|
|
Dairesi
Gelişen teknolojinin bir gereği olan bilgisayarlı muhasebe sistemi ile 3065 sayılı Kanun’un 34. madde hükmü ile amaçlanan oto kontrolün sağlandığı, ayrıca indirim konusu yapılan vergilere ait belgelerin deftere kaydedilmediği hususunun aynı takvim yılı içinde tespit edilmesi nedeniyle indiriml
|
|
|
Karar No
2002/368
|
|
|
Esas No
2000/4575
|
|
|
Karar Tarihi
06-02-2002
|
|
|
Danıştay Dokuzuncu Daire
Gelişen teknolojinin bir gereği olan bilgisayarlı muhasebe sistemi ile 3065 sayılı Kanun’un 34. madde hükmü ile amaçlanan oto kontrolün sağlandığı, ayrıca indirim konusu yapılan vergilere ait belgelerin deftere kaydedilmediği hususunun aynı takvim yılı içinde tespit edilmesi nedeniyle indirimlerin kabul edilmemesinin yerinde olmadığı hk. İstemin Özeti : 1998 yılı defter ve belgeleri incelenen yükümlü adına 1998/Şubat ila Mayıs dönemleri için tarh edilen katma değer vergisi ile kesilen kusur, ağır kusur ve usulsüzlük cezalarının terkini istemiyle açılan davayı; dosyanın incelenmesinden, davacının işyerinde yapılan 19.06.1998 tarihli yoklamada anılan tarihe kadar yasal defter ve belgelerinin boş olduğu ancak gerekli bilgi ve kayıtların bilgisayar disketleri aracılığıyla tutulup muhafaza edildiğinin tespit edildiği, bu tespitler üzerine defter ve belgelerin aynı günlü yazıyla istenildiği, defter ve belgelere gerekli kayıtların yapılması suretiyle ibraz edildiğinin görüldüğü, inceleme elemanınca ise Şubat ila Mayıs dönemlerine ait katma değer vergilerine ait belgelerin geç kaydedilmesi nedeniyle indirimlerin kabul edilemeyeceğinden bahisle anılan dönemler için süresinde defterine kaydetmemiş ise de bilgisayar hafızasına kaydettiğinden ve bilgisayar kayıtlarının her an incelenebilmesi mümkün olduğundan, olayda vergi ziyaının teşekkül etmediği, diğer yandan indirime konu belgelerin gerçek olmadığı yolunda idarece yapılmış bir tespit ve buna dayalı bir matrah farkının da bulunmadığı, gelişen teknolojinin bir gereği olan bilgisayarlı muhasebe sistemi ile 3065 sayılı Kanun’un 34. madde hükmü ile amaçlanan oto kontrolün sağlandığı, ayrıca indirim konusu yapılan vergilere ait belgelerin deftere kaydedilmediği hususunun aynı takvim yılı içinde tespit edilmesi nedeniyle indirimlerin kabul edilmemesinin yerinde olmadığı, bu konuda Danıştay Onbirinci Dairesi’nin kararları bulunduğu bu nedenle yapılan cezalı tarhiyatta yasal isabet görülmediği, ancak 213 sayılı Kanun’un 352/16 madde hükmüne göre kesilen usulsüzlük cezasının yerinde olduğu gerekçesiyle kısmen kabul ederek kusur ve ağır kusur cezalı katma değer vergisini terkin eden, usulsüzlük cezasını ise onayan Vergi Mahkemesi kararının; inceleme raporuna istinaden yapılan cezalı tarhiyatın yerinde olduğu ileri sürülerek bozulması istenilmektedir. Karar : Temyiz edilen Vergi Mahkemesi kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinin 1. fıkrasında sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisi bulunmadığı anlaşıldığından temyiz isteminin reddine, anılan Mahkeme kararının onanmasına oybirliğiyle karar verildi.
|
|