|
KURUMLAR VERGİSİ KANUNUNUN 7/16.MADDESİNDE BELİRTİLEN MUAFİYETTEN YA-
RARALANMA KOŞULLARINI İHLAL ETTİĞİ HUSUSU YARGI KARARI İLE KESİNLEŞEN
KOOPERATİFİN VERGİYE TABİ GELİR ELDE ETTİĞİ YÖNÜNDEN HERHANGİ BİR TES-
BİT YAPILMADAN GENEL İFADELERE GÖRE MATRAH TAKDİR EDİLEMEYECEĞİ HK.
Davacı kurum adına, 1985 yılı Kurumlar Vergisi Beyannamesini vermedi-
ğinden dolayı takdir komisyonu kararına istinaden re'sen kurumlar ver-
gisi ve kaçakçılık cezası salınmıştır. Vergi Mahkemesi dosyanın ince-
lenmesinden davacı kooperatifin 1981 yılında ortak olmayan kişilerle
olan münasebetlerinden gelir elde ettiğinin tespit edilmesi nedeniyle
Kurumlar Vergisi Kanununun 7/16.maddesinde öngörülen muafiyetten ya-
rarlanmasının mümkün olmadığı, bu itibarla ilgili dönem için beyanda
bulunması gerekirken beyannamesini vermemesi sebebiyle olayda re'sen
takdire gidilmesinde isabetsizlik bulunmamakla birlikte takdir komisyo
nu kararının Vergi Usul Kanununun 31/8.maddesinde belirtilen yasal da-
yanakları içermediği, bu nedenle 1981 yılı için tutanakla belirlenen
799.381 lira matrahın 1985 yılı için yapılacak vergileme işlemine esas
alınmasının isabetli ve hakkaniyete uygun olacağı gerekçesiyle, cezalı
tarhiyatın bu miktar üzerinden değişiklikle onanmasına karar vermiş-
tir. Davacı temyiz dilekçesinde 1985 yılında vergiye tabi gelir elde
edilmediği dolayısıyla takdir yoluyla salınan cezalı verginin tamamen
terkininin gerekli olduğu, vergi dairesi müdürlüğü temyiz dilekçesinde
ise re'sen tarh olunan kaçakçılık cezalı kurumlar vergisinde yasalara
aykırı bulunmadığı iddiasıyla, mahkeme kararının bozulması istenmekte-
dir.
Vergi dairesi müdürlüğü temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar mah
keme kararının bozulmasını sağlayacak durumda görülmemiştir.
Davacının temyiz istemine gelince; 1981 yılında Kurumlar Vergisi Kanu-
nunun 7/16.maddesinde belirtilen muafiyetten yararlanma koşullarını ih
lal ettiği hususu yargı kararları ile kesinleşen davacı kooperatifin,
bu ihlal nedeniyle ihtilaflı 1985 yılında Kurumlar Vergisi beyannamesi
vermesi gerekli olup, beyannamenin verilmediği sabit bulunmakla olayda
re'sen takdir nedeni bulunduğu açıktır. Ancak re'sen tarh sebebinin
mevcut olması halinde dahi vergiye tabi gelirin maddi delillere ve ya-
sal müstenidata dayalı olarak tespit ve takdiri gereklidir. Bu husus
Vergi Usul Kanununun 31/8.maddesinde açıkca ifade edilmiştir. Bu hük-
mün getirilişindeki amaç varsayım, kanaat veya genel ifadelerle ve ge-
rekli araştırma ve incelemeler yapılmadan vergi tarhını engellemek,
böylece verginin kanuniliği ilkesiyle vergi adeletini sağlamaktır.
Olayda davacı kooperatifin vergiye tabi gelir elde ettiği yönünde her-
hangi bir tespit yapılmadığı ve ana sözleşmede mevcut hükümler hilafı-
na işlem yapıldığı yönünde bir iddia ve saptama mevcut olmadığından
takdir komisyonunca genel ifadelerle belirlenen matrah üzerinden ceza-
lı vergilemeye gidilmesinde yasal isabet görülmemiştir.
Bu nedenle, vergi dairesi temyiz isteminin reddine, davacı temyiz iste
minin kabulü ile İstanbul 6.Vergi Mahkemesinin 8.1.1991 günlü ve 1991/
34 sayılı kararının bozulmasına karar verildi.
(DAN-DER; SAYI:88)
BŞ/SE
|