|
PİŞMANLIK ZAMMININ HESABINDA GECİKİLEN TAM AYIN GÖZÖNÜNDE BULUNDURUL-
MASI GEREKECEĞİ VE BİLDİRİMDE BULUNULAN TARİHTEN AY SONUNA KADAR GEÇEN
AY KESRİ İÇİN BİR AYLIK GECİKME ZAMMI HESABINDA İSABET BULUNMADIĞI HK.
Uyuşmazlık; Şubat 1976 dönemiyle ilgili muhtasar beyannamesini süre-
sinde vermeyen yükümlü şirket hakkında % 4 olarak tatbik edilen gecik-
me zammının; tasdikiyle fazlasının iadesine ilişkin İtiraz Komisyonu
kararını onayan Temyiz Komisyonu kararının bozulması isteminden iba-
rettir.
Yükümlü şirket tarafından Şubat 1976 dönemiyle ilgili muhtasar beyan-
namesinin 20.3.1976 gününe kadar verilmesi gerekirken 19.4.1976 günü
pişmanlık dilekçesi ekinde verildiği ve 20.4.1976 tarihinde vergi ve
buna % 4 oranında uygulanan gecikme zammının ödendiği, yükümlünün ge-
cikme zammının % 4 değil % 2 olarak uygulanması gerektiği iddiasıyla
fazladan ödenen ... liranın iadesi istemi üzerine, dava konusu karar-
la, ödemede bir aylık gecikme olduğundan % 2 pişmanlık zammı ödeneceği
gerekçesiyle tarhiyatın değişiklikle onanıp 34.225 liranın iadesine
karar verildiği anlaşılmıştır.
213 sayılı Vergi Usul Kanununun 371.maddesinin 5.bendinde "mükellefçe
haber verilen ve ödeme süresi geçmiş bulunan vergilerin ödemenin ge-
ciktiği her ay ve kesri için % 2 nisbetinde zamla birlikte haber verme
tarihinden başlıyarak 15 gün içinde ödenmesi" koşulu öngörülmüştür.
Gene, aynı yasanın 18.maddesinin 3.bendinde süre ay olarak belli edil-
mişse ayda karşılığı olan günün tatil saatinde biteceği kuralı yer al-
maktadır.
Bu yasal kurallar karşısında, 371.madde gereği uygulanacak pişmanlık
zammının hesabında "her ay ve kesri" deyiminin, 30 günlük bir süreyi
içeren tam bir ay olarak değerlendirilerek kabulü zorunludur. Olayda
da, 20.3.1976 da ödenmesi gereken verginin 20.4.1976 tarihinde ödendi-
ği açık ve tam bir aylık gecikme sözkonusu olduğuna göre, bir aylık
olarak % 2 pişmanlık zammı uygulanması gerekir. Aksine bir görüş, de-
ğişik aylarda başlayıp biten gün olarak çok kısa sürelerle, değişik
takvim aylarının başlangıç ve sonuna rastlayan daha uzun sürelerin,
yükümlü ödevlerinin geçikme karşılığı bir yaptırım niteliği taşıyan
pişmanlık zammı uygulamasına aynı tutulması; idarenin bu nedenle uğra-
dığı zararın eşit oranda dağıtılmaması sonucunu doğururki, bunun vergi
hukuku anlayışıyla bağdaşması olanağı yoktur.
Bu nedenlerle, dava konusu edilen Temyiz Komisyonu kararı hukuka uygun
bulunduğundan, yasal dayanaktan yoksun davanın reddine karar verildi.
(DAN-DER; SAYI:48-49) (MT/YÖ)
|