|
SOSYAL SİGORTALAR KURUMUNA GEÇ ÖDENEN SİGORTA PRİMLERİ NEDENİYLE TAHAK
KUK EDEN GECİKME ZAMMI VE FAİZLERİ, TİCARİ KAZANCIN ELDE EDİLMESİ VE
İDARE ETTİRİLMESİ İÇİN YAPILAN GİDERLERDEN OLMADIĞI İÇİN TİCARİ KAZAN-
CIN SAPTANMASINDA GİDER OLARAK KABUL EDİLEMİYECEĞİ HK.
Uyuşmazlık; Sosyal Sigortalar Kurumuna geç ödediği işçi sigorta primle
ri nedeniyle tahakkuk eden gecikme zammı ve faizlerini gider yazan yü-
kümlü adına 1981 takvim yılı için inceleme raporuna dayanılarak ikma-
len salınan kurumlar vergisi ile kusur cezasını; onayan Vergi Mahkeme-
si kararının bozulması isteğine ilişkindir.
Kurumlar Vergisi Kanununun 13.maddesinin ikinci fıkrasında, safi kurum
kazancının tesbitinde Gelir Vergisi Kanununun ticari kazanç hakkındaki
hükümlerinin uygulanacağı belirtilmiş, Gelir Vergisi Kanununun ticari
kazancın saptanmasında indirilecek giderleri düzenleyen 40.maddesinin
1.bendinde ticari kazancın elde edilmesi ve idame ettirilmesi için ya-
pılan giderlerin indirilmesinin kabul edileceği, 41.maddesinin 5.ben-
dinde ise, bu türlü para cezaları ve vergi cezaları ile teşebbüs sahi-
binin suçlarından doğan tazminatların gider yazılamıyacağı açıklanmış,
aynı maddenin parantez içi hükmünde, akitlerde cezai şart olarak der-
piş edilen tazminatların cezai mahiyette tazminat sayılmayacağı belir-
tilmek suretiyle anılan bentte yer alan kurala açıklık getirilerek hük
mün nasıl anlaşılması gerektiği konusunda ortaya çıkabilecek tereddüt-
lerin giderilmesi amaçlanmıştır. Buna göre münhasıran sözleşmelere ce-
zai şart olarak konulan tazminatlar girişiminin kişisel suçlarından
doğan tazminat olarak kabul edilmeyecektir. Başka bir anlatımla, bahsi
geçen suç kavramı Türk Ceza Kanununda ve cezai hükümler içeren diğer
özel ceza yasalarında tanımlanan anlamda kullanılmamıştır. Bu itibar-
la, maddede belirtilen "suç" kavramını dar anlamda değerlendirmeyip
kamu hukuku kuralı niteliğindeki hükümlerin ihlali olarak anlamak ge-
rekir.
Bu hükümler birlikte değerlendirildiğinde, ihtiva ettiği kurallar iti-
bariyle kamu hukuku alanında yapılmış bir düzenleme olduğunda kuşku bu
lunmayan 506 sayılı Sosyal Sigortalar Kanunu hükümlerine aykırı davran
maları nedeniyle yine aynı Kanunla müeyyide olarak öngörülen gecikme
zammını ödemek zorunda kalan yükümlülerin, ödedikleri bu tutarları sa-
fi kazancın saptanmasında gider olarak kaydetmelerinin, yasa koyucunun
amacına uygun olmadığı ve aksinin kabulü halinde başka bir kanunda yer
alan kamu hukuku kuralı niteliğindeki hükümlerin ihlalinin vergi kanun
larıyla teşvik edilmiş olacağı ve bunun da hukuk sisteminin bütünlüğü
içerisinde kabulünün mümkün olmadığı sonucuna ulaşılmaktadır.
Açıklanan nedenlerle Sosyal Sigortalar Kurumuna ödenen gecikme zamları
ile faizlerinin ticari kazancın saptanmasında gider olarak kabulüne
olanak bulunmadığından temyiz isteminin reddine karar verildi.
AZLIK OYU:
Zamanında ödenmeyen Sosyal Sigorta primi için hesaplanan gecikme zam-
mı, Kurumlar Vergisi Kanununun 15.maddesinin 6 numaralı bendinde sayı-
lan ceza ve gecikme zammı niteliğinde değildir. Kanun gelirin elde
edilmesi ve idame ettirilmesi için yapılan genel giderlerin hasılattan
indirilebileceğini kabul etmiş, hasılattan indirilemiyecek giderler
Gelir Vergisi Kanununun 41. ve Kurumlar Vergisi Kanununun 15.maddesin-
de teker teker gösterilmiştir. Bunun dışında kalan ve Sosyal Sigorta-
lar Kurumuna ödenmek yerine bir süre işletme bünyesinde tutulup kulla-
nılan prim borcu için hesaplanan gecikme zammı, bu suretle yaratılan
ve işletmede kullanılan kaynağın bedelini teşkil ettiğinden, gelirin
elde edilmesi ve idamesi için yapılmış bir gider niteliğinde kabulü
ile hasılattan düşülmesi gerekir.
Bu nedenle temyiz isteminin kabulü ile Vergi Mahkemesi kararının bozul
ması gerekeceği görüşüyle karara karşıyım.
BŞ/YÖ
|