|
MAHSUBU UNUTULAN GEÇİCİ VERGİNİN BAŞKA VERGİ BORÇLARINA MAHSUBU İÇİN
BELLİ BİR SÜRENİN BULUNMADIĞI HK.
1990 takvim yılı kurumlar vergisi beyannamesinde 1991 Ocak ve Şubat ay
larında ödediği geçici vergi sehven mahsup etmeyen davacı kurumun yap-
tığı düzeltme ve şikayet başvurusunun reddine dair Maliye Bakanlığı'
nın yazısı ile tesis edilen işlemin iptali isteminden ibarettir.
1991 Ocak ve Şubat aylarında ödediği geçici vergiyi 1990 takvim yılı
kurumlar vergisi beyannemesinde mahsup etmeyi unutan davacı kurumun
yaptığı düzeltme ve şikayet başvurusunun reddine dair Maliye Bakanlığı
işlemi, davanın konusunu oluşturmaktadır.
2575 sayılı Danıştay Kanunu'nun 24.maddesinin J bendinde, Vergi Usul
Kanunu gereğince şikayet yoluyla vergi düzeltme taleplerinin reddine
ilişkin işlemlere karşı açılacak iptal ve tam yargı davalarının ilk de
rece mahkemesi olarak Danıştay'da görüleceği hükme bağlanmıştır.
213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun "Vergi Hatalarını Düzeltme" başlıklı
bölümünde yer alan 116.maddesinde "vergi hatası, vergiye ilişkin hesap
larda veya vergilendirmede yapılan hatalar yüzünden haksız yere veya
eksik vergi istenmesi veya alınması" olarak tanımlanmış, 117.maddenin
2 numaralı bendinde vergi miktarında hatalar "vergi nispet ve tarifele
rinin yanlış uygulanması, mahsupların yapılmamış veya yanlış yapılmış
olması, birinci bentte yazılı vesikalarda verginin eksik veya fazla he
saplanmış veya gösterilmiş olmasıdır." şeklinde açıklanmıştır.
5422 sayılı Kurumlar Vergisi Kanunu'nun 3505 sayılı Kanunla değişik mü
kerrer 40.maddesiyle kurumlar vergisi mükelleflerinin cari vergilendir
me döneminin kurumlar vergisine mahsup edilmek üzere Gelir Vergisi Ka-
nunu'nun mükerrer 120.maddesinde belirtilen esaslara göre geçici vergi
ödeyecekleri açıklanmış, Gelir Vergisi Kanunu'nun mükerrer 120.madde-
sinde ise, bir önceki takvim yılında tahakkuk eden geçici vergini, yıl
lık beyanname üzerinden hesaplanan gelir vergisinden mahsup edileceği,
mahsup edilemeyen tutarın içinde bulunulan yıla ilişkin olarak ödene-
cek vergiye, artan kısmın diğer vergi borçlarına mahsup edileceği ve
bu mahsuplara rağmen kalan geçici vergi tutarının bulunması halinde bu
tutarın mükellefin o yılın sonuna kadar yazılı olarak talep etmesi ha-
linde kendisine red ve iade edileceği belirtilmiştir.
Yukarıda açıklanan kanun hükümlerinden, çeşitli mahsuplara rağmen ar-
tan geçici verginin bulunması halinde mükellefin yıl sonuna kadar baş-
vurması halinde kendisine red ve iade edileceği, ancak mahsup için bel
li bir sürenin bulunmadığı anlaşılmaktadır.
Olayda, davacı kurum 1991 Ocak ve Şubat aylarında ödediği
1.277.197.004 lira tutarındaki geçici vergiyi 1990 takvim yılı kurum-
lar vergisi beyannamesinde mahsup etmeyi unutmuş, bilahare 28.4.1992
tarihinde söz konusu tutarın ödenmeyen 1990 yılı kurumlar vergisi 3.
taksit borcuna mahsubu için düzeltme talep etmiş, bu talebin reddi üze
rine Maliye Bakanlığına şikayet yoluyla başvurmuştur. Davalı Bakanlık-
ça şikayet başvurusu Gelir Vergisi Kanunu'nun mükerrer 120.maddedeki
sürenin geçmesi sebebiyle reddedilmiştir. Oysa olayda iade için bir
başvuru söz konusu olmayıp, ihtilaf, dönem beyannamesinde mahsubu gere
ken geçici verginin unutularak mahsup edilmemesinden kaynaklanmakta-
dır. Bu husus Vergi Usul Kanunu'nun 117.maddesinin 2 numaları bendi
kapsamında açık bir vergi hatası niteliğinde olduğundan, düzeltme yapı
larak bu tutarın vergi borçlarına mahsubu gerekirken, düzeltme talebi-
nin reddi yolunda tesis edilen işlemde isabet görülmemiştir.
Bu nedenle, Maliye Bakanlığı işleminin iptaline karar verildi.
ŞT/ES
|