|
ÇALIŞMA VE SOSYAL GÜVENLİK BAKANLIĞI MÜFETTİŞİNİN VERGİ USUL KANUNUNDA SAYILAN İNCELEMEYE YETKİLİ KİŞİLERDEN OLMAMASI NEDENİYLE İŞ MÜFETTİŞİ RAPORUNA DAYANILARAK YAPILAN TARHİYATIN YERİNDE OLMADIĞI HK.
Temyiz Eden : Çankaya Vergi Dairesi Müdürlüğü ANKARA
Karşı Taraf : ... Özel Eğitim Hizmetleri Turizm İnşaat İç ve Dış
Ticaret Sanayi Limited Şirketi
İstemin Özeti : Süresinde verilen muhtasar beyannamede ödenen işçi ücretleri yönünden eksik beyanda bulunulduğunun Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı İş Müfettişi raporu ile tespiti üzerine davacı şirket adına re'sen takdir edilen matrah üzerinden gelir (stopaj) vergisi salınmış, vergi ziyaı cezası kesilmiştir. Ankara 5. Vergi Mahkemesi 28.11.2002 günlü ve E:2001/525, K:2002/838 sayılı kararıyla; 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 30 uncu maddesinde, re'sen tarh nedenlerinin belirtildiği, 135 inci madde de inceleme esaslarının açıklandığı, olayda Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı İş Müfettişi tarafından düzenlenen rapordaki bilgiler esas alınarak davacı şirket adına re'sen tarhiyat yapılmış ise de, iş müfettişi Kanunda sayılan incelemeye yetkili kişilerden olmadığından bu tesbitlere dayanılarak tarhiyat yapılamayacağı, başkaca bir re'sen takdir nedeni de bulunmadığından yapılan tarhiyatta isabet görülmediği gerekçesiyle vergi ve cezanın kaldırılmasına karar verilmiştir. Davalı İdare, yapılan tarhiyatta yasaya aykırılık bulunmadığını ileri sürerek kararın bozulmasını istemektedir.
Savunmanın Özeti : Savunma verilmemiştir.
Tetkik Hakimi Kumru Örnek Demirtaş'ın Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, temyize konu mahkeme kararının bozulmasını sağlayacak nitelikte bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.
Danıştay Savcısı Cavit Zeybek'in Düşüncesi : İdare ve Vergi Mahkemelerince verilen kararların temyizen incelenerek bozulabilmesi için, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49 uncu maddesinin birinci fıkrasında belirtilen nedenlerin bulunması gerekmektedir.
Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, söz konusu maddede yazılı nedenlerden hiçbirisine uymadığından, istemin reddi ile temyiz edilen mahkeme kararının onanmasının uygun olacağı düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Dördüncü Dairesince gereği görüşüldü:
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49/2 nci maddesinde "Temyiz incelemesi sonunda karardaki maddi yanlışlıkların düzeltilmesi mümkün ise kararın düzeltilerek onanmasına karar verilir. "denilmektedir.
Dava dosyasının incelenmesinden, mahkeme kararında dosyanın esas numarasının yılı 2001 olarak yazılmış ise de, bunun 2002 yılı olduğu açıkça anlaşıldığından maddi yanlışlığın düzeltilmesinden sonra işin esasının incelenmesine geçildi.
Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, bozulması istenilen kararın dayandığı gerekçeler karşısında, yerinde ve kararın bozulmasını sağlayacak durumda görülmemiştir.
Bu nedenle, temyiz isteminin reddine 12.11.2003 gününde oybirliğiyle karar verildi.
BŞ/ÖEK
|