|
HERHANGİ BİR İŞ ORGANİZASYONU BULUNMAYAN, DEFTER VE BELGELERİNİ İNCELEMEYE İBRAZ ETMEYEN, ESASEN DEFTERLERİNDE KAYIT OLMADIĞI YETKİLİSİNİN İFADESİYLE SABİT BULUNAN, KATMA DEĞER VERGİLERİ DEVREDEN ŞİRKETÇE DÜZENLENEN FATURALARIN GERÇEK BİR HİZMET İFASINA DAYALI OLMADIĞI, BELLİ BİR BEDEL KARŞILIĞI MAHİYETLERİ İTİBARIYLA GERÇEK DIŞI OLARAK DÜZENLEDİKLERİNİN AÇIK OLDUĞU HK.
Kararın Düzeltilmesini İsteyen : ... Vergi Dairesi Müdürlüğü
Karşı Taraf : ... Dershanesi Özel Eğitim Hizmetleri ve Araçları
Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi
İstemin Özeti : Muhteviyatı itibarıyla gerçek dışı belgelerle haksız katma değer vergisi indiriminden yararlanmak suretiyle vergi zıyaına neden olduğundan bahisle, inceleme raporuna dayanılarak, Mayıs/1996 dönemi için, davalı Şirket adına re'sen salınan katma değer vergisi ile kesilen ağır kusur cezasına ilişkin işlemi iptal eden ... Vergi Mahkemesinin ... gün ve ... sayılı kararını onayan Danıştay Yedinci Dairesinin 17.4.2002 gün ve E:2000/9740; K:2002/1592 sayılı kararının; vergi inceleme raporu uyarınca tesis edilen işlemde hukuka aykırılık bulunmadığı ileri sürülerek düzeltilmesi istenilmektedir.
Savunmanın Özeti: Savunma verilmemiştir.
Tetkik Hakimi Bülent Seyitdanlıoğlu'nun Düşüncesi: Kararın düzeltilmesi isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.
Danıştay Savcısı Bilgin Arısan'ın Düşüncesi : Kararın düzeltilmesi dilekçesinde ileri sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 54'üncü maddesinde yazılı nedenlerden hiçbirisine uymadığından, istemin reddi gerekeceği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Yedinci Dairesince işin gereği görüşüldü:
Kararın düzeltilmesi dilekçesinde ileri sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 54'üncü maddesinin (c) fıkrasına göre uygun görüldüğünden, Dairemizce verilen 17.4.2002 gün ve E:2000/9740; K:2002/1592 sayılı karar ortadan kaldırıldıktan sonra işin gereği görüşüldü:
Temyiz başvurusu; muhteviyatı itibarıyla gerçek dışı belgelerle haksız katma değer vergisi indiriminden yararlanmak suretiyle vergi zıyaına neden olduğundan bahisle inceleme raporuna dayanılarak katma değer vergisi salınmasına ve ağır kusur cezası kesilmesine ilişkin işlemi iptal eden mahkeme kararının bozulması istemine ilişkindir.
213 sayılı Vergi Usul Kanununun 3'üncü maddesinin (B) fıkrasında,vergilendirmede, vergiyi doğuran olay ve bu olaya ilişkin muamelelerin gerçek mahiyetinin esas olduğu; gerçek mahiyetin, yemin hariç her türlü delille ispatlanabileceği; vergiyi doğuran olayla ilgisi tabii ve açık bulunmayan tanık ifadesinin, ispatlama vasıtası olarak kullanılamayacağı; iktisadi, ticari ve teknik icaplara uymayan veya olayın özelliğine göre normal ve mutad olmayan bir durumun iddia olunması halinde, ispat külfetinin bunu iddia edene ait olduğu düzenlemesi yer almıştır.
Bu düzenlemeye göre; belgelerin ve defter kayıtlarının vergi kanunlarında ve bu kanunların vermiş olduğu yetkiye dayanılarak yürürlüğe konulan idari düzenlemelerde öngörülen biçimsel kurallara uygun bulunması ve belgelerin temsil ettiği vergiyi doğuran olayla ilgili diğer biçimsel işlemlerin noksansız yerine getirilmiş olması; örneğin, mükellefiyet tesisi, belge bastırma izni alınması, sevk irsaliyesi düzenlenmesi, çek verilmesi, borsa tescili gibi işlemlerin yapılması, düzenlenen belgelerin ve bu belgelere dayanılarak gerçekleştirilen defter kayıtlarının vergilendirme muamelelerine esas alınması için yeterli değildir. Ayrıca; söz konusu biçimsel işlemlerin, vergiyi doğuran olayın gerçek mahiyeti ile uyumlu olması da gereklidir.
Vergilendirmeye esas alınan belge ve kayıtların gerçek mahiyetle uyumlu olduğunun söylenebilmesi ise; biçimselliklerinin ötesine geçilerek, belgeyi düzenleyenin iştigal konusu, satmış göründüğü emtia veya yapmış olduğu hizmet bakımından organizasyonu, ekipmanı, işin gerektirdiği sayıda işçinin olup olmadığı, emtia alımlarının gerçekliği, alım-satım için zorunlu veya bu işlemlerin doğal sonucu olan diğer işlemlerin gerçekleştirilme biçimi, ekonomik durumu ile vergilendirme döneminde yapmış göründüğü işin hacmi arasındaki ilişki, kredi kullanıp kullanmadığı, vergi ödevlerinin yerine getirilmesindeki özen gibi unsurlardan hareketle yapılacak inceleme sonuçlarının, ortada gerçek bir mal teslimi veya hizmet ifası olduğunu göstermesine bağlıdır.
Olayda, davacı Şirkete bakım, temizlik, cila, onarım, boya ve badana karşılığı fatura düzenleyip veren ... İnşaat Montaj Sanayi ve Limited Şirketinin herhangi bir iş organizasyonu bulunmadığından, davacı Şirkete ait çok sayıda dersaneye yapmış göründüğü benzeri işleri gerçekleştirmiş olması olanaksız bulunduğu gibi, bu işlem için gerekli tahsilat ve gider ödemelerinin, banka aracılığına başvurulmadan gerçekleştirilmiş olmasının da normal ve mutad olanla uyuşmadığı; öte yandan, defter ve belgelerini incelemeye ibraz etmeyen; esasen, defterlerinde kayıt olmadığı yetkilisinin ifadesiyle sabit bulunan; yapmış olduğu yüksek ciro ve iş yoğunluğuna karşın zarar etmiş görünen ve katma değer vergileri devreden adı geçen şirketin herhangi bir belgeye dayalı olmayan, dershanelere yapmış göründüğü işlerin başkalarına yaptırıldığı iddiasının da inandırıcı olmadığı; ayrıca, Şirket yetkilisinin iş yaptırdıkları işletmeden alamadıkları faturaları %50 oranında fazla tutarlarla başkalarından aldıkları yolundaki ifadesi ile Şirketin zarar beyanı ve katma değer vergisi devrinin birbiriyle uyuşduğu; başka anlatımla, iş yapmadan fatura düzenleyip veren bu şirketin hesaplarını dengelemek ve hizmet yapmadan vermiş olduğu faturalar dolayısıyla vergi yükü çıkmasını önlemek amacıyla gerçek dışı fatura kullanma yoluna gittiği dosyadaki bilgi ve belgelerden anlaşılmış olup; bu tespitler, anılan fatura tutarları karşılığında gerçek bir hizmet ifasının olmadığını, belli bir bedel karşılığı mahiyetleri itibarıyla gerçek dışı olarak düzenlediklerini açıkça ortaya koyduğundan; davacı hakkında indirimlerinden hareketle yapılan dava konusu tarhiyatta ve kesilen vergi cezasında kanuna aykırılık görülmemiştir.
Açıklanan nedenle, temyiz isteminin kabulüne, mahkeme kararının bozulmasına, bozma kararı üzerine yeniden verilecek kararla birlikte yargılama giderleri de hüküm altına alınacağından, bu hususta ayrıca hüküm tesisine gerek bulunmadığına, 22.9.2003 gününde oybirliği ile karar verildi.
BŞ/ÖEK
|