|
KOOPERATİFİN KURUMLAR VERGİSİ MUAFİYETİNE İLİŞKİN KOŞULLARI YİTİRDİĞİ YÖNÜNDE TESPİT YAPILMADIĞI İÇİN, DAVACILARIN BÖYLE BİR BORCU BULUNMADIĞINDAN DÜZENLENEN ÖDEME EMRİNDE İSABET BULUNMADIĞI HK.
Temyiz Eden : Küçükyalı Vergi Dairesi Müdürlüğü İSTANBUL
Karşı Taraf : ...
İstemin Özeti : Davacılar adına, yönetim kurulu üyesi oldukları konut yapı kooperatifinin vergi borçlarının tahsili için ödeme emri düzenlenip, tebliğ edilmiştir. Danıştay bozma kararı uyarınca İstanbul 5. Vergi Mahkemesi, 27.2.2004 günlü ve E:2003/1438, K:2004/404 sayılı kararıyla; uyuşmazlığın yönetim kurulu üyesi oldukları konut yapı kooperatifinin vadesinde ödenmediği ileri sürülen 1994, 1995 ve 1996 yıllarına ait kurumlar vergisi, gelir (stopaj) vergisi, fon payı ve bunlara ilişkin cezalar ile gecikme faizinin tahsili amacıyla davacılar adına düzenlenen ödeme emirlerinden kaynaklandığı, 5422 sayılı Kurumlar Vergisi Kanunu'nun muaflıklar başlıklı 7 nci maddesinin 16 ncı bendinde, esas mukavelelerinde sermaye üzerinden kazanç dağıtılmaması, idare meclisi başkan ve üyelerine kazanç üzerinden hisse verilmemesi, ihtiyat akçelerinin ortaklara dağıtılmaması ve münhasıran ortaklar ile iş görülmesine dair hükümler bulunması şartı ile kooperatiflerin (esas mukavelelerde yukarıdaki şartlar mecut olmakla beraber fiilen bu kayıt ve şartlara uymayan kooperatifler muafiyetten faydalanamazlar.) kurumlar vergisinden muaf olduklarının açıklandığı, olayda ortaklarının konut ihtiyacını karşılamak amacıyla kurulan davacıların yönetim kurulu üyesi oldukları yapı kooperatifinin anılan hüküm gereği kurumlar vergisinden muaf olduğu, ayrıca kooperatifin kurumlar vergisinden muaf olması için gerekli olan şartları ihlal ettiği yolunda herhangi bir tespit yapılmadığı gibi uyuşmazlık döneminde vergiye tabi bir işleminin de bulunmadığının anlaşıldığı, bu durumda dava konusu ödeme emirlerine karşı ileri sürülen iddiaların kurumlar vergisi yönünden "böyle bir borcun olmadığı" kapsamında değerlendirilmesinin gerektiği, öte yandan, 193 sayılı Gelir Vergisi Kanunu'nun 94 üncü maddesinde, kooperatiflerin maddede sayılan ödemeler üzerinden istihkak sahiplerinin gelir vergilerine mahsuben tevkifat yapmaya mecbur oldukları açıklandığı, tevkifatın da nakden veya hesaben bir ödemenin yapılmış olmasına bağlandığı, olayda ise, kooperatifin muhasebe işlerinin ... adlı şahsın yürüttüğü ve bu şahsa ücret ödemesi yapıldığı yolunda somut ve hukuken geçerli bir saptama yapılmadığından, gelir vergisi tevkifatı yapılması gerektiğinden de sözetmeye olanak bulunmadığı için, uyuşmazlık döneminde sayılan vergilerden dolayı borcu olmayan kooperatifin yönetim kurulu üyesi olan davacılar adına düzenlenen ödeme emirlerinde 6183 sayılı Kanunun 58 inci maddesinde yer alan "böyle bir borcun olmadığı" kapsamındaki düzenleme uyarınca isabet görülmediği gerekçesiyle iptaline karar vermiştir. Davalı İdare, ödeme emirlerinin yasaya uygun olduğunu ileri sürerek kararın bozulmasını istemektedir.
Savunmanın Özeti :Savunma verilmemiştir.
Tetkik Hakimi Erkan Kunduracı'nın Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, Danıştay bozma kararı esas alınarak verilen mahkeme kararının bozulmasını sağlayacak nitelikte bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.
Danıştay Savcısı A.Kemal Terlemezoğlu'nun Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesinin 1. fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine girmediğinden temyiz isteminin reddi ile Danıştay bozma kararına uyularak verilen Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Dördüncü Dairesince gereği görüşüldü:
Mahkeme kararının Danıştay tarafından bozulması halinde, mahkemece bu karara uyulmak suretiyle verildiği ifade edilen kararlara karşı yapılacak temyiz başvurularının bozma esaslarına uyulmuş olup olmadığı yönünden incelenmesi mümkündür. İncelenen dosya içeriğinden mahkeme kararının Danıştay Dördüncü Dairesinin 5.3.2002 günlü ve E:2001/2913, K:2002/850 sayılı bozma kararında yazılı esaslara uygun olduğu görülmektedir. Temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte bulunmamaktadır.
Bu nedenle, temyiz isteminin reddine 9.11.2004 gününde oybirliğiyle karar verildi.
YÖ/ÖEK
|