|
6183 SAYILI KANUNUN 70.MADDESİNİN 11.BENDİNE GÖRE BORÇLUNUN HALİNE MÜ-
NASİP EVİNİN HACEDİLEMEYECEĞİ, YÜKÜMLÜNÜN KANUNİ TEMSİLCİSİ BULUNDUĞU
LTD. ŞİRKETİN ÖDENMEYEN VERGİ BORCU NEDENİYLE HACZİNE KARAR VERİLEN E-
VİNİN, SADECE BİR AİLENİN MESKEN İHTİYACINI KARŞILAYACAK DURUMDA OLDU-
ĞU SAPTANDIĞINDAN HACİZ İŞLEMİNDE KANUNA UYGUNLUK BULUNMADIĞI HK.
Kanuni temsilcisi bulunduğu limited şirketin ödenmeyen 1987 yılı katma
değer vergisi borcu nedeniyle 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 10.mad-
desi hükmü gereğince kanuni temsilci sıfatıyla yükümlünün evi üzerine
konulan haczin kaldırılması istemiyle açılan davayı; 6183 sayılı Amme
Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun 70.maddesinin 11.bendinde,
borçlunun haline münasip evinin haczedilemeyeceğinin belirtildiği, an-
cak evin değeri fazla ise bedelinden haline münasip bir yer alınabile-
cek miktarının borçluya bırakılmak üzere satılarak haczedilebileceği-
nin hükme bağlandığı, buna göre bir borçtan dolayı borçlunun evi üze-
rine haciz konulabilmesi için evin değerinin haline münasip olarak sa-
tın alınacak bir yerden fazla olması gerektiği, vergi dairesinin hacze
konu evin, sözü geçen madde hükmünde yazılı hususa uygun olup olmadı-
ğını araştırmadığı, aynı ev üzerine Türkiye İş Bankasına olan borçtan
dolayı konulan hacze karşı açılan davada, İzmir 7.İcra tetkik Merciin-
ce yaptırılan keşif ve bilirkişi incelemesi sonucunda, uyuşmazlığa ko-
nu evin sadece bir ailenin mesken ihtiyacını karşılayacak konumda ol-
duğunun tesbit edildiği dosyada mevcut İzmir 7. İcra Tetkik Merciinin
6.12.1990 gün ve K:1990/929 sayılı kararından anlaşıldığından mahkeme-
ce bu konuda inceleme yaptırılmasına gerek görülmediği, bu sebeple,
haciz işleminin yasa hükmüne aykırı bulunduğu gerekçesiyle kabul ede-
rek, haczin kaldırılmasına hükmeden İzmir 1.Vergi Mahkemesinin
8.6.1994 gün ve 1994/779 sayılı kararının; yükümlünün kanuni temsilci
olarak şirketin ödenmeyen vergi borçlarından sorumlu tutulmasının ya-
saya uygun olduğu, söz konusu eve haciz konulmadan evvel, evin bulun-
duğu mahallin, eve ait arsanın büyüklüğünün ve evin değerinin araştı-
rıldığı, bu araştırma sonucunda evin haczedilebileceği sonucuna varıl-
dıktan sonra haciz işlemine başlandığı, bu nedenle işlemin yasal oldu-
ğu ileri sürülerek bozulması istenilmektedir.
Temyiz edilen Vergi Mahkemesi kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama
Usulü Kanununun 49.maddesinin 1.fıkrasında sayılan bozma nedenlerinden
hiçbirisinin bulunmadığı anlaşıldığından temyiz isteminin reddine,
anılan mahkeme kararının onanmasına karar verildi.
(DAN-DER; SAYI:91) (MT/ES)
|