|
YÜKÜMLÜNÜN BAŞKA FİRMALARA İŞÇİLİK ÜCRETİ VERMEK SURETİYLE İMAL ETTİR-
DİĞİ VE İHRACATÇI FİRMALARA SATTIĞI KONFEKSİYON EŞYALARINDAN DOLAYI
İHRACAT İSTİSNASINDAN FAYDALANMASI GEREKTİĞİ HK.
Uyuşmazlık, ihracatçılara sattığı konfeksiyon ürünlerinin ham madde ve
yardımcı malzemesini kendisi temin eden, ihraç edilecek ürünlerin mo-
lerini kendi işyerinde seçtikten sonra yalnızca dikim işlemini fason
olarak başka bir firmaya yaptıran yükümlü şirketin, ihracat istisnası
uygulamasında imalatçı firma kabul edilip edilmeyeceği hususuna iliş-
kindir.
5442 sayılı Kurumlar Vergisi Kanununun 8.maddesinin 2573 sayılı Kanun-
la değişik 6.bendinde, "Sanayi ürünü ihraç eden ve yıllık ihracat tuta
rı 250.000 Amerikan Doları veya muadili yabancı para karşılığı Türk Li
rasını aşan imalatçı kurumların bu ihracattan sağladıkları hasılatın
%20 si kurum kazancından indirilir.
İhraç edildiğinin tevsiki şartıyla ihracatçılara yapılan satışlar yıl-
lık ihracat tutarının hesabında ihracat sayılır.
İhraç ettiği malı imal etmeyen ihracatçı kurumlarda bu istisnalar 1/4
oranında uygulanır." hükmüne yer verilmiştir.
Bu hükümde dikkati çeken nokta imalatçı firmalara daha yüksek oranda
istisna uygulama olanağı tanınarak, imalat sektörünün teşvik edilmesi
olmaktadır.
Öyleyse imal işi ve imalatçıkavramlarının açıklığa kavuşturulması ge-
reklidir. Bu kavramlar vergi kanunlarında açıklıkla tanımlanmış olmak-
la birlikte 6802 sayılı Gider Vergileri Kanununda" imal ve istihsal
işi" tanımlanmış olduğundan, buradan hareketle imalatçı kavramını açık
lamak mümkündür.
Söz konusu 6802 sayılı Kanunda imal ve istihsal işi, tamir ve montaj
da dahil olmak üzere bir maddenin şeklinin, vasfının, terkibinin ve
hassasının değiştirilmesi suretiyle işlenmesi olarak tanımlandığına gö
re bu işleri yapanların da imalatçı sayılacağı tabiidir.
Bu tanımla 6984 sayılı Sanayi Sicil Kanununda tanımı yapılan sanayi
ürünü ve sanayişletmesi kavramları birlikte irdelendiğinde, imalatçı-
ların imal edilecek ürününün her türlü madde ve malzemesini sağlayan,
bunları bir organizasyon içinde ve üretimin her türlü risk ve sorumlu-
luğunu taşımak üzere çeşitli vasıtalarla mamul hale getiren kuruluşlar
olduğu sonucuna ulaşılmaktadır.
O halde üretim safhasının her hangi bir aşaması farklı bir yerde, bir
başka kuruluşta yapılmış olsa bile, işin organizasyonu ve riskini üst-
lenen firma veya işletmelerin imalatçı vasfını taşıdıklarını kabul et-
mek gereklidir.
Bu açıklamalar ışığında olay incelendiğinde yükümlü firmanın, ihraç et
tiği konfeksiyon ürünlerinin kumaş seçimini ve teminini sağladığı, bu
kumaşlardan talep edilen model ve cinse göre kendi elemanlarınca ve
kendi işyerinde model değişimini yaptığı, bundan sonra üretilecek ürün
lere ait kumaşların kesim işlemlerini yaptıktan sonra iplik, düğme gi-
bi diğer malzemelerini de vererek yalnızca dikiş işlemini fason olarak
ücret karşılığı başka bir firmaya yaptırdığı, bütün bu aşamalarda üre-
timin tüm risk ve sorumluluğunu taşıdığı açık olduğuna göre, yükümlü
şirketin imalatçı firma olarak ihracat istisnasından %20 oranında ya-
rarlanmasında yasaya aykırılık yoktur.
Açıklanan sebeple, temyiz isteminin kabulüne, Vergi Mahkemesi kararı-
nın bozulmasına, davanın kabulü ile 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü
Kanununun 49.maddesinin 2.fıkrası uyarınca tahakkuk işleminin iptaline
karar verildi.
(DAN-DER; SAYI:76-77)
BŞ/YÖ
|