|
DAVACI KURUMUN 1986 YILI KARINDAN 1987 YILINDA ÖDENMİŞ BULUNAN TEMETTÜ
İKRAMİYESİNİN 1986 YILI KURUM KAZANCINDAN GİDER OLARAK İNDİRİLEBİLECE-
Ğİ HK.
Uyuşmazlık; davacı kurumun 1986 dönem hesaplarının incelenmesi sonucu,
1987 yılında dağıtılan temettü ikramiyesinin 1986 dönem kazancından in
dirilemiyeceği nedeniyle saptanan matrah farkı üzerinden salınan kurum
lar vergisi ile kesilen kusur cezasına karşı açılan davayı; reddeden
Vergi Mahkemesi kararının, bozulması isteminden ibarettir.
5442 sayılı Kurumlar Vergisi Kanununun 13.maddesinin atıfta bulunduğu
193 sayılı Gelir Vergisi Kanununun 40/1.maddesi uyarınca ticari kazan-
cın elde edilmesi ve idamesi için yapılan genel giderlerin Kurumlar
Vergisi matrahının tesbitinde masraf olarak indirilmesi mümkün bulun-
maktadır.
Olayda, davacı şirketin 1986 yılı bilançosunda görünen 40.774.283.77
TL.karından 3.631.000 liranın personele ikramiye olarak ödenmesine 31.
3.1987 tarihinde karar verildiği ve bu karara istinaden ödenecek ikra-
miye tutarının yevmiye defterinin 43 sayfasının 58.sırasında "ödenecek
İşçi İstihkakları" hesabına alacak kaydedildiği ve Mayıs, Ağustos ayın
da olmak üzere iki taksitte ödendiği anlaşılmaktadır.
Olayın özelliği nedeniyle, dönem hesaplarının kapanmasından ve kesin
olarak kar/zararın belirlenmesinden sonra genel kurul veya ortaklar ka
rarı ile temettü ikramiyesi ödenmesine karar verilebileceğinden; bu
tür ödemelerin ilgili dönem kayıtlarında yer alması olanaksızıdır.
Ancak; söz konusu ikramiyelerin Kurumlar Vergisi beyannamesinin verile
ceği sürenin sonuna kadar şirket organınca dağıtım kararı alınmış olma
sı halinde yukarıda açıklanan Gelir Vergisi Kanununun 40/1.maddesi hük
mü uyarınca ilgili dönem Kurumlar Vergisi matrahının tesbitinde masraf
olarak indirilmesinin kabulü gerekmektedir.
Bu bakımdan, davacı kurumca 1986 yılı karından personele temettü ikra-
miyesi ödenmesine 31.3.1987 tarihinde karar verilmiş olduğuna ve gider
olarak kabul edilen bu ödeme 1986 yılı Kurumlar Vergisi beyannamesinin
verileceği 30 Nisan 1987 tarihinden önce temettü ikramiyesi adı altın-
da miktarıda belirlenmek suretiyle 1986 yılına ilişkin bir gider ola-
rak kesinlik kazandığına göre; 1986 yılı kurum kazancının tesbitinde
gider olarak indirilmesinde kanuna aykırılık bulunmadığı cihetle; Ver-
gi Mahkemesince davanın reddine karar verilmesinde yasal isabet görül-
memiştir.
Açıklanan nedenlerle temyiz isteminin kabulüne, Vergi Mahkemesi kararı
nın bozulmasına, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49.madde-
sinin 2.fıkrası uyarınca, kusur cezalı tarhiyatın iptaline karar
verildi.
(DAN-DER; SAYI:76-77)
BŞ/YÖ
|