|
İDARECE İNCELEME YAPILARAK BAŞKACA BİR TAKDİR SEBEBİ SAPTANMADIĞI SÜ-
RECE SADECE BEYANNAMEDE HERHANGİ BİR VERGİ BEYAN EDİLMEDİĞİNDEN BAHİS-
LE RESEN TAKDİR YOLUYLA TARHİYAT YAPILAMIYACAĞI HK.
Uyuşmazlık, yükümlünün pişmanlıkla verdiği 1977 Mart dönemi beyanname-
sinde vergiye tabi satışı bulunmadığını beyan etmesi üzerine pişmanlık
hükümlerinden yararlanamayacağı gerekçesiyle 213 sayılı Kanunun 30.mad
desine dayanılarak re'sen takdir yoluyla salınan kaçakcılık cezalı gi-
der vergisinin Temyiz Komisyonunca terkin edilmesinden doğmuştur.
6802 sayılı Gider Vergileri Kanununun 47.maddesinin (e) bendinde, yü-
kümlülerin herhangi bir dönemde vergiye tabi muamelelerinin bulunmama-
sı halinde dahi durumu, beyanname verme süresi içinde ilgili vergi da-
iresine bildirmeleri zorunlu kılınmış, 213 sayılı Vergi Usul Kanununun
30.maddesinin birinci bendinde de, vergi beyannamesinin yasal sürenin
sonunda başlayarak 15 gün geçtiği halde verilmemesi hali resen takdir
nedeni olarak belirtilmiştir.
Kanunda öngörülen süre içinde boş beyanname veren yükümlüler hakkında
yalnizca vergiye tabi muameleleri bulunmadığı gerekçesiyle resen tak-
dir hükümlerinin uygulanmasının söz konusu olmayacağı açıktır.
Diğer taraftan, 213 sayılı Vergi Usul Kanununun "pişmanlık ve ıslah"
başlığını taşıyan 371.maddesinde; beyana dayanan vergilerde hileli
vergi suçu, kaçakcılık veya kusur niteliğindeki kanuna aykırı eylemle-
rini ilgili makamlara kendiliğinden bildiren yükümlülere maddede yazı-
lı koşullar gerçekleştiği takdirde ceza uygulanamayacağı hükme bağlan-
mıştır. Haber vermenin yükümlülerce kendiliğinden yapılması, pişmanlık
hükümlerinin uygulanmasına, sonradan verilen beyannamenin zamanında
verilmiş beyanname sayılmasına ve vergi cezasının kalkmasına etken ol-
maktadır. Maddenin amacı pişmanlık duyan yükümlüleri korumak olup yasa
da pişmanlık hükümlerinden sadece vergi beyan eden yükümlülerin yarar-
lanacağına dair bir hüküm yoktur. Pişman olma yükümlülerin sübjektif
durumlarını gösterdiğinden vergi beyan eden yükümlü ile vergiye tabi
muamelesi olmadığını beyan eden yükümlü arasında bir fark bulunmamak-
tadır. Dolayısıyla vergiye tabi muamelesi bulunmadığını, yasal sürede
bildiren yükümlü hakkında sadece bu nedenle resen takdire gidilmediği
halde, sonradan pişmanlıkla verdiği beyannamede vergiye tabi muamelesi
bulunmadığını beyan eden yükümlü hakkında resen takdire gidilmesi ka-
nun koyucunun, sonradan verilen beyannamenin pişmanlık hükümleri dola-
yısıyla zamanında verilmiş sayılması yolundaki amacına da ters düşer.
Bu itibarla idarece inceleme yapılarak başkaca bir takdir nedeni sap-
tanmadığı sürece sadece beyannamede herhangi bir vergi beyan edilmedi-
ğinden bahisle resen takdir yoluyla tarhiyat yapılmasına olanak yok-
tur.
Açıklanan nedenlerle yasaya uygun bulunan Temyiz Komisyonu kararının
bozulması istemiyle açılan davanın reddine karar verildi.
(DAN-DER, SAYI:52, 53)
(MT/YÖ)
|