|
İNCELEMEYE İBRAZ EDİLMEYEN DEFTER VE BELGELERİN İDARİ YARGI YERİNDE
İSPATLAMA VASITASI OLMA VASFINI YİTİRECEĞİ HK.
Serbest muhasebecilik yapan davacının 1990 takvim yılı işlemlerinin in
celenmesi sonucunda tesbit edilen matrah farkı üzerinden adına re'sen
salınan Geçici Gelir Vergisi ile kesilen kaçakçılık, özel usulsüzlük
ve usulsüzlük cezalarına karşı açılan davayı; olayda davacının defter
ve belgelerinin incelenmek üzere ibrazına dair 14.5.1993 gün ve 142
sayılı yazının bizzat davacıya tebliğ edilmesine karşın değişik sebep-
lerle ibraz edilmediğinin sabit bulunduğu, davacı tarafından beyan edi
len hasılatın gerçeğe uygunluğunun araştırılması bakımından mahkemele-
rince davacının defter ve belgeleri üzerinde yaptırılan bilirkişi ince
lemesi sonucu düzenlenen 22.3.1994 ve 13.5.1994 tarihli raporlarda
uyuşmazlık döneminde beyan edilmesi gereken kazancın 12.340.512 lira,
beyan edilenin ise daha yüksek olduğu, bu nedenle takdire konu matrah
farkı doğmadığının belirtildiği, anılan rapora tarafların itirazda bu-
lunmadığı, raporun mahkemelerince de benimsendiği, diğer taraftan,
olayda re'sen takdir nedeni bulunmakla birlikte takdir edilen matrahın
ortalama hasılat ve varsayıma dayalı olması karşısında, dayanaktan yok
sun inceleme raporuna göre yapılan kaçakçılık cezalı tarhiyatta ve var
sayıma dayalı olarak kesilen özel usulsüzlük cezasında hukuka uygunluk
görülmediği, bizzat kendine yapılan tebliğe rağmen defter ve belgeleri
ni incelemeye ibraz etmeyen davacı adına usulsüzlük cezası kesilmesi-
nin 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 352.maddesinin 4.bendi hükmü gere-
ği olduğu gerekçesiyle kısmen kabul ederek salınan vergi ile kesilen
kaçakçılık, özel usulsüzlük cezalarını kaldıran, usulsüzlük cezasını
onayan Diyarbakır Vergi Mahkemesinin 13.6.1994 gün ve 1994/221 sayılı
kararının; inceleme raporuna göre salınan vergi ve kesilen kaçakçılık
ile özel usulsüzlük cezalarında kanuna aykırılık bulunmadığı ileri sü-
rülerek bozulması istemidir.
Dosyanın incelenmesinden; muhasebecilik yapan davacıdan defter ve bel-
gelirinin incelenmek üzere inceleme elemanınca yazıyla ibrazının isten
diği, anılan yazının 17.5.1993 tarihinde bizzat adıgeçene tebliğ edil-
diği anlaşılmaktadır.
Defter ve belgelerini incelemeye ibraz etmediği sabit bulunan davacı-
nın dönem matrahının harici karinelere göre takdiri, 213 sayılı Vergi
Usul Kanununun 30.maddesi hükmü gereğidir. İncelemeye ibraz edilmeyen
defter ve belgelerinin ispatlama vasıtaıs olma vasfını yitirmesi karşı
sında; mahkemece bu belgeleri itibar edilerek anılan belgeler üzerinde
bilirkişi incelemesi yapılması sonucu düzenlenen rapora dayınalarak ka
rar verilmesine hukuka uyarlık görülmemiştir.
Ancak, tarhiyatın dayanağı olan inceleme raporunda matrah farkı orantı
yoluyla varsayıma dayanılarak belirlendiğinden cezalı tarhiyatın terki
nine ilişkin Vergi Mahkemesi kararı sonuç olarak uygun bulunmuştur.
Açıklanan nedenlerle temyiz isteminin reddine, Vergi Mahkemesi kararı-
nın belirtilen gerekçeyle onanmasına karar verildi.
BŞ/ES
|