|
213 SAYILI VERGİ USUL KANUNU'NUN 11 NCİ MADDESİ HÜKMÜNE GÖRE ASIL MÜKELLEFTEN TAHSİL EDİLEMEYEN AMME ALACAĞININ MÜTESELSİL SORUMLULUK KAPSAMINDA İHBARNAME USULÜNE GÖRE DAVACI BORSADAN İSTENMESİ GEREKECEĞİ HK.
Temyiz Eden : ...Vergi Dairesi Müdürlüğü
Karşı Taraf : ...Ticaret Borsası Başkanlığı
İstemin Özeti : Tarım ürünleri pazarlama faaliyeti ile uğraşan ve ... Ticaret Borsasında borsa tescilli satış yapan ...'in 1997 yılına ilişkin vergi borçlarını süresinde ödememesi üzerine 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 11 inci maddesi uyarınca müteselsil sorumlu sıfatıyla davacı adına ödeme emirleri düzenlenip tebliğ edilmiştir. ... Vergi Mahkemesi ... günlü ve ... sayılı kararıyla, 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 11 inci maddesinde belirtilen müteselsil sorumluluğa dayanılarak ziyaa uğratılan vergi ile buna bağlı ceza ve gecikme faizinin ödeme emri ile ticaret borsasından istenilmesi için, öncelikle zirai ürünlerin müstahsilden alındığının, vergi tevkifatı yapılmadığının veya tevkif edilen verginin ödenmediğinin, alım satıma taraf olan tüccarların bulunmadığının yada bulunmakla birlikte borç ödeyecek mali güçlerinin olmadığınının inceleme ile tesbit edilmesi, sonrasında da borsa adına tahakkuk ettirilen vergi ve cezaların süresinde ödenmemesi gerektiği, olayda ise asıl mükelleften tahsil edilmeyen amme alacağının müteselsil sorumluluk kapsamında ihbarname usulüne göre davacı borsadan istenmeksizin ödeme emirlerinin düzenlendiği anlaşıldığından kesinleşmiş ve vadesinde ödenmeyen bir borcu olmayan davacı adına düzenlenen ödeme emirlerinde isabet görülmediği gerekçesiyle ödeme emrinin iptaline karar vermiştir. Davalı İdare düzenlenen ödeme emirlerinin usul ve yasaya uygun olduğunu ileri sürerek kararın bozulmasını istemektedir.
Savunmanın Özeti : Temyiz isteminin reddi gerektiği yolundadır.
Tetkik Hakimi Abdurrahman Gençbay'ın Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, temyize konu mahkeme kararının bozulmasını sağlayacak nitelikte bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.
Danıştay Savcısı A. Kemal Terlemezoğlu'nun Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49 uncu maddesinin 1 inci fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp vergi mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında, anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir.
Açıklanan nedenle temyiz isteminin reddi ile vergi mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Dördüncü Dairesince gereği görüşüldü
Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, bozulması istenilen kararın dayandığı gerekçeler karşısında, yerinde ve kararın bozulmasını sağlayacak durumda görülmemiştir.
Bu nedenle temyiz isteminin reddine 23.10.2002 gününde oybirliğiyle karar verildi.
BŞ/ŞGK
|