Danıştay Dördüncü Daire

Vergi borcunun vade tarihinden sonra verilen mahsup dilekçesi nedeniyle hesaplanan gecikme zammı 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 116 ve 117. maddeleri kapsamında değerlendirilemez. İstemin Özeti: Davacının kesinti yoluyla ödediği vergi ve fon payına ilişkin mahsup dilekçesini mahsubunu talep ettiği verginin vade tarihinden bir gün sonra vermesi nedeniyle adına tatbik edilen gecikme zammının red ve iadesi istemiyle düzeltme şikayet yoluyla yaptığı başvurusuna yanıt verilmeyerek tesis edilen olumsuz işlemin iptali istemiyle dava açılmıştır. (…) Vergi Mahkemesi; 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 116. maddesinde, vergi hatasının vergiye müteallik hesaplarda veya vergilendirmede yapılan hatalar yüzünden haksız yere fazla veya eksik istenmesi ve alınması olduğunun belirtildiği, anılan Kanun'un 117. maddesinde hesap hataları, 118. maddesinde ise, vergilendirme hataları kapsamına giren hususların düzenlendiği, olayda, kesinti yolu ile ödenen vergi ve fon payının mahsubuna ilişkin dilekçenin mahsubu talep edilen verginin vade tarihinden sonra verilmesi nedeniyle geçirilen süre için gecikme zammı tatbik edilemeyeceği hususunun hukuki bir sorun oluşturması ve kanunların yorumunu gerektirmesi nedeniyle anılan maddelerde belirtilen hatalar kapsamında değerlendirilmesi mümkün olmadığından, şikayet yolu izlenerek yapılan başvuruya cevap verilmemesi sonucu tesis edilen işlemin yasal olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar vermiştir. Davacı, 2000 yıllı için verdikleri kurumlar vergisi beyannamesinin mahsup sütununda gösterilen yani vergi dairesinden alacakları olan tutarın mahsubu için verilmeyen, sadece vergi dairesini bilgilendirmek için verilen dilekçenin mahsup dilekçesi olarak değerlendirilmesi ve bu dilekçenin de bir gün sonra verilmesi nedeniyle söz konusu tutar üzerinden hesaplanan gecikme zammının 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 116 ve 117. maddeleri kapsamında değerlendirilmesi gerektiğini ileri sürerek kararın bozulmasını istemektedir. Karar: Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, bozulması istenilen kararın dayandığı gerekçeler karşısında, yerinde ve kararın bozulmasını sağlayacak durumda görülmemiştir. Bu nedenle, temyiz isteminin reddine oybirliğiyle karar verildi.