|
2000 YILI KURUMLAR VERGİSİ BEYYANNAMESİNDE, KURUMLAR VERGİSİ VE FON PAYI İADESİ DOĞMASI ÜZERİNE 2.7.2001 TARİHLİ DÜZELTME FİŞİYLE İADESİ KARARLAŞTIRILAN MİKTARIN DAVACIYA 22.9.2001 TARİHİNDE BİLDİRİLMESİNE KARŞIN 5422 SAYILI KURUMLAR VERGİSİ KANUNUNUN 44 ÜNCÜ MADDESİNDEKİ BİR YILLIK SÜREDEN SONRA YAPILAN İADE TALEBİNİN YERİNE GETİRİLEMEYECEĞİ HK.
Temyiz Eden : ... Tekstil Gıda Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi
Vekili : Av. ...
Karşı Taraf : Maliye Bakanlığı ANKARA
İstemin Özeti : 2000 yılı kurumlar vergisi beyannamesinde, kurumlar vergisi ve fon payı iadesi doğması üzerine 2.7.2001 tarihli düzeltme fişiyle iadesi kararlaştırılan ve 22.9.2001 tarihinde bu düzeltme fişini tebellüğ eden davacının bir yıllık süreden sonra iade talebinde bulunması nedeniyle iade talebini reddeden Maliye Bakanlığı'nın 21.3.2003 günlü ve 011845 sayılı işleminin iptali istemiyle dava açılmıştır. Ankara 2. Vergi Mahkemesi 13.10.2003 günlü ve E:2003/295, K:2003/952 sayılı kararıyla; uyuşmazlığın 2.7.2001 tarihinde düzenlenerek 22.9.2001 tarihinde tebliğ edilen düzeltme fişiyle iadesi kararlaştırılan vergi ve fon payı için 12.11.2002 tarihinde yapılan iade başvurusunun reddine ilişkin işlemin iptali istemine ilişkin bulunduğu, 5422 sayılı Kurumlar Vergisi Kanunu'nun 44 üncü maddesinde; beyannamede gösterilen kazançlardan bu kanuna ve Gelir Vergisi Kanununa göre tevkifan kesilmiş olan vergilerin (yatırım fonlarının katılma belgeleri ile yatırım ortaklarının hisse senetlerinden elde edilen kar payları üzerinden fon ve ortaklık bünyesinde hesaplanan vergiler dahil) beyanname üzerinden hesaplanan kurumlar vergisinden mahsup edileceği, mahsubu gereken miktar,beyanname üzerinden hesaplanan kurumlar vergisinden fazla olduğu takdirde, keyfiyetin vergi dairesince mükellefe yazı ile bildirileceği, aradaki farkın mükellefin işbu yazıyı tebellüğ tarihinden itibaren bir yıl içinde müracaatı halinde kendisine iade olunacağı, bir yıl içinde müracaat etmeyen mükelleflerin bu farktan doğan alacaklarının düşeceğinin hükme bağlandığı, davacı şirketin 2000 yılı kurumlar vergisi beyannamesine göre doğan alacakları için 2.7.2001 tarihli düzeltme fişiyle, inceleme yapılmaksızın ve teminat aranmaksızın bir kısmının iadesinin yapılacağının davacıya 22.9.2001 tarihinde bildirildiği, Kanunda öngörülen bir yıllık süreden sonra 12.11.2002 tarihinde verilen dilekçeyle iade başvurusunda bulunulduğu gerekçesiyle davayı reddetmiştir. Davacı, düzeltme başvurularında hak düşürücü sürenin altı yıl olduğuna ilişkin yargı kararları olduğunu, ayrıca diğer alacak için davacı şirket hakkında yapılacak incelemenin, 4811 sayılı Kanundan yararlanılarak matrah artırımında bulunduğundan yapılamayacağını ileri sürmekte, kararın bozulmasını istemektedir.
Savunmanın Özeti : Yasal dayanaktan yoksun bulunan temyiz isteminin reddi gerektiği yolundadır.
Tetkik Hakimi H.Gül Yılmaz'ın Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, temyize konu mahkeme kararının bozulmasını sağlayacak nitelikte bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.
Danıştay Savcısı A.Kemal Terlemezoğlu'nun Düşüncesi : İdare ve vergi mahkemelerince verilen kararların temyizen incelenerek bozulabilmesi için, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49 uncu maddesinin birinci fıkrasında belirtilen nedenlerin bulunması gerekmektedir.
Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, söz konusu maddede yazılı nedenlerden hiçbirisine uymadığından, isteminin reddi ile temyiz edilen Mahkeme kararının onanmasının uygun olacağı düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Dördüncü Dairesince gereği görüşüldü:
Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, bozulması istenilen kararın dayandığı gerekçeler karşısında, yerinde ve kararın bozulmasını sağlayacak durumda görülmemiştir.
Bu nedenle, temyiz isteminin reddine 4.5.2004 gününde oyçokluğuyla karar verildi.
AZLIK OYU
Davacı Maliye Bakanlığı'na, kurumlar vergisi ve fon payı iade alacağının tamamı için başvurmuş, başvurusuna söz konusu alacağın 8 milyarlık kısmına ilişkin olarak, davacı şirket hakkında incelenmeye başlandığı gerekçe gösterilmek suretiyle ret cevap verilmiş, 7 milyarlık kısmı için ise süresinde müracaat edilmemesi nedeniyle reddedilmiş, dava dilekçesinde Bakanlık işleminin tümü dava konusu edilmiş ve 8 milyar tutarındaki iade alacağı için 4811 sayılı yasadan yararlanıldığı bildirilerek buna göre karar verilmesi istenilmiş, ancak mahkemece bu husus gözardı edilerek karar verilmiştir.
Bu nedenle temyiz isteminin kısmen kabulü ile sözü edilen konuda bir karar verilmek üzere vergi mahkemesi kararının bozulması gerekeceği oyu ile karara karşıyım.
BŞ/ÖEK
|