|
KDV BEYANNAMESİ VERİLMEMESİ ÜZERİNE RESEN TAKDİRE GİDİLMESİ YERİNDE
İSE DE TAKDİR KOMİSYONU KARARININ SOMUT DAYAĞI OLMASI GEREKTİĞİ HK.
Orman ve tarım ürünleri alım satımıyla uğraşan yükümlü şirketin dönem
katma değer vergisi beyannamesini yasal ve ek sürede vermediğinden
bahsile takdir komisyonu kararına dayanılarak resen takdir edilen mat-
rah üzerinden 1995 Mart dönemi için salınan kusur cezalı katma değer
vergisinin kaldırılması istemiyle açılan davayı; olayda yükümlü şirket
nezdinde yapılan yoklamada şirketin 1993 yılı Aralık ayından itibaren
işyerini terk ederek gayrifaal duruma düştüğü, emtia alım satımı yap-
madığı, işçi çalıştırmadığı, kira ödemediği, şirket yetkilisinin adre-
sini irtibat adresi olarak kullandığı, 1993, 1994 ve 1995 yılları ku-
rumlar vergisi beyannamelerini zuhulen vermediği hususları tespit e-
dilmekle beraber hukuki varlığını sürdürdüğünden bahsile takdir edilen
matrah üzerinden cezalı tarhiyat yapıldığının görüldüğü, beyanname ve-
rilmemesinin Vergi Usul Kanununun 30. maddesinde resen takdir sebebi
olarak sayıldığı, kurumlar vergisi mükelleflerinin de işi terk bildi-
rimi vermedikçe ve tüzelkişiliğini sona erdirmedikçe dönemi faaliyet-
siz olarak kapatmış olsalar dahi beyanname vermeleri gerektiği, ayrıca
anılan Kanunun 157 ila 160. maddelerinde işi terk ve diğer değişiklik-
lerin mükellef tarafından vergi dairesine bildirilmesinin öngörüldüğü,
yükümlü şirketin 1993 yılı Aralık ayından itibaren faaliyetini terk
ettiği halde, vergi dairesine herhangi bir bildirimde bulunmadığı için
olayın takdire sevkinde usul hükümlerine aykırılık olmadığı, olayda
resen takdir sebebi bulunmakla birlikte şirketin vergiye tabi bir faa-
liyeti bulunmaması halinde matrah takdiri cihetine gidilmemesi icabet-
tiği, nitekim şirketin faaliyeti bulunmadığı hususunda bir ihtilaf ol-
madığı gibi vergi dairesinin de şirketin faaliyetine devam ettiği ve
kazanç elde ettiği yönünde bir tespit yapmadığı ve bir iddia da ileri
sürmediği, teklif döneminde faaliyeti bulunmadığı sonuç ve kanaatine
varılan davacı şirket adına matrah takdir edilmesinde ve cezalı tarhi-
yat yapılmasında isabet olmadığı gerekçesiyle kabul eden ... Vergi
Mahkemesinin ... tarih ve ... sayılı kararının; yükümlü şirketin işye-
ri adresini terk ettiği halde işi terk bildiriminde bulunmadığı, şir-
ketin hiçbir ticari faaliyeti olmadığını kabul etmenin mümkün olmadı-
ğı, sözkonusu faaliyetin vergi dairesinin bilgisi dışında başka bir
adreste de sürdürülebileceği, takdir komisyonu kararına dayanılarak
yapılan tarhiyatın yerinde olduğu ileri sürülerek bozulması istenil-
mektedir.
Temyiz edilen ... Vergi Mahkemesinin ... tarih ve ... sayılı
kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesinin
1. fıkrasında sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisinin bulunmadığı an-
laşıldığından temyiz isteminin reddine, anılan Mahkeme kararının onan-
masına karar verildi.
(MT/ES)
|