|
ŞİRKET ORTAKLARINA KARŞILIKSIZ OLARAK VERİLEN BÜYÜK MİKTARLARDAKİ
ÖDÜNÇ PARALARIN BÜYÜK BİR KISMININ UZUN BİR SÜRE ORTAKLARIN ZİMMETİNDE
KALMASI DURUMUNDA ŞİRKETİN ÖRTÜLÜ KAZANÇ DAĞITIMI YAPTIĞININ KABUL
EDİLMESİ GEREKTİĞİ HK.
Emlak yatırımcılığı işiyle uğraşan davacı şirketin 1994 takvim yılı
işlemlerinin örtülü kazanç dağıtımı yönünden incelenmesi sonucu düzen-
lenen vergi inceleme raporuna dayanılarak adına re'sen salınan kurum-
lar vergisi ve fon payı ile bu vergi ve fon payına bağlı olarak kesi-
len kaçakçılık cezalarına karşı açılan davayı; 5422 sayılı Kurumlar
Vergisi Kanununun 15/3.maddesine göre, örtülü kazanç dağıtımından söz
edilebilmesi için öncelikle örtülü kazanç olduğu ileri sürülen tutar-
ların gider unsuru olarak indirime konu yapılmış olması gerektiği,
olayda ise, yükümlü şirketin ilgili dönemde yüksek miktarda kredi kul-
lanmak suretiyle kredi faizlerini gider olarak kayıtlarına yansıtması-
nın, ve ortaklara borç vermesinin söz konusu olmadığı, öte yandan ih-
tilaflı yılda şirket ortaklarına kar dağıtımı yapıldığı yolunda bir
tespit bulunmaması ve kayıtlarda ortak borcu olarak gözüken tutarların
da iade edilmemesi gözönüne alındığında, yükümlü şirketin bu tutarları
ortaklara fiilen kar olarak dağıttığı ve bunun şirket kazancını azal-
tıcı bir unsur olmadığı sonucuna ulaşıldığından, davacı şirket adına
yapılan cezalı tarhiyatta yasal isabet bulunmadığı gerekçesiyle kabul
ederek cezalı tarhiyatı kaldıran Bursa Vergi Mahkemesinin 15.4.1997
gün ve 1997/464 sayılı kararının; vergi inceleme raporuna dayanılarak
davacı şirket adına yapılan cezalı tarhiyatta kanuna aykırılık bulun-
madığı ileri sürülerek bozulması istemidir.
5422 sayılı Kurumlar Vergisi Kanununun 17.maddesinde, kazancın
tamamen veya kısmen örtülü olarak dağıtılmış sayılacağı haller belir-
tilmiş ve sözü edilen maddenin 3.bendinde, şirketin, kendi ortakları,
ortaklarının ilgili bulunduğu gerçek ve tüzel kişiler, idaresi, mura-
kabesi veya sermayesi bakımlarından vasıtalı vasıtasız olarak bağlı
bulunduğu veya nüfuzu altında bulundurduğu gerçek ve tüzel kişiler ile
olan münasebetlerinde emsaline göre göze çarpacak derecede yüksek veya
düşük faiz ve komisyonlarla ödünç para alması veya vermesi örtülü
kazanç dağıtımı olarak kabul edilmiştir.
Dosyanın incelenmesinden, davacı şirketin ortaklarına büyük
miktarda ödünç para verdiği ve karşılığında faiz tahakkuk ettirilmedi-
ği, bu paraların büyük bir kısmının uyuşmazlığa konu dönem boyunca or-
takların zimmetinde kaldığı ve Ortaklardan Alacaklar Hesabının borç
bakiyesi verdiği anlaşıldığından, davacı şirketin büyük miktardaki pa-
rayı ortaklarına borç olarak vermesi ve faiz almaması nedeniyle örtülü
kazanç dağıtımı yaptığı açık bulunmaktadır.
Bu nedenle davacı şirketin defter kayıtlarında Ortaklardan Ala-
caklar Hesabına kaydedilen para miktarlarının adatlandırılması sonucu
bulunan borçlu adat bakiyesine Türkiye Cumhuriyeti Merkez Bankasının
kısa vadeli avans işlemlerinde uyguladığı ortalama faiz oranının uygu-
lanması sonucu hesaplanan matrah farkı üzerinden yapılan tarhiyatta
yasaya aykırılık bulunmadığından, cezalı tariyatı kaldıran vergi mah-
kemesi kararında hukuka uygunluk görülmemiştir.
Açıklanan nedenlerle temyiz isteminin kabulü ile Bursa Vergi
Mahkemesinin 1997/464 sayılı kararının bozulmasına, karar verildi.
(DAN-DER; SAYI:99) (MT/ES)
|