|
FAKİR ÖĞRENCİLERE YARDIM AMACI İLE KURULAN DERNEĞE YILDA BİR KEZ BAĞIŞ
LANAN KURBAN DERİLERİNİN PARAYA ÇEVRİLMESİNDEN ELDE EDİLEN KAZANÇ TİCA
Rİ KAZANÇ OLARAK KABUL EDİLEMEYECEĞİNDEN KDV BEYANNAMESİ VERİLMESİNİN
GEREKMEYECEĞİ HK.
Yükümlü Derneğin Kurban Bayramında toplayıp sattığı derilerden gelir
elde ettiği halde Katma Değer Vergisi beyannamesini vermemesi nedeniy-
le inceleme raporuna istinaden belirlenen matrah farkı üzerinden
re'sen tarh olunan geçici vergi, Katma Değer Vergisi ile kesilen kaçak
çılık ve usulsüzlük cezalarına karşı açılan davayı; 5422 sayılı Kurum-
lar Vergisi Kanununun 1.maddesinin (D) fıkrasında, dernek ve vakıflara
ait iktisadi işletmelerin kurumlar vergisine tabi olduğunun hükme bağ-
landığı, anılan Kanunda tanımı yapılmayan iktisadi işletmelerin ise
Türk Ticaret Kanununun 3.ve 11.maddelerinde adı geçen ticari işletme
ile eş anlamlı olduğunun belirtildiği, Kanunun 11.maddesine göre, tica
rethane veya fabrika ile ticari şekilde işletilen diğer müesseselerin
ticari işletme sayıldığı, Ticaret Sicili Nizamnamesine göre de, ticari
işletmede gelir sağlanmasının hedef alınması, devamlı olması ve esnaf
faaliyetinin sınırlarını aşan çalışma düzeni kurulması gibi üç unsurun
varlığının şart olduğu, derneğin amacının ise, öğrencilere yardım ga-
yesi ile kurulduğu, yılda sadece bir kez kendilerine bağışlanan kurban
derilerinin paraya çevrilmesinden elde edilen kazancın ticari kazanç
olarak kabulüne olanak bulunmadığı gibi derneğin bu faaliyetinin de ik
tisadi işletme olarak kabulüne olanak bulunmadığı gerekçesiyle kabul
ederek tarhiyatı terkin eden Vergi Mahkemesi kararının; Derneğin kur-
ban derilerini paraya çevirerek muaflık şartlarını ihlal ettiği, elde
ettiği kazançtan dolayı Katma Değer Vergisi beyannamesinin verilmesi
gerektiği, bu nedenle inceleme raporuna istinaden belirlenen matrah
farkı üzerinden yapılan tarhiyatın yerinde olduğu ileri sürülürek bo-
zulması istemidir.
Temyiz edilen Samsun Vergi Mahkemesinin 10.3.1992 gün ve 1992/164 sayı
lı kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49.maddesi-
nin 1.fıkrasında sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisinin bulunmadığı
anlaşıldığından temyiz isteminin reddine, anılan mahkeme kararının
onanmasına karar verildi.
ŞT/ES
|