|
MUHTASAR BEYANNAMENİN 15 GÜNLÜK EK SÜRE İÇİNDE İLGİLİ VERGİ DAİRESİNE
ULAŞMASI HALİNDE 1.DERECE USULSÜZLÜK CEZASI KESİLECEĞİNDEN İKİ KAT
OLARAK KESİLMESİNDE İSABET BULUNMADIĞI HK.
Uyuşmazlık; muhtasar beyannamesini süresinde vermediği iddiasıyla mü-
kellef şirket adına iki kat olarak kesilen 1.derece usulsüzlük cezası-
na karşı açılan davayı reddeden Vergi Mahkemesi kararının bozulması
isteğinden ibarettir.
213 sayılı Vergi Usul Kanununun 352.maddesinin 1.derece usulsüzlükler-
le ilgili 1 numaralı fıkrasında vergi harcı ve beyannamelerinin süre-
sinde verilmemiş olması birinci derece usulsüzlük olarak sayılmış, ay-
nı maddenin ilk fıkrasında da usulsüzlük fiilinin resen takdiri gerek-
tirmesi halinde bağlı cetvelde yazılı cezaların iki kat olarak kesile-
ceği belirtilmiş, sözü edilen kanunun 30.maddesinin 1.fıkrasında ise;
vergi beyannamesinin kanuni sürenin sonundan başlıyarak 15 gün geçtiği
halde verilmemiş olması hali resen takdir nedeni olarak kabul edilmiş
yine aynı kanunun 342.maddesinde öngörülen 15 günlük ek süre ile ilgi-
li hüküm 3181 sayılı Kanunun 1.maddesiyle 1.4.1985 tarihinden itibaren
yürürlükten kaldırılmış bulunmaktadır.
Dosyanın incelenmesinden de, mükellef şirket tarafından 1986 yılı Ocak
ayına ait gelir (stopaj) vergisine ait muhtasar beyanname, şirket mer-
kezinin bulunduğu Vergi Dairesine 18.2.1986 tarihinde verilmekle bera-
ber muhtasar beyannamenin 193 sayılı Gelir Vergisi Kanununun 98.madde-
sinde belirlenen ödeme veya tahakkukun yapıldığı yerin bağlı olduğu
ilgili (Bitlis) Vergi Dairesine süresinden sonra 26.2.1986 tarihinde
ulaştığı anlaşıldığından beyannamenin süresinde verilmemiş olması ne-
deniyle 1.derece usulsüzlük cezası kesilmesinde isabetsizlik bulunma-
maktadır.
Usulsüzlük cezasının iki kat olarak kesilmesine gelince;
213 sayılı Vergi Usul Kanununun 342.maddesinde beyannamelerin verilme-
sinde öngörülen 15 günlük ek süre 3181 sayılı kanunla yürürlükten kal-
dırılmış ise de, aynı Kanunun 30.maddesinde, vergi beyannamelerinin ka
nuni sürenin sonundan başlıyarak 15 gün geçtiği halde verilmemiş olma-
sı halinin resen takdiri gerektiği belirtildiğinden ve beyannamenin de
15 günlük ek süre içinde ilgili vergi dairesine ulaştığı ihtilafsız bu
lunduğundan resen takdir nedeni bulunmayan olayda usulsüzlük cezasının
iki kat olarak kesilmesinde isabet görülmemiştir.
Açıklanan nedenlerle mükellef temyiz isteminin kabulü ile Vergi Mahke-
mesi kararının bozulmasına, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu-
nun 49.maddesinin 2.fıkrası uyarınca davanın 1.derece usulsüzlük ceza-
sına ilişkin kısmının reddine, aşan kısmının iptaline karar verildi.
(DAN-DER;SAYI:78-79)
MT/YÖ
|