|
2576 SAYILI YASANIN 7.MADDESİNDE ÖNGÖRÜLEN SEKİZ MİLYON LİRALIK SINI-
RIN DAVAYA KONU EDİLEN TARH TUTARI OLARAK DİKKATE ALINMASI GEREKTİĞİ HK.
Davacı kurumun Ağustos 1988 dönemine ilişkin işlemlerinin incelenmesi
sonucunda tesbit edilen ve tarhiyat öncesi uzlaşma hükümleri doğrultu-
sunda uzlaşılan Gelir (stopaj) Vergisine uygulanan gecikme faizine kar
şı açılan davayı; her ne kadar 12.573.410 liralık tarhiyatın 7.560.410
kısmı dava konusu yapılmış ise de; 2576 sayılı yasanın 7.maddesinin 2.
fıkrasında tek hakimle çözümlenecek davalar için öngörülen sekiz mil-
yonluk sınırın tarhiyatın dava konusu edilen kısmı olmayıp tamamına
ilişkin olduğundan davanın mahkemece çözümlenmesine karar verilerek
işin esasına geçildiği, tarhiyat öncesi uzlaşmalarda gecikme faizi
alınmasına dair hüküm 10.12.1988 tarihinde yürürlüğe giren 3505 sayılı
kanunun 10.maddesiyle 3239 sayılı kanunla 213 sayılı kanunun 11.madde-
sinin 2.fıkrasına eklendiğinden, kamu alacağının vadesi bu tarihten ön
ceki döneme ait olsa dahi ödememe halinin devamında bu kamu alacağına
kanunun yürürlüğe girdiği tarihten itibaren gecikme faizi uygulanması-
nın kanunun geriye yürütüldüğü anlamına gelmeyeceği gerekçesiyle kıs-
men kabul ederek tahakkuk ettirilen gecikme faizinin 10.12.1988 tari-
hinden önceye isabet eden kısmını kaldıran bu tarihten sonraya ilişkin
kısmını tasdik eden Kocaeli İkinci Vergi Mahkemesinin 11.5.1994 gün ve
1993/388 sayılı kararının; usul ve esasa aykırı olduğu ileri sürülerek
bozulması istemine ilişkindir.
Temyiz istemi, davacı kurumun Ağustos 1988 dönemine ilişkin işlemleri-
nin incelenmesi sonucunda tesbit edilen ve tarhiyat öncesi uzlaşma hü-
kümleri doğrultusunca uzlaşılan Gelir (stopaj) vergisine uygulanan
7.560.410 lira gecikme faizine karşı açılan davayı kısmen kabul eden
Vergi Mahkemesi kararının bozulması istemine ilişkindir.
2576 sayılı Bölge İdare Mahkemeleri, İdare Mahkemeleri ve Vergi Mahke-
melerinin Kuruluşu ve Görevleri Hakkında Kanunun 3410 sayılı Kanunun
1.maddesiyle değişik 7.maddesinin 2.fıkrasında, kazançları götürü usul
de tesbit edilen mükelleflerin sınıf ve derecelerinin tesbiti işlemle-
rine karşı açılan davalar ile her türlü vergi, resim, harç ve benzeri
mali yükümler ve bunların zam ve cezaları toplamı sekiz milyon lirayı
geçmeyen tarhlara ve bu miktarla sınırlı olmak üzere 6183 sayılı Amme
Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun uygulanmasına ilişkin dava
ların vergi mahkemesi hakimlerinden biri tarafından çözümleneceği hük-
me bağlanmıştır.
Olayda, davacı kurumun Ağustos 1988 dönemine ilişkin işlemlerinin ince
lenmesi sonucunda tesbit edilen ve tarhiyat öncesi uzlaşma hükümleri
doırultusunda uzlaşılan Gelir (stopaj) Vergisine uygulanan 7.560.410
lira gecikme faizinin davaya konu edildiği anlaşılmıştır.
Bu durumda, davaya konu edilen gecikme faizi toplamının yukarıda anı-
lan yasa maddesinde tek hakimle çözümlenecek davalar için öngörülen
sekiz milyonluk sınırın altında olması karşısında, davanın tek hakim
tarafından görülüp çözümlenmesi gerekirken mahkeme heyetince karara
bağlanmasında yasal isabet görülmemiştir.
Açıklanan nedenlerle temyiz isteminin kabulü ile Kocaeli İkinci Vergi
Mahkemesinin 11.5.1994 gün ve E:1990/664, K:1994/388 sayılı kararının
tek hakim tarafından görüşülüp karara bağlanmak üzere bozulmasına
karar verildi.
BŞ/ES
|