|
KESİNTİSİZ AYNI İŞİ YAPARAK GERÇEK USULDE VERGİ YÜKÜMLÜSÜ OLAN KİMSE-
NİN BU USULDEN DÖNEMEDİĞİ, İŞİ TERK NEDENİYLE FAALİYETİNE SON VEREN
YÜKÜMLÜNÜN BU İŞE DEVAM ETTİĞİ YOLUNDA AKSİNE BİR SAPTAMA YOKSA, BİR
SÜRE SONRA AYNI NİTELİKTE İŞE BAŞLAMASI HALİNDE GERÇEK VEYA GÖTÜRÜ YÜ-
KÜMLÜLÜĞÜNÜN YENİDEN BELİRLENMESİ GEREKTİĞİ HK.
Terzilik işinden dolayı gerçek usulde gelir vergisi mükellefi iken
3.12.1982 de bu işi terkedip 2.9.1985 tarihinde tekrar terzilik faali-
yetine başlayarak götürü usulde mükellefiyet tesis ettiren yükümlü
adına, katma değer vergisi beyannamesi verme sorumluluğuna uymadığın-
dan bahisle kesilen usulsüzlük cezalarının, 193 sayılı Gelir Vergisi
Kanununun 50.maddesinin götürü usule tabi olmanın şartlarından herhan-
gi birini takvim yılı içinde kaybedenlerin ertesi takvim yılı başından
itibaren gerçek usulde vergilendirilecekleri, götürülük şartlarını ha-
iz olanlardan bu usulden faydalanmak istemediklerini yazı ile bildi-
renlerin taleplerini takibeden takvim yılı başından; yeni işe başla-
yanların işe başlama tarihinden itibaren gerçek usulde teklif oluna-
cakları, götürülük şartlarını kaybetmek suretiyle veya kendi talepleri
üzerine gerçek usulde teklif edilecek olanların aynı işe devam ettik-
leri müddetçe bu usulden dönemeyecekleri hükmünü taşıdığı, bu maddenin
üçüncü bendi ile yasa koyucunun kendi isteği ile veya götürülük şart-
larını kaybetmek suretiyle gerçek usulde teklif olunacak yükümlüler
için bu usulden dönmeme şartı olarak tek kıstas getirdiği ve bunu da
aynı ise devam ettiği süre ile sınırladığı, yani bir mükellefin ister
kendi isteği ile olsun, ister götürülük şartlarını kaybetmesi nedeniy-
le olsun o işine devam etmesi halinde bir daha götürü usulde vergilen-
dirilemeyeceği, tabii olarak buradaki aynı işe devam etme süresinin,
işini terk etmeden, kesintisizo işi yapmak olarak anlaşılması gerek-
tiği, yoksa gerçek usulde vergilendirilirken işini terk eden ve bunu
da vergi dairesine bildiren yükümlünün, tekrar işe başlaması halinde
götürülük şartlarını taşıyorsa bile hiç bir zaman götürü usulde vergi-
lendirilemeyeceğini düşünmenin madde hükmüne aykırı olduğu, önceden
gerçek usulde vergi mükellefi olup işi terk nedeniyle çalışmaya son
verme halinde yeniden aynı işe başlayan mükellefle (ki bu arada başka
işler yapmış veya ücretle çalışmış ya da hiç iş yapmamış olabilir) ka-
nuni deyimle aynı işe devam ettiği müddetçe vergilendirilen mükellef
arasında vergilendirme bakımından farklılık bulunduğu, kesintisiz aynı
işi yaparak gerçek usulde vergi mükellefi olan bir kimsenin bu usulden
dönemediği, ancak işi terk nedeniyle faaliyetine son veren yükümlünün
bu işe devam ettiği yolunda aksine bir saptama olmadan bir süre sonra
aynı nitelikte işe başlaması halinde gerçek veya götürü mükellefiyeti-
nin yeniden belirlenmesi gerektiği ve yeni işinde götürü usulde vergi-
ye tabi olmanın koşullarını taşımakta ise bu usule göre vergilendiril-
mesinin tabii olacağı, olayda olduğu gibi 6.1.1982 tarihli dilekçesi
ile 30.12.1981 tarihi itibariyle yaptığı terzilik işini terk eden,
3.9.1985 tarihli dilekçesi ile başka bir iş yerinde yine terziliğe
başlayarak götürü usulde mükellefiyetinin tesisini isteyen ve vergi
dairesince bu istem yerine getirilerek götürü usulde mükellefiyeti te-
sis edilen yükümlünün başkaca bir araştırma yapılmaksızın sadece ter-
zilik işine yeniden başlamasının aynı faaliyete devam etmesi anlamını
taşıması nedeniyle gerçek usulde vergilendirilmesi gerektiğinden ba-
hisle, bu usule ilişkin aylar itibariyle katma değer vergisi beyanna-
mesi verilmesi zorunluluğundan hareket edilemeyeceğinin açık bulundu-
ğu, 3065 sayılı Katma Değer Vergisi Kanununun 38.maddesinin 2.bendinde
Gelir Vergisi Kanununa göre kazançları götürü usulde tesbit edilen ti-
caret ve serbest meslek erbabının katma değer vergisinin nasıl hesap-
lanacağının, 39.maddesinin 2/a bendinde götürü usulde vergilendirilen
mükellefler için vergilendirme döneminin bir takvim yılı olduğunun,
41.maddesinin 3.fıkrasında da götürü usule tabi katma değer vergisi
mükelleflerinin beyannamelerini gelir vergisi tarh dönemi içinde vere-
ceklerinin hükme bağlandığı, bu hükümler karşısında götürü usulde ver-
gi mükellefi olan davacının gerçek usulde katma değer vergisi mükel-
lefleri için belirlenen birer aylık vergilendirme dönemine tabi olma-
yıp, katma değer vergisi beyannamesini yıllık olarak gelir vergisi
tarh dönemi içerisinde vermesi gerektiğinden, birer aylık vergilendir-
me dönemi itibariyle beyannamelerin verilmediğinden bahisle kesilen
usulsüzlük cezalarında isabet görülmediği gerekçesiyle terkini yolun-
daki İzmir 4.Vergi Mahkemesinin 11.2.1987 günlü 1987/66 sayılı kararı-
nın bozulması istenilmektedir.
Dayandığı hukuki ve kanuni nedenlerle gerekçesi yukarıda açıklanmış
bulunan mahkeme kararı, aynı gerekçe ve nedenlerle Dairemizce de uy-
gun görülmüş olup, temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar sözü ge-
çen kararın bozulmasını sağlayacak durumda bulunmadığından temyiz is-
teminin reddine kararın onanmasına karar verildi.
(MT/NÇ)
|