Dairesi
1-) DAVACININ AVUKAT OLAN VEKİLİNİN HASTALIĞININ, VERGİ USUL KANUNUNUN...
Karar No
76
Esas No
56
Karar Tarihi
25-10-1991
 
Dairesi
Karar Yılı
Karar No
Esas Yılı
Esas No
Karar Tarihi
VERGİ DAVA DAİRELERİ
1991
76
1991
56
25/10/1991
 
KARAR METNİ

1-) DAVACININ AVUKAT OLAN VEKİLİNİN HASTALIĞININ, VERGİ USUL KANUNUNUN
MÜCBİR SEBEPLERLE İLGİLİ 13 VE 15.MADDELERİ HÜKÜMLERİNİN VERGİ MAHKEME
Sİ KARARININ TEMYİZİ İÇİN ÖNGÖRÜLEN TEMYİZ SÜRESİ YÖNÜNDEN UYGULANMASI
NI GEREKTİRMEYECEĞİ;

2-) 2577 SAYILI KANUNUN 31.MADDESİYLE 213 SAYILI YASAYA YAPILAN GÖNDER
MENİN, VERGİ USUL KANUNUNUN 377, 378 VE MÜKERRER 378.MADDELERİ İÇİN GE
ÇERLİ OLDUĞU HK.

2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 3622 sayılı Kanunun 17.mad
desi ile değişik 48.maddesinin altıncı fıkrasında; temyizin kanuni sü-
re geçtikten sonra yapılması halinde kararı veren mahkemenin, temyiz
isteminin reddibe karar vermesini kurala bağlamış, bu kurala dayanarak
Vergi Mahkemesince verilen temyiz isteminin reddi yolundaki karar, tem
yiz edilmiştir.

213 sayılı Vergi Usul Kanununun 15.maddesinde, aynı Kanunun 13.madde-
sinde yazılı nedenlerin bulunması halinde bu neden ortadan kalkıncaya
değin, sürelerin işlememesi öngörülmüş, 13.maddenin (1) işaretli fıkra
sında ise vergi ödevlerinden herhangi birinin yerine getirilmesine en-
gel olacak derecedeki ağır hastalık, zorlayıcı neden sayılmıştır.

Kanunun bu kuralı, vergi ile ilgili ödevlerin yerine getirilmesindeki
gecikmeler bakımından uygulanabilir. Vergi uyuşmazlığı çıkarma yada
uyuşmazlıklar hakkında yargı yerlerince verilen kararlara karşı kanun
yollarına başvurma gibi durumlarda başvurma süresinin anılan kural ne-
deniyle durması düşünülemez.

Her ne kadar 2577 sayılı Kanunun 31.maddesinin ikinci fıkrasında vergi
uyuşmazlıklarının çözümünde Vergi Usul Kanununun ilgili hükümleri sak-
lı tutulmuşsa da, bu kuralda gönderme yapılan kurallar, 213 sayılı Ver
gi Usul Kanununun Beşinci Kitabı, Birinci Kısmında yer alan 377, 378
ve Mükerrer 378.maddelerdir.

Sözü edilen gönderme, Vergi Usul Kanununun 13 ve 15.maddelerini kapsa-
madığı gibi olayda temyiz süresinin geçirilmesine neden olan hastalık
yükümlünün değil avukatının hastalığıdır.

1136 sayılı Avukatlık Kanununun 42.maddesinin birinci fıkrasında, bir
avukatın geçici olarak iş yapamaz duruma gelmesi halinde ilgililerin
istemi üzerine Baro Başkanının, işleri geçici olarak takip etmek ve yü
rütmek için bir avukatı görevlendirmesi, ikinci fıkrasında ise söz ko-
nusu işlere ait kanuni sürelerin dosyaların devir ve teslimine kadar
işlememesi kabul edilmiştir.

Yükümlü vekilince bu kural uyarınca bağlı bulunduğu Barodan yardım is-
tenmesi gerekirken bu yolun izlenmediği anlaşılmıştır.

Öte yandan, Avukatlık Kanununun 171.maddesinin ikinci fıkrasına göre
vekaletnamesinde başkasına tevkile yetkili kılınan avukatın, işi başka
bir avukata vererek takip ettirebilmesi mümkündür.

Dosyaya sunulan Noterlikten düzenli vekaletnamede başkalarını tevkil
yetkisi tanındığı anlaşılan temyiz eden vekilinin, yatak istirahati
önerilen süre içinde bu yetkisini de kullanması mümkün iken Vergi Usul
Kanununun 13 ve 15.maddelerine dayanarak yaptığı temyiz başvurusunun
kabulüne olanak bulunmamaktadır.

Bu nedenle temyiz isteminin reddine karar verildi.

(DAN-DER, SAYI:84-85) BŞ/SE
 
 
Ücretsiz üyelik
Şifremi Unuttum
USD
Euro
Üfe & Tüfe Oranlarını görmek için aşağıdaki excel ikonuna tıklayınız.

*Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK) verileridir.​

ÜFE & TÜFE
Endeks Arşivi

Excel Dokümanı
     
  Copyright ® 2013 Esenlik Yeminli Mali Müşavirlik Ltd. Şti. Web Tasarımı