|
BİNA VE ARSALARA AİT 1986 YILI EMLAK VERGİLERİ BEYANNAMELERİNİN YASAL
SÜREDEN SONRA VERİLMESİ NEDENİYLE BİNA VE ARSA VERGİLERİNE BAĞLI OLA-
RAK KESİLEN AĞIR KUSUR VE KUSUR CEZALARININ, VERGİ NEV'İ VE TUTARLARI
GÖSTERİLMEDEN TEK İHBARNAMEDE TOPLANARAK TEBLİĞİNDE İSABET GÖRÜLMEDİĞİ HK.
Yükümlü şirketin sahip olduğu bina ve arsalara ait 1990 genel beyan dö
nemine ilişkin emlak vergisi beyannamelerinin yasal süreden sonra ve-
rilmesi nedeniyle 1990/1992 yılları bina ve arsa verilerine bağlı ola-
rak kesilen ağır kusur cezasının; 2982 sayılı kanun gereği emlak vergi
lerinden muaf olunması nedeniyle tahakkuk eden bir vergi borcu bulunma
dığından vergi ziyaından söz edilemeyeceği iddiasıyla kaldırılması is-
temiyle açılan davayı; 1319 sayılı Emlak Vergisi Kanununun 10. ve 20.
maddeleri ile 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 34. ve 377.maddeleri hü-
kümlerin birlikte incelenmesinden, bina ve arazi vergileri ayrı ayrı
tahakkuk veya ihbarname esasına tabi olduklarından bunlara ilişkin ver
gi ziyaı cezalarının da ayrı ayrı kesilmesi gerektiğinin ortaya çıktı-
ğı, olayda, zamanında tahakkuk ettirilmeyen yıllık bina ve arsa vergi-
si toplamı üzerinden ağır kusur cezası uygulandığı ve bu cezalar, ver-
gi nev'i ve tutarları belirtilmeden tek ihbarname ile kesilip mükelle-
fe bildirildiğinden açıklanan yasal hükümler karşısında, cezaların tek
ihbarnamede toplanarak tebliğ edilmesinde isabet görülmediği gerekçe-
siyle kabul ederek kesilen cezanın kaldırılmasına karar veren Vergi
Mahkemesi kararının bozulması istenilmektedir.
Temyiz edilen Erzurum Vergi Mahkemesinin 7.12.1992 gün ve 1992/318 sa-
yılı kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49.maddesi
nin 1.fıkrasında sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisinin bulunmadığı
anlaşıldığından temyiz isteminin reddine, anılan mahkeme kararının
onanmasına karar verildi.
BŞ/ES
|