T.C.
DANIŞTAY
VERGİ DAVA DAİRELERİ GENEL KURULU
o TÜZEL KİŞİLERE YAPILAN ÖDEME EMRİ TEBLİGATI (Kooperatifte Çalışan Kontrol Mühendisine Yetkili Başkan İmzasıyla Yapılan - VUK. 94 üncü Maddesine Aykırılık Bulunmadığı)
o TEBLİGAT (Kooperatifte Çalışan Kontrol Mühendisine Yetkili Başkan İmzasıyla Yapılan Ödeme Emri - VUK. 94 üncü Maddesine Aykırılık Bulunmadığı)
o KOOPERATİFE YAPILAN TEBLİGAT (Ödeme Emri - Çalışan Kontrol Mühendisine Yetkili Başkan İmzasıyla Yapılmasında VUK. 94 üncü Maddesine Aykırılık Bulunmadığı)
o ÖDEME EMRİ (Kooperatifte Çalışan Kontrol Mühendisine Yetkili Başkan İmzasıyla Yapılan Tebligat - VUK. 94 üncü Maddesine Aykırılık Bulunmadığı)
Özet : Kooperatifte çalışan sekiz işçiden birisi olduğu anlaşılan kontrol mühendisine Yetkili başkan imzasıyla yapılan tarhiyatta Vergi Usul Kanununun 94 üncü maddesine aykırılık bulunmadığı hk.
İstemin Özeti : Davacı kooperatif adına, vadesinde ödenmeyen vergi ve cezaların tahsili amacıyla ödeme emri düzenlenmiştir.
Hatay 1. Vergi Mahkemesi 4.6.1999 günlü ve E:1999/183, K:1999/188 sayılı kararıyla davayı reddetmiştir.
Yükümlünün temyiz istemini inceleyen Danıştay Üçüncü Dairesi 12.10.2000 günlü ve E:1999/3420, K:2000/3206 sayılı kararıyla; 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 94 üncü maddesinin 2 nci ve son fıkrasında yer alan düzenlemeler karşısında, tüzel kişilere yapılacak tebliğin geçerli olabilmesi için tebliğ memurunca, bunların öncelikle yöneticilerinin, yokluklarında temsilcilerinin aranması ve tebliğin bunlardan birine yapılması gerektiği, tebliğin yapılacağı sırada bunlardan hiçbiri bulunmadığı takdirde, bu durum alındıya yazılarak, tebliğin tüzel kişinin tebligatları almakla görevli personeline, bu görevde kimsenin olmadığı anlaşılırsa işyerinde istihdam edilenlerden birine yapılmasının zorunlu olduğu, vergi ve ceza ihbarnamelerinin tebliğ alındısından, ihbarnamelerin "yetkili başkan" açıklaması ile tebliğ edildiği ...'nun kooperatifın kontrol mühendisi olduğu, Vergi Usul Kanununun 94 üncü maddesindeki usul ve sıra izlenmeden yapıldığı anlaşılan bildirimin, ihbarnamelerde yer alan vergi ve cezayı kesinleştirmeyeceği ve düzenlenen ödeme emrinin yasal olmadığı gerekçesiyle kararı bozmuştur.
Bozma kararına uymayan Hatay 1. Vergi Mahkemesi 27.3.2002 günlü ve E:2002/151, K:2002/60 sayılı kararıyla; dosyadaki belgelerden, ...'nun kooperatifin bastırdığı gider pusulalarını 18.12.1997 tarihinde matbaadan teslim aldığı, kooperatifin merkez adresindeki değişiklikten dolayı, ellerindeki belgelerin iptali için düzenlenen tutanağı imzaladığı, kooperatif başkanı nezdinde düzenlenen 5.11.1998 tarihli yoklama fişinden de kooperatifte çalışan sekiz işçiden birisi olduğunun anlaşıldığı, bu durumda, yukarıda sözü edilen kanun hükümleri ve eklenen belgeler karşısında davacı şirketin de kabul ettiği gibi işçisi olarak çalışan ...'nun gelen giden evrakdan haberdar olduğu, Vergi Usul Kanununun 94 üncü maddesinde belirlenen, işyerinde bu işle görevli kişilerden olduğunun anlaşıldığı, yasalara uygun olarak yapılan tebligata rağmen ihbarnamelerin dava açılmamak suretiyle kesinleştiği, 6183 sayılı Yasanın 58 inci maddesindeki iddiaların hiçbirisinin ileri sürülmediği, kesinleşen amme alacağının tahsili amacıyla düzenlenen ödeme emrinde yasaya aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddi yolundaki ilk kararında ısrar etmiştir.
Yükümlü kooperatif, Vergi Usul Kanununun 94 üncü maddesindeki kurallara uygun tebligat yapılmadığını ileri sürerek, ısrar kararını temyiz etmiştir.
Savunmanın Özeti : Savunma verilmemiştir
Danıştay Tetkik Hakimi Gülsen BİŞKİN'in Düşüncesi : Danıştay Üçüncü Dairesinin bozma kararında yer alan hukuksal nedenler ve gerekçe uyarınca ısrar kararının bozulması gerektiği düşünülmektedir.
Danıştay Savcısı Sefer YILDIRIM'ın Düşüncesi : Yükümlü şirket adına düzenlenen ödeme emrine karşı açılan davayı reddeden Hatay Birinci Vergi Mahkemesi ısrar kararının temyizen bozulması istenilmekte olup, Danıştay Üçüncü Dairesinin K:2000/320E sayılı bozma kararında yer alan esaslar doğrultusunda temyiz isteminin kabulü ile ısrar kararının bozulması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Vergi Dava Daireleri Genel Kurulunca, dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
Dayandığı hukuksal nedenler ve gerekçesi Kararın özet bölümünde yazılı Hatay 1. Vergi Mahkemesinin 27.3.2002 günlü ve E:2002/151, K:2002/60 sayılı kararı, aynı hukuksal nedenler ve gerekçe ile Kurulumuzca da uygun bulunmuş ve temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, Kararın bozulmasını gerektirecek durumda görülmemiştir.
Bu nedenlerle temyiz isteminin reddine; 31.1.2003 gününde oyçokluğu ile karar verildi.
KARŞIOY
Israr kararının Danıştay Üçüncü Dairesinin bozma kararında yer alan hukuksal nedenler ve gerekçe uyarınca bozulması gerektiği görüşünde olduğumuzdan karara katılmıyoruz.