|
1-) BELEDİYENİN SAHİBİ BULUNDUĞU YAZLIK EVLERİ KİRAYA VEREREK GELİR
ELDE ETMESİ TİCARİ FAALİYET KAPSAMINDA OLUP KURUMLAR VERGİSİNE TABİ
OLDUĞU;
2-) BELEDİYENİN BELEDİYE SINIRLARI DIŞINDA YOLCU TAŞIMACILIĞI FAALİYE-
TİNİN KURUMLAR VERGİSİ KANUNU 7/11-B.MADDESİNE GÖRE KURUMLAR VERGİSİN-
DEN MUAF BULUNMADIĞI HK.
Davacı belediyenin sahibi bulunduğu yazlık evleri kiraya vermesi ve be
lediye sınırları dışında yolcu taşımacılığı yapması sonucu elde ettiği
1987 yılına ilişkin gelirini beyan etmemesi nedeniyle adına salınan
kurumlar vergisi ile kesilen kaçakçılık ve özel usulsüzlük cezalarına
karşı açılan davayı; 5422 sayılı Kurumlar Vergisi Kanununun 4.maddesin
de devlete, özel idarelere, belediyelere ve diğer kamu idarelerine ve
mmüesseselerine ait veya tabi olup faaliyetleri devamlı bulunan tica-
ri, sınai ve zirai işletmeler kamu müesseseleri olarak kabul edilmiş,
aynı maddenin 2.fıkrasında da bunların kazanç gayesi gütmemeleri, fa-
aliyetin kanunla tevdi edilmiş görevler arasında bulunması, tüzel ki-
şiliklerinin olmaması, müstakil muhasebeleri ve kendilerine tahsis
edilmiş sermayelerinin veya işyerlerinin bulunmaması hallerinin mükel-
lefiyetlerine tesir etmeyeceğinin hükme bağlandığı, aynı kanunun 7/11-
b fıkrasında, belediye sınırları içinde yapılan yolcu taşıma işletme-
lerinin kurumlar vergisinden muaf olacağına ilişkin hükmün yer aldığı,
olayda, belediyenin yazlık evleri kiraya vermek suretiyle ticari faali
yette bulunduğu ve otobüs işletmeciliğini belediye sınırları dışında
yaptığı, ancak yasada belediye sınırları dışında yapılan yolcu taşıma-
cılığıyla ilgili muafiyete ilişkin bir hüküm bulunmadığından yasal def
terlerini tutmayan, onaylatmayan yükümlü adına yapılan kurumlar vergi-
si tarhiyatında yasal bir isabetsizlik bulunmadığı öte yandan yükümlü-
nün kamu hizmeti amacıyla hareket ettiği, ticari faaliyet kastıyla ha-
reket etmediği, faaliyetlerinin muafiyet kapsamında kaldığı düşüncesi
ile beyannamenin verilmediği, dolayısıyle beyanname vermeme fiili ver-
gi kaçırma kasdıyle yapılmadığından kaçakcılık cezası yerine kusur ce-
zası kesilmesinin isabetli olacağı, özel usulsüzlük cezasının ise 213
sayılı Vergi Usul Kanununun 353/1.maddesine göre bir belge-fatura ver-
meme, almama olayı tespit edilemediğinden yerinde görülmediği gerekçe-
siyle kısmen kabul ederek kurumlar vergisinin onanmasına, kaçakçılık
cezasının kusur cezasına çevrilmesine, özel usulsüzlük cezasının ise
kaldırılmasına karar veren Vergi Mahkemesi kararının; Belediye tarafın
dan yazlık evleri kiraya vererek elde edilen gelirin gayrimenkul serma
ye iradı olduğu, kurumlar vergisine tabi bir ticari faaliyet olmadığı,
yolcu taşımacılığının kar amacıyla yapılmadığı, kurumlar vergisinden
muaf olması gerektiği, Vergi Dairesi Müdürlüğünce, kesilen kaçakcılık
ve özel usulsüzlük cezalarının yerinde olduğu ileri sürülerek bozulma-
sı istemidir.
Dayandığı hukuki ve kanuni nedenlerle gerekçesi yukarıda açıklanan Sa-
karya Vergi Mahkemesinin 16.9.1993 gün ve 1993/185 sayılı kararı, aynı
gerekçe ve nedenlerle Dairemizce de uygun görülmüş olup taraflar tem-
yiz istemine ilişkin dilekçelerde ileri sürülen iddialar sözü geçen ka
rarın bozulmasını sağlayacak durumda bulunmadığından temyiz istemleri-
nin reddine ve kararın onanmasına karar verildi.
BŞ/ES
|