybirliği ile karar verildi.
(DAN-DER; SAYI:113)
BŞ/ÖEK
|