|
SATIŞLARI KARŞIT İNCELEMEYE MÜSAİT FATURALARA DAYANAN DAVACI HAKKINDA
ORTALAMA KAR HADDİ UYGULANAMIYACAĞINDAN, BU ŞEKİLDE TARH EDİLEN VERGİ-
NİN KESİNLEŞTİĞİNDEN BAHİSLE KESİLEN KUSUR CEZASINDA İSABET OLMADIĞI HK.
Uyuşmazlık; bayi sıfatıyla kamyon, minibüs, minibüs, kamyonet alım-sa-
tımı ticareti ile uğraşan mükellef adına ortalama kar haddi esasına
göre ikmalen salınan gelir vergisi ile kesilen kusur cezasına karşı
açılan davayı kısmen kabul ederek vergi aslını tadil, kesilen kusur
cezasını ise terkin eden Vergi Mahkemesi kararının Vergi Dairesi Mü-
dürlüğünce temyizen bozulması istemine ilişkindir.
193 sayılı Gelir Vergisi Kanununun 111.maddesine göre mükellef adına
vergi salınabilmesi, beyan edilen gayrisafi kazançta görülen düşüklük
sebeplerinin açıklanmaması veya bu konudaki açıklamaların yeterli gö-
rülmesi ile mümkündür.
Dosyanın incelenmesinden; mükellefin satışını yaptığı vasıtaların ta-
mamını bayi bulunduğu Otokoç A.ş. Çiftçiler A.Ş. ve Kırmak A.Ş.den al-
dığı ve alışları ile satışlarının tamamının faturalı olarak yapıldığı,
düzenlenen faturaların Vergi Usul Kanununun fatura nizamına ilişkin
hükümlerine uygun ve karşıt incelemeye elverişli bulunduğu anlaşıldı-
ğından, Vergi Mahkemesince sadece gel)r vergisi mükelleflerine yapılan
satışlara ait faturaların karşıt incelemeye elverişli olduğu kabul edi
lerek tarhiyatın tadilen onanmasında isabet görülmemiştir.
Bu durumda, Vergi Mahkemesince bu husus nazara alınmaksızın tarhiyatın
tadilinde isabet görülmemişse de, bu hususun Fergi Mahkemesi kararına
karşı temyiz talebinde bulunan Vergi Dairesi Müdürlüğü açısından bozma
sebebi olarak kabul edilmesi mümkün değildir.
Diğer taraftan; 193 sayılı Gelir Vergisi Kanununun 111.maddesinin 5.
fıkrasında yer alan "Mükelleflerin beyanlarına göre vergi tarh edildik
ten sonra, yukarıdaki fıkraya dayanılarak hesaplanacak gayrisafi ka-
zançlardan doğan ... matrah farkı üzerinden ayrıca cezasız olarak ver-
gi tarh olunur" hükmü, anılan maddenin 1.1.1981 tarihinde yürürlüğe
giren 2361 sayılı kanunla değiştirilen şeklinde muhafaza edilmediğin-
den, bu tarihten sonra ortalama kar haddi esasına göre bulunan matrah
farkları üzerinden koşullarının bulunması halinde cezalı vergi tarh
edilmesi mümkün bulunmaktadır. Bu durum karşısında, temyize konu Vergi
Mahkemesi kararında ortalama kar haddi esasına göre tarh edilen vergi-
lere ceza uygulanmasına olanak bulunmadığı gerekçesine dayanılmasında
isabet görülmemiştir.
Ancak, dava ve temyiz dosyalarının incelenmesinden, Otokoç A.Ş.Çiftçi-
ler A.Ş. ve Kırmak A.Ş.nin yetkili Bayii olan davacı şirketin satışla-
rının, Vergi Usul Kanununun fatura nizamına ilişkin hükümlerine uygun
olarak düzenlenen ve bu nedenle karşıt incelemeye müsait olan fatura-
lara dayandığı anlaşıldığından, davacı şirket hakkında uygulanmasına
olanak bulunmayan ortalama kar haddi esasına göre yapılan tarh ve ceza
kesme işlemlerinin iptaline karar verilecek yerde, yalnızca gerçek u-
sulde gelir vergisi mükelleflerine yapılan satışlara ilişkin kısmı ip-
tal edilerek davanın bu nitelikte olmayan müşterisine yapılan satışla-
ra ilişkin kısmının reddedilmesi ve bu kısma karşı davacı tarafından
temyiz başvurusunda bulunulmaması karşısında her ne kadar, bu aşamada
tarhiyatın sözkonusu kısmınında iptaline karar verilmesi mümkün değil-
sede; açıklanan hukuka aykırılık nedeniyle ortada Vergi Usul Kanununun
341.maddesinde tanımlanan anlamda vergi ziyaı bulunmadığından, olayda
esasen vergi cezası kesilmesine imkan bulunmadığı gibi, vergi aslını
bir bölümünün kesinleşmiş olması kararın bu vergiye isabet eden kusur
cezasına ilişkin kısmının bozulmasını gerektirecek nitelikte de değil-
dir.
Bu nedenle, temyiz isteminin reddi ile sonucu itibariyle yerinde görü-
len Vergi Mahkemesi kararının onanmasına karar verildi.
(MT/EK)
|