|
GEÇİCİ KABUL REJİMİNE GÖRE İTHAL EDİLİP BİR BAŞKA FİRMA TARAFINDAN SA-
TIN ALINAN ÜRÜNLERİN İHRACI HALİNDE İSTİSNANIN İHRAÇ ÜRÜNLERİ TUTARI-
NIN % 20 NİN 1/4 ORANINDA UYGULANMASI GEREKECEĞİ HK.
Uyuşmazlık, yükümlü şirketin yaptığı kredili ihracattan doğan alacakla
rına fazla reaskont karşılığı ayrılması ile, ihracatla ilgili olarak
fazladan hesaplanan sanayi ürünü istisnasına ilişkin olarak saptanan
matrah farkları nedeniyle salınan kaçakçılık cezalı vergilerin kusur
cezalı olarak değişiklikle onanmasına dair Vergi Mahkemesi kararının
taraflarca temyiz edilmesinden ibarettir.
Taraflarca, ihracattan doğan alacaklara fazla reeskont karşılığı ayrıl
masına ilişkin matrah kalemine ait vergi aslı ve cezasına karşı ileri
sürülen iddialar mahkeme kararının dayandığı gerekçeler karşısında ye-
rinde ve kararın bozulmasını sağlayacak durumda görülmemiştir.
Sanayi Ürünü İhracat istisnasının fazla hesaplandığı nedeniyle çıkar-
tılan ikinci kalem matrah farkına gelince;
5422 sayılı Kurumlar Vergisi Kanununun 8.maddesinin 1.fıkrasında, bu
maddede yazılı kurum kazaçlarının kurumlar vergisinden müstesna olduğu
belirtildikten sonra 6.bendinde; "sanayi ürünü ihraç eden ve yıllık ih
raç tutarı 250.000 Amerikan Doları veya muadili yabancı para karşılığı
Türk Lirasını aşan imalatçı kurumların bu ihracattan sağladıkları hası
latın %20 si kurum kazancından indirilir.
İhraç edildiğinin tevsiki şartıyla ihracatçılara yapılan satışlar yıl-
lık ihracat tutarının hesabında ihracat sayılır.
İhraç ettiği malı imal etmeyen ihracatçı kurumlarda bu istisnalar 1/4
oranında uygulanır." hükmüne yer verilmiştir.
Anılan bentteki bu düzenlemenin incelenmesinden anlaşıldığı üzere her
türlü ihraç malının ve döviz kazandırıcı faaliyetin bu istisnadan ya-
rarlanması öngörülmemiş, münhasıran sanayi ürünü ihraç edenlerin is-
tisnadan faydalanmalarına olanak tanınmıştır.
Öte yandan söz konusu istisnanın esas itibariyle sanayi ürünü imal
edenlere yönelik olduğu fakat belirli koşulların gerçekleşmesi halinde
ihraç ettiği malı imal etmeyen ihracatçı firmalarında istisnadan yarar
lanabileceklerinin öngörüldüğü anlaşılmakta olup madde belirtilen ima-
latçı kurumdan ise yurt içindeki imalatçı kurumların kastedildiği de
açıkça görülmektedir.
Olayda inceleme elemanınca yükümlü şirketin ihraç ürünleri arasında
Termo-Heat Isim Sanayi Ticaret A.Ş.den alınıp ihraç edilen sanayi ürün
leri de bulunduğunu, bu firmanın söz konusu ürünleri geçici kabul reji
mine göre ithal ettiğini bu rejim uyarınca ithal edilip yurt içerisin-
de az veya çok bir katkı gördükten sonra ihraç edilmesi halinde geçici
ithalat dolayısıyla borçlanılan döviz tutarının, ihracat dolayısıyla
sağlanan döviz hasılatından düşülmesi ile bulunacak net döviz girdisi
için istisnanın hesaplanması gerektiği nedeniyle matrah farkı tespit
edilerek tarhiyat yapılmış ise de, maddenin yukarıda açıklanan hükmün-
de imalatçı ve imalatçı olmayan ayrımı yapılmak suretiyle her iki guru
ba farklı istisna oranları getirilmiştir. Anılan yasada bunun dışında
bir ayrıma yer verilmemiştir.
Bu durumda geçici kabul rejiminde net döviz girdisinin esas alınması
sadece bu rejimden yararlanarak ithal ihraç işlemi yapan imalatçılar
için geçerli olması gerekir. Yükümlü şirket böyle bir rejime tabi olma
dığına ve ihraç ettiği ürünleri imalatçı firmadan satın alma yoluyla
temin ettiğine göre, madde hükmünün 6.bendinin son fıkrası kapsamına
girmekte olup, istisnanın ihraç ürünleri tutarının %20 sine 1/4 oranı-
nın uygulanması suretiyle yapmış olduğu hesaplamada kanuna aykırılık
bulunmadığından aksine verilen mahkeme kararında isabet görülmemiştir.
Açıklanan nedenlerle Vergi Dairesi temyiz isteminin reddine, yükümlü
Şirket temyiz isteminin kısmen kabulü ile Vergi Mahkemesi kararının sa
nayi ürünü ihracat istisnasına ilişkin hüküm fıkrasının bozulmasına,
bu kısma isabet eden vergi ve cezanın terkinine karar verildi.
(DAN-DER; SAYI:80) BŞ/YÖ
|