|
ORMAN KÖYÜ KALKINDIRMA KOOPERATİFİNİN ORMAN KANUNUNUN 34.MADDESİ GERE-
ĞİNCE KURDUĞU KERESTE İMALATHANESİNDE İŞLEDİĞİ TOMRUKLARIN MÜNHASIRAN
3.KİŞİLERE SATILMASI HALİNİN, KOOPERATİFİN AMACININ GERÇEKLEŞMESİ BA-
KIMINDAN ZORUNLU BİR İŞLEM OLMADIĞI, BU İŞLEM ORTAKLIK DIŞI İŞLEM OLA-
RAK NİTELENDİRİLEMEYECEĞİNDEN, YÜKÜMLÜ KOOPERATİFİN 5422 SAYILI KANU-
NUN 7.MADDESİNİN 16.BENDİNDE ÖNGÖRÜLEN MUAFİYET HÜKÜMLERİNDEN YARARLA-
NACAĞI HK.
Yükümlü şirketin 1988 yılına ait hasaplarının incelenmesi sonucunda
Kasım/1988 dönemi için tarh edilen Katma Değer Vergisi Dahili Tevkifat
ve bunlara bağlı olarak kesilen kaçakçılık cezalarının terkini iste-
miyle açılan davayı; 5422 sayılı Kurumlar Vergisi Kanununun 7.maddesi-
nin 2362 sayılı Kanunla değişik 16.bendinde, esas mukavelelerinde ser-
maya üzerinden kazanç dağıtılmaması, idare meclisi başkan ve üyelerin-
ce kazanç üzerinden hisse verilmemesi, ihtiyat akçelerinin ortaklara
dağıtılmaması ve münhasıran ortaklar ile iş görülmesine dair hükümler
bulunması şartı ile kooperatiflerin muafiyetten faydalanacağı esas mu-
kavelelerde yukarıdaki şartlar mevcut olmakla beraber fiilen bu kayıt
ve şartlara uymayan kooperatiflerin muafiyetten faydalanamayacağının
belirtildiği, 1163 sayılı kooperatifler Kanununun 93.maddesinin 4.fık-
rasında, kooperatiflerin Birlikleri ve Kooperatif Merkez Birliklerinin
faalilete geçen üst kuruluşlara girmedikleri takdirde, Kurumlar Vergi-
si Kanununun 7.maddesinin 16.numaralı bendinde yazılı kurumlar vergisi
muaflığından yararlanamayacağının hükme bağlandığı, 6831 sayılı Orman
Kanununun 3373 sayılı Kanunla değişik 34.maddesinin 3.fıkrasında, hane
adedinin en az yüzde ellibiri tarafından kurulan orman köylerini kal-
kındırma kooperetiflerinden, Tarım Orman ve Köyişleri Bakanlığınca uy-
gunluğu onaylanmış kendilerine ait veya en az yüzde ellibir (% 51) pa-
yına sahip oldukları sanayi kuruluşları bulunanların birim fiyat usulü
ile kesip satış istif yerlerine taşıdıkları kerestelik, soymalık, kap-
lamalık tomrukların ve sanayi odunlarının ayrı ayrı yüzde yirmibeşine
kadarını istedikleri takdirde bu sanayi kuruluşlarında işlenmesi şar-
tıyla satış istif yerlerinde maliyet bedeli ile satılacağı, ancak hak-
kını mal olarak almak istemiyenlere uygun sanayi tesisine sahip olma-
yan kooperatiflerin birim fiat usulü ile kesip satış istif yerlerine
taşıdıkları kerestelik, soymalık kesme kaplamalık tomruk ve sanayi
odunlarının ayrı ayrı yüzde yirmibeşine kadarı için, ilgili orman iş-
letmesince yılı içinde istihsal edilen emvalden, aynı yıl içinde açık
artırmalı olarak satılan miktarın genel satış ortalaması ile maliyet
bedeli genel ortalaması arasındaki fark bilançosunun çıkarılmasını mü-
teakip nakden ödeneceğinin öngörüldüğü, olayda yükümlü kooperatifin
faaliyette bulunduğu alanda bir üst kuruluşun bulunmadığı, kooperati-
fin ana sözleşmesinin incelenmesinden ise, kooperatifin 5422 sayılı
Kurumlar Vergisi Kanununun 7.maddesinin 16.bendindeki şartları içerdi-
ği, yükümlü kooperatifin sözü edilen Orman Kanununun 34.maddesi gere-
ğince kurduğu kereste imalathanesinde işlenen tomrukların satılması
halinin, kooperatifin amacının gerçekleşmesi bakımından zorunlu bir
işlem niteliğinde olduğu, bu satışın münhasıran üçüncü şahıslara ya-
pılmış bulunmasının bu işlemin ortaklık dışı işlem olarak nitelendi-
rilmesi için yeterli olmadığı ve ortaklık dışı işlem olarak kabul edi-
lerek vergilendirilmesinin yerinde bulunmadığı, inceleme elemanınca
yükümlü kooperatifin aldığı tomruk cinslerine, Orman İşletmeleri Mü-
dürlüğünden alınan randıman oranları dikkate alınarak yapılan hesapla-
mada ihtilaflı dönemde 49.074.249.-lira tutarında kerestelik yakımlık
odunun faturasız satıldığı, bu hasılat üzerinden hesaplanan katma de-
ğer vergisinin tahsil edilerek beyan edilmediğinden bahisle cezalı
tarhiyat yapıldığı, inceleme elemanınca orman işletmesinden alınan
randıman oranlarının gerçeği yansıtmadığı, 22 Aralık 1989 tarihli Res-
mi Gazete'de yayımlanan Tarım Orman ve Köyişleri Bakanlığının A.P.K.K.
89/1 nolu tebliğinde yer alan kayıp ve randıman oranları dikkate alın-
dığında ortada beyan dışı bırakılmış bir satış hasılatının bulunmadığı
gerekçesi ile kabul ederek cezalı tarhiyatı terkin eden Balıkesir Ver-
gi Mahkemesinin 20.7.1992 gün ve 1992/424 sayılı kararının bozulması
istenmektedir.
Temyiz edilen Vergi Mahkemesi kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama
Usulü Kanununun 49.maddesinin 1.fıkrasında sayılan bozma nedenlerinden
hiçbirisinin bulunmadığı anlaşıldığından temyiz isteminin reddine ka-
rar verildi.
(DAN-DER; SAYI:89)
ŞT/ES
|