|
6183 SAYILI KANUNUN MÜKERRER 35 İNCİ MADDESİNİN VERGİ USUL KANUNU KAPSAMINDA OLMAYAN KAMU ALACAĞININ TAHSİL AMACIYLA DÜZENLENDİĞİ VERGİ VE BUNA BAĞLI ALACAKLARDA BU KANUN HÜKMÜNÜN UYGULANMA OLANAĞI BULUNMADIĞI HK.
Kararın Düzeltilmesini İsteyen : ... Vergi Dairesi Müdürlüğü
Karşı Taraf : ...
Vekili : Av. ...
İstemin Özeti : Yönetim kurulu üyesi oldukları anonim şirketin 1991 ve 1992 yıllarının çeşitli dönemlerine ilişkin katma değer vergisi borçlarının tahsili amacıyla 6183 sayılı Yasanın mükerrer 35 inci maddesi uyarınca davacılar adına ödeme emri düzenlenmiştir.
Ödeme emrine karşı açılan davayı inceleyen ...Vergi Mahkemesi ... günlü ve ... sayılı kararıyla ödeme emrini iptal etmiştir.
Vergi idaresinin temyiz istemini inceleyen Danıştay Onbirinci Dairesi 17.2.2000 günlü ve E:1998/4664,K:2000/631 sayılı kararıyla; 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun mükerrer 35 inci maddesiyle, 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 10 uncu maddesinin birlikte incelenmesinden, vergi ve buna bağlı cezaların tahsili yönünden her iki yasal düzenleme uyarınca da kanuni temsilcilerin takip edilebileceği, ancak kanunların zaman bakımından uygulanmasında temel ilkenin,kanunların geriye yürümemesi, diğer bir ifadeyle yürürlüğe girdiği tarihten sonra meydana gelen olaylara uygulanması olduğu, bu itibarla 6183 sayılı Kanunun mükerrer 35 inci maddesinin yürürlük tarihi itibariyla ödeme emri içeriği vergi borçlarının ilişkin olduğu 1991 ve 1992 yılının muhtelif dönemleri için uygulanmasına olanak bulunmadığı, durum böyle olunca ödeme emrinin, davacılar adına kanuni temsilci sıfatıyla ve 213 sayılı yasanın 10 uncu maddesine göre düzenlendiğinin kabulü gerektiği, bu durumda, mahkemece davacıların uyuşmazlık konusu vergi alacağının ilişkin olduğu dönemlerde kanuni temsilci konumunda bulunmadıkları yolundaki iddialarının araştırılarak belgelendirilmesi, temsil yetkilerinin bulunduğunun anlaşılması halinde ise alacağın şirket tüzel kişiliğinden tahsil imkanının bulunup bulunmadığının irdelenerek sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken yazılı gerekçeyle verilen kararda isabet bulunmadığı gerekçesiyle kararı bozmuştur.
Bozma kararına uymayan ...Vergi Mahkemesi, ... günlü ve ... sayılı kararıyla; 6183 sayılı Yasaya, 4108 sayılı Yasayla eklenen mükerrer 35 inci maddenin gerekçesinden, Vergi Usul Kanunu kapsamına giren vergi ve buna bağlı alacakların ödenmesinden bu Kanunun 10 uncu maddesi uyarınca sorumlu olan kanuni temsilcilerin, diğer amme alacaklarının ödenmesinden de bu esaslara göre sorumlu olmalarının amaçlandığının anlaşıldığı, 6183 sayılı Yasayla, 1 inci maddesinde sayılan vergiler dahil tüm amme alacaklarının tahsil usulü düzenlendiğinden, mükerrer 35 inci madde vergi ve buna bağlı alacaklar için uygulanabilir görünse de, Vergi Usul Kanununun 10 uncu maddesinin özel nitelikli bir tahsil hükmü olan ikinci fıkrası zımnen veya açık olarak ilga edilmediği için vergi ve buna bağlı alacaklarda 6183 sayılı Yasanın mükerrer 35 inci maddesinin uygulanma olanağının bulunmadığı, nitekim Yasanın gerekçesinde de Vergi Usul Kanununun 10 uncu maddesine atıfta bulunularak, 35 inci maddenin diğer amme alacakları için getirildiği belirtilerek paralel bir düzenlemeyle bu ayrıma gidildiği, bu durumda vergi ve buna bağlı alacaklarda kanuni temsilcilerin takibi için 213 sayılı Yasanın 10 uncu maddesinin uygulanacağı, 6183 sayılı Yasanın mükerrer 35 inci maddesinin ancak diğer amme alacakları için uygulanabileceği gerekçesiyle kararında direnmiştir.
Danıştay Vergi Dava Daireleri Genel Kurulu 26.1.2001 günlü ve E:2000/262, K:2001/32 sayılı kararıyla ısrar kararını aynı hukuksal nedenler ve gerekçeyle uygun bularak vergi dairesi müdürlüğünün temyiz istemini reddetmiştir.
Savunmanın Özeti : Savunma verilmemiştir.
Danıştay Tetkik Hakimi Gülsen BİŞKİN'in Düşüncesi : Kararın düzeltilmesi isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.
Danıştay Savcısı Cavit ZEYBEK'in Düşüncesi : Karar düzeltilmesi dilekçesinde ileri sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 54.maddesinde yazılı nedenlerden hiçbirisine uymadığından istemin reddi gerekeceği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Vergi Dava Daireleri Genel Kurulunca, dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 54 üncü maddesinde, Danıştay dava daireleri ve İdari veya Vergi Dava Daireleri Genel Kurullarının temyiz üzerine verdikleri kararlar hakkında, bu maddede yazılı sebeplerle kararın düzeltilmesinin istenebileceği belirtildiğinden ve dilekçe sahibinin ileri sürdüğü sebeplerin bunlardan hiçbirine uymadığı anlaşıldığından, yerinde olmayan istemin reddine, 26.10.2001 gününde oyçokluğu ile karar verildi.
X - K A R Ş I O Y
Düzeltilmesi istenilen kararın "Karşı Oy" yazısında yer alan hukuksal nedenlerle istemin kabulü, kararın
kaldırılması ve ısrar kararına karşı vergi dairesi müdürlüğü tarafından yapılan temyiz başvurusunun kabulü ile kararın bozulması gerektiği görüşünde olduğumuzdan karara katılmıyoruz.
YÖ/ŞGK
|