|
KAYBOLAN FATURA CİLDİNİN KULLANILDIĞINA İLİŞKİN SOMUT BİR TESPİT YA-
PILMAKSIZIN UYGULANAN TARHİYATIN KALDIRILMASINDA HUKUKA AYKIRILIK BU-
LUNMADIĞI HK.
Demir-çelik ticareti yapacağından bahisle 26.4.1985 tarihinde mükelle-
fiyet tesis ettiren yükümlünün 1985 yılı hesaplarının incelenmesi so-
nucunda, bu dönemde notere iki cilt fatura tasdik ettirdiği, birinci
cilt faturayı kaybolduğunu ileri sürerek incelemeye ibraz etmediği, i-
kinci ciltte ise sadece ... tarihinde katma değer vergisi hariç ...
lira satış tutarlı bir fatura düzenlediğinin tespit edilmesi üzerine,
inceleme elemanınca işe başlama tarihi olan ... tarihinden ... tarihi-
ne kadar hiç satış yapılmamış olmasının ticari yaşamla bağdaşmayacağı,
bu itibarla kaybolduğu bildirilen bir cilt 50 adet fatura ile satış
yapıldığı görüşüyle ... tarihi ile ... tarihleri arasında 51 adet fa-
turanın kullanıldığı, 51 adet faturadan 1985, 1986, 1987 yıllarından
her birisine 17 adet fatura isabet ettiği, kullanılan faturadaki katma
değer vergisi hariç satış tutarı esas alınarak yapılan hesaplama sonu-
cunda ... lira katma değer vergisi hariç hasılatın ve bu hasılata isa-
bet eden katma değer vergisi matrahının beyan dışı bırakıldığı sonucu-
na ulaşılarak davacı adına Temmuz, Ağustos, Eylül 1985 dönemleri için
kaçakçılık cezalı katma değer vergisi salınmıştır.
Tarhiyata karşı açılan davayı inceleyen Manisa Vergi Mahkemesi
1991/599 sayılı kararıyla; 1985 yılında demir-çelik ticareti yapaca-
ğından bahisle mükellefiyet tesis ettiren yükümlünün dilekçesinde be-
lirttiği adreste ... tarihinde düzenlenen ... nolu yoklama fişinde,
gösterilen adreste hiç faaliyette bulunmadığının belirtildiği, yüküm-
lünün, başka adreste veya bir işyeri açmaksızın ticari faaliyetini
sürdürdüğü yönünde idarece bir tespit de yapılmadığı, kaybolduğu bil-
dirilen fatura cildinin kullanıldığı kabul edilerek yapılan tarhiyatın
hiç bir somut veriye dayanmadığı gerekçesiyle davayı kabul ederek tar-
hiyatı kaldırmıştır.
Vergi Dairesi Müdürlüğünün temyiz istemini inceleyen Danıştay
Dokuzuncu Dairesi 1993/1239 sayılı kararıyla; 213 sayılı Vergi Usul
Kanununun 3 üncü maddesinin (B) bendine göre, iktisadi, ticari ve tek-
nik icaplara uymayan veya olayın özelliğine göre normal ve mutad olma-
yan bir durumun iddia olunması halinde ispat külfetinin bunu iddia e-
den tarafa ait olduğunun belirtildiği, yükümlünün ... tarihinde demir
ticaretinde kullanmak üzere iki cilt (100 adet) fatura tasdik ettirdi-
ği, 3.12.1987 tarihinde bu faturalardan sadece ... numaralı faturayı
kullandığı, ...'ye kadar olan faturaları çalındığından bahisle incele-
meye ibraz etmediği, yükümlünün iki buçuk yılı aşkın bir sürede bu fa-
turalardan sadece ... numaralı faturayı kullanması, diğer ... nolu fa-
turaları kullanmamış olmasının ticari faaliyete uymayan ve mutad olma-
yan bir durum olduğu, yukarıda anılan Yasa hükmüne göre ... numaralı
faturaların kullanılmadığının ispat külfetinin yükümlüye ait olduğu
gerekçesiyle mahkeme kararını bozmuştur.
Bozma kararına uymayan Manisa Vergi Mahkemesi 1994/415 sayılı
kararıyla; kaybolduğu bildirilen fatura cildinin kullanıldığı kabul e-
dilerek yapılan tarhiyatın hiç bir somut veriye dayanmadığı, aynı ko-
nuda gelir vergisine ilişkin cezalı tarhiyatın kaldırılması yolundaki
kararın Danıştay Üçüncü Dairesinin 1992/2241 sayılı kararı ile onandı-
ğı gerekçesiyle davanın kabulü yolundaki ilk kararında direnmiştir.
Direnme kararı vergi dairesi müdürlüğü tarafından temyiz edil-
miş ve bu istemi inceleyen Danıştay Vergi Dava Daireleri Genel Kurulu-
nun K:1996/239 sayılı kararı ile vergi dairesi müdürlüğünün temyiz is-
temi direnme kararında yer alan hukuksal neden ve gerekçe uyarınca
reddedilmiştir.
Vergi dairesi müdürlüğünce; kaybolan fatura cildi için bildi-
rimde bulunulmadığı, ikibuçuk yıl ticari faaliyetini sürdüren tacirin,
tek bir fatura ile satış yapmasının ticari yaşamla bağdaşmadığı ileri
sürülerek kararın düzeltilmesi istenmiştir.
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 54 üncü maddesinde,
Danıştay tarafından verilen yargısal kararlar hakkında, bu maddede ya-
zılı sebeplerle kararın düzeltilmesinin istenebileceği belirtildiğin-
den ve dilekçe sahibinin ileri sürdüğü sebeplerin bunlardan hiçbirine
uymadığı anlaşıldığından, yerinde olmayan istemin reddine, karar ve-
rildi.
(MT/ES)
|