ANAOKULU VE KREŞ İŞLETMECİLİĞİ YAPANLARIN, GELİR VERGİSİ KANUNUNUN MÜ-
KERRER 20.MADDESİNDEKİ İSTİSNADAN YARARLANMAK İÇİN İSTİSNA BELGESİ AL-
MASI GEREKTİĞİ HK.
Anaokulu ve kreş işleten davacı 1989 yılı gelir vergisi beyannamesini
"Gelir Vergisi Kanununun mükerrer 20 nci maddesine göre vergiden is-
tisna" şerhi ile vermiş ancak, beyannamesinde matraha ilişkin bilgiler
gösterilmediğinden dönem matrahı inceleme sonucuna göre resen belirle-
nerek adına gelir vergisi salınmış, kaçakçılık cezası kesilmiştir.
Tarhiyata karşı açılan davayı inceleyen ... Vergi Mahkemesi,
... günlü, ... sayılı kararıyla; dönem beyannamesinin istisna şerhi i-
le verilmesi resen tarh nedeni sayılmışsa da bu şerhin matraha ilişkin
bilgi niteliğinde olduğu ve olayda Vergi Usul Kanununun 30 uncu madde-
sinin 2 nci bendine göre resen tarh nedeni bulunmadığı, davacının anı-
lan istisnadan yararlanma koşullarını taşımadığına dair bir tespit de
bulunmadığı gerekçesiyle tarhiyatı kaldırmıştır.
Vergi dairesi müdürlüğünün temyiz istemini inceleyen Danıştay
Dördüncü Dairesi, ... günlü, ... sayılı kararıyla; Gelir Vergisi Kanu-
nunun mükerrer 20 nci maddesi ve Maliye Bakanlığınca, bu konuda yayım-
lanan 31 sayılı Kurumlar Vergisi Kanunu Genel Tebliği uyarınca, istis-
na belgesi tesise verileceğine göre davacının ... tarihinden itibaren
kreş işletmeciliği faaliyetine başladığı tesis, eğer yeni bir tesis i-
se Gelir Vergisi Kanununun mükerrer 20 nci maddesindeki prosedür takip
edilerek istisna belgesi alınması gerektiği, eğer istisnadan yararlan-
mayacak ise beyannamede matraha ilişkin bilgiler yer almadığına göre
davacının defter kayıtlarından saptanan matrah üzerinden vergilendi-
rilmesinin yerinde olacağı, bu hususlar araştırılarak sonucuna göre
karar verilmesi gerekirken, olayda resen tarh nedeni olmadığından ba-
hisle tarhiyatın kaldırılmasına karar verilmesinde isabet görülmediği
gerekçesiyle kararı bozmuştur.
Bozma kararına uymayan ... Vergi Mahkemesi, ... günlü, ... sa-
yılı kararıyla; davacı hakkında düzenlenen vergi inceleme raporunda,
istisna koşullarının bulunup bulunmadığı yönünden bir inceleme yapıl-
madığı, sadece istisna şerhi matraha ilişkin bilgi kabul edilmeyerek
Vergi Usul Kanununun 30 uncu maddesinin ikinci fıkrasının 2 nci bendi
uyarınca resen tarhiyat önerildiği, yargılama aşamasında işlemin daya-
nağı dışında istisnadan yararlanma koşullarının bulunup bulunmadığının
tartışılmasının, idarenin yerine geçme sonucunu doğuracağı gerekçesiy-
le ilk kararında ısrar etmiştir.
Direnme kararına karşı vergi dairesi müdürlüğü tarafından yapı-
lan temyiz başvurusunu inceleyen Danıştay Vergi Dava Daireleri Genel
Kurulu, ... günlü ve ... sayılı kararıyla; Gelir Vergisi Kanununun mü-
kerrer 20 nci maddesinde, okul, kreş ve spor tesisleri ile 50 yatak
kapasitesinden az olmamak üzere yurt ve sağlık tesislerinin işletilme-
sinden elde edilen kazançların, ilgili Bakanlığın görüşü alınmak sure-
tiyle Maliye ve Gümrük Bakanlığının belirleyeceği usul ve esaslar da-
hilinde 5 yıl süreyle gelir vergisinden müstesna tutulacağı ve istisna
uygulamasının kuruluşun faaliyete geçtiği tarihten itibaren başlayaca-
ğının kurala bağlandığı, Maliye Bakanlığınca bu yetkiye dayanılarak
yayımlanan 31 sayılı Kurumlar Vergisi Genel Tebliğinde, istisnanın a-
nılan bentte sayılan işletmelere tanındığı, davacı, mülkiyeti kendisi-
ne ait olan binada daha önce faaliyet gösteren kreş ve anaokulu işlet-
mesinin faaliyetine ... tarihinde son verdiğini ve tüm eşya ve techi-
zatını da alarak işyerinden ayrıldığını belirterek, ... tarihinde bu
yerde kendisinin faaliyete başladığını ve faaliyet gösterdiği işin ya-
sa gereği 5 yıl süreyle vergiden müstesna olduğunu ileri sürdüğü, be-
lirtilen yasa hükmü ve tebliğ uyarınca istisna belgesi tesise verile-
ceğine göre, davacının ... tarihinden itibaren işletmeye başladığı te-
sis eğer yeni bir tesis ise Gelir Vergisi Kanununun mükerrer 20 nci
maddesindeki presödür takip edilerek istisna belgesi alınması gerekti-
ği, eğer istisnadan yararlanmayacak ise, beyannamesinde matraha iliş-
kin bilgiler gösterilmediğinden defter kayıtlarından saptanan tutar ü-
zerinden vergilendirilmesinin yerinde olacağı, bu hususlar araştırıla-
rak ve dosyada mevcut Maliye Bakanlığı Gelirler Genel Müdürlüğünün ...
günlü ve ... sayılı yazısı da gözönüne alınarak yeniden bir karar ve-
rilmesi gerekirken, resen tarh nedeni bulunmadığı gerekçesiyle tarhi-
yatın kaldırılması yolunda verilen kararda isabet görülmediği gerekçe-
siyle ısrar kararını bozmuştur.
Yükümlü, olayda resen tarh nedeni bulunmadığını ileri sürerek
kararın düzeltilmesini istemiştir.
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 54 üncü maddesinde,
Danıştay tarafından verilen yargısal kararlar hakkında, bu maddede ya-
zılı sebeplerle kararın düzeltilmesinin istenebileceği belirtildiğin-
den ve dilekçe sahibinin ileri sürdüğü sebeplerin bunlardan hiçbirine
uymadığı anlaşıldığından, yerinde olmayan istemin reddine karar veril-
di.
(YÖ/ES)
(DAN-DER; SAYI:103)