|
BİÇİMSEL KURALLARA UYGUN OLAN FATURALARIN GERÇEĞE AYKIRILIĞININ HER
ZAMAN USULÜNE UYGUN SAPTAMALARLA KANITLANABİLECEĞİ HK.
Yükümlünün müstahsilden satın aldığı kütlü pamuğu gerçeğe aykırı fatu-
ralarla belgelendirerek haksız katma değer vergisi indirimi yaptığı
görüşüyle adına, Eylül 1986 dönemine ilişkin olarak kaçakçılık cezalı
katma değer vergisi ve dahili tevkifat salınmıştır.
Bu tarhiyata karşı açılan davayı inceleyen Adana 1.Vergi Mahkemesi
25.10.1990 günlü ve 1990/1521 sayılı kararıyla, inceleme raporundaki
tespitleri yetersiz görerek tarhiyatı kaldırmıştır.
Vergi dairesi müdürlüğünün temyiz istemini inceleyen Danıştay Yedinci
Dairesi 3.2.1994 günlü ve 1994/427 sayılı kararıyla; yükümlüye fatura
düzenleyen 16 kişi nezdinde yapılan araştırmalarda, bu kişilerin taci-
rin asgari vasıflarına sahip olmadıkları, ticari faaliyetlerinin süre-
si ve sermaye durumları itibarıyla saptanan ölçüde ticaret yapmaları-
nın mümkün olmadığı, vergi ödevlerini gereği gibi yerine getirmedikle-
ri, beyannamelerini ya hiç vermedikleri ya da kesilen faturalarla kı-
yaslanamayacak kadar düşük miktarlar beyan ettikleri, beyan edilen bu
miktarların da ödenmediği, temel amaçlarının şeklen yükümlü olup fatu-
ra ticareti yapmak olduğu, bu durumun vergi dairelerince anlaşılması
üzerine çoğunun yükümlülüğünün re'sen terkin edildiği, çoğunun bildir-
dikleri adreslerin sahte çıktığı, bir kısmının gerçeğe aykırı belge
düzenlediğini itiraf ettiği görüldüğünden, ifadelerin genel nitelikte
olduğu savına karşın, bu kişiler gerçek anlamda mal alım satımıyla uğ-
raşmadığından yükümlüye pamuk satmalarının da mümkün olmadığının anla-
şıldığı, bu nedenle, faturaları düzenleyenlerin vergi yükümlüsü olması
faturaların biçim yönünden yasaya uygun bulunması, tarımsal ürünlerin
borsada tescili, sevk irsaliyesi düzenlenmesi, ürün bedellerinin çekle
ödenmesi gibi işlemlerin faturaların gerçek bir alım satıma dayandığı-
nı kanıtlayıcı nitelikte bulunmadığı gerekçesiyle kararı bozmuştur.
Bozma kararına uymayan Adana 1.Vergi Mahkemesi 6.9.1994 günlü ve
1994/581 sayılı kararıyla; inceleme raporu ve ekindeki tespitlerin 213
sayılı Yasanın 3.maddesinde öngörülen türde delil niteliği taşımadığı,
bir faturanın sahte olduğu sonucuna ulaşılabilmesi için tek yanlı be-
yan ve tespitlerin yeterli olmadığı, alım satıma ilişkin belgelerin
objektif biçimde değerlendirilmesi ve bedellerin kime hangi yollarla
ödendiğinin araştırılması gerektiği, 1986 yılında davacıya kütlü pamuk
satan kişilerden ..., ..., ..., ... ve ...'nun firma adı belirtme-
den, genel olarak sahte fatura verdiklerini beyan ettikleri, ... adre-
sinde bulunamadığı, ...'in ise alışlarını sahte faturayla belgelendir-
mesi nedeniyle, davacıya verdikleri faturaların sahte kabul edildiği,
buna karşılık, ..., ..., ..., ..., ... ve ...'un inceleme raporuna ek-
li ifadelerinde gerçekten kütlü pamuk ticareti yaptıklarını beyan et-
tikleri, davacıya kütlü pamuk satanlardan bir kısmının sahte fatura
verdiklerini beyan etmelerinin adlarına yapılacak cezalı tarhiyattan
kurtulma amacına yönelik olduğu, adresinde bulunamayanlarla alışlarını
sahte faturalarla belgeleyenlerin bu eylemlerinin, davacıya sahte fa-
tura verdiklerini göstermeyeceği, defter tutup beyanname veren, sattı-
ğı ürünlerin bedellerini çekle tahsil eden vergi yükümlülerinin sahte
fatura verdikleri yolundaki beyanlarının inandırıcı ve gerçekçi olma-
dığı, esasen çeşitli zamanlarda, çeşitli olaylarla ilgili olarak alı-
nan bu ifadelerin davacıyla ilgili olmadığı, Mahkemeye bir klasör için
de sunulan belgelerden; satın alınan kütlü pamuklar için düzenlenen
sevk ve taşıma irsaliyelerinde, satıcının ve taşıyanın ad ve soyadı
ile taşıtın plakasının yazıldığı, ürün bedellerinin ada yazılı çekler-
le ödendiği anlaşıldığından, sahte olduğu ileri sürülen faturaların
gerçeği yansıttığı sonucuna varıldığı gerekçesiyle davanın kabulü yo-
lundaki ilk karrında direnmiştir.
Karar, vergi dairesi müdürlüğü tarafından temyiz edilmiştir.
213 sayıl Vergi Usul Kanununun 2365 sayılı Kanunla değişik 3.maddesin-
de vergilendirmede vergiyi doğuran olay ve bu olaya ilişkin işlemlerin
gerçek niteliğinin esas olduğu kurala bağlandığından, vergilendirme
ile ilgili belgelerin biçimsel kurallara uygun düzenlenmiş olması,
olayın gerçek niteliğinin araştırılmasına ve sonucuna göre işlem ya-
pılmasına engel değildir. Bu tür belgelerin egerçeğe aykırı veya içe-
riği yönünden yanıltıcı olduğu usulen geçerli başka kanıtlarla ispat-
lanabilir.
Yükümlünün uyuşmazlık konusu dönemde fatura aldığı kişilerle ilgili
olarak yapılan tespitler, ... dışında bu kişilerin egerçekte tacir ol-
madıklarını ve şeklen vergi yükümlülüklerini tesis ettirip ihtiyaç du-
yanlara belli bir bedel karşılığında fatura sağladıklarını ortaya koy-
maktadır. Dolayısıyla, faturaların biçimsel kurallara uygun olması,
sevk irsaliyesi ve çek düzenlenmesi, borsada tescil yapılması gibi iş-
lemler, faturalarda gösterilen emtianın gerçekten faturaların düzenle-
yicisi görünen kimselerden satın alındığını kanıtlamaya yeterli değil-
dir. Esasen gerçeğe aykırı fatura gibi sevk irsaliyesi düzenlenerek de
işlemlere gerçek görüntüsü verilebileceği için kimi kişilere çekle ö-
deme yapılıp, tahsil edilen paranın geri alınması da mümkün olmakta-
dır. 5590 sayılı Yasanın 52.maddesine göre borsada tescil, kural ola-
rük üzerine tescil yükümlülüğü düşen tarafın başvurusu üzerine gerçek-
leştirilen beyana dayalı bir işlem olduğundan, tescil konusu emtianın
gerçekten satın alındığına kesin bir kanıt sayılamaz.
Uyuşmazlık konusu dönemde yükümlünün gerçeğe aykırı fatura aldığı ile-
ri sürülen kişilerden ... dışındakilerle ilgili tespitlerin değerlen-
dirilmesinden, müstahsilden satın alınan pamuğun bu kişilerden sağla-
nan faturalarla belgelendirildiği ve bu faturalarda yer alan ancak,
gerçekte ödenmeyen katma değer vergisinin indirim konusu yapılmasıyla
da vergi kaybına yol açıldığı sonucuna varılmıştır. ...'nin ise, tacir
olduğunun dosyada mevcut 27.1.1986 tarih ve 12 nolu tahakkuk fişiyle
vergi dairesince de kabul edildiği ve adı geçen hakkındaki tesbitlerin
bu dosyada vergisi uyuşmazlık konusu yapılan dönemle ilgili olmadığı
anlaşılmaktadır.
Bu durumda, ...'den alınan faturalarda yer alan katma değer vergisinin
incelenme raporunda indirimi kabul edilmeyen vergi mitarından düşüle-
rek, tarhiyatın değişiklikle onanması gerekirken, tamamen kaldırılma-
sında yasaya uygunluk görülmemiştir.
Açıklanan nedenlerle, vergi dairesi müdürlüğünün temyiz isteminin ka-
bulüyle Adana 1.Vergi Mahkemesinin 6.9.1994 günlü ve 1994/581 saylı
direnme kararının bozulmasına karar verildi.
(MT/NÇ)
|